Για τον Eric Carle

Αν με ρώταγε κάποιος ποια βιβλία πρέπει να περιέχει οπωσδήποτε μια παιδική βιβλιοθήκη, είτε δημόσια είτε ιδιωτική, το πρώτο που θα μου ερχόταν στο μυαλό είναι όλα τα βιβλία του Eric Carle. Θα ήθελα να μην υπάρχει κανένα παιδί στον κόσμο που να μην έχει διαβάσει κάποιο από τα βιβλία του. Αυτός ο ξεχωριστός συγγραφέας αλλά και εικονογράφος παιδικών βιβλίων, έγινε διεθνώς γνωστός με το πολύ αγαπημένο σε όλους μας βιβλίο "Μια κάμπια πολύ πεινασμένη" που εκδόθηκε πρώτη φορά το 1969, το οποίο έχει μεταφραστεί σε 66 γλώσσες και έχει πουλήσει περισσότερα από 50 εκατομμύρια αντίτυπα. Όμως έχει εκδώσει περισσότερα από 70 βιβλία που έχουν πουλήσει περισσότερα από 152 εκατομμύρια αντίτυπα.

Ιδέες για δημιουργική απασχόληση από τους ειδικούς

Ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι η προσχολική αγωγή και συγκεκριμένα η βρεφοκομική αγωγή μπορεί να είναι τόσο απαιτητική επιστήμη. Πέρα από το γνωστικό κομμάτι που βασίζεται στις ακαδημαϊκές σπουδές, απαιτεί αρκετή φαντασία αλλά και δημιουργικότητα από τον παιδαγωγό. Φυσικά είναι απαραίτητη μια συνεχή ενασχόληση και αναζήτηση νέων δεδομένων καθώς είναι μια επιστήμη που εξελίσσεται και ακολουθεί τις νέες τάσεις και τις νέες ανάγκες του παιδιού που δημιουργούνται από ένα διαρκώς εξελισσόμενο περιβάλλον. Πραγματικά σήμερα βλέπω πόσο δημιουργικό είναι αυτό το επάγγελμα και ζηλεύω όσους επέλεξαν να σπουδάσουν μια τόσο όμορφη επιστήμη που σε αντίθεση με εμάς τους βιβλιοθηκονόμους βρίσκει ανταπόκριση στην αγορά εργασίας λόγω των αυξημένων αναγκών. Είναι μια τόσο δημιουργική εργασία και τόσο στενά συνδεδεμένη με τη φαντασία και την οξυδέρκεια του ατόμου που δεν έχουν τέλος όσα μπορεί να κάνει κανείς καθώς εργάζεται με πολύ μικρά παιδιά.

Ο Kobi Yamada μας κάνει πλουσιότερους

Ενώ έχω συναντήσει στην αναγνωστική μου πορεία πολλούς αποτυχημένους συγγραφείς που προσπαθούν να γράψουν λογοτεχνικά βιβλία, δεν έχω συναντήσει (ακόμη) αποτυχημένους συγγραφείς που προσπαθούν να γράψουν παιδικά βιβλία. Είναι λες και όλη την φαντασία και την σοφία μας εμείς οι ενήλικες περιμένουμε να τη βγάλουμε σε ένα παραμύθι μερικών λέξεων. Και μερικές φορές τα παραμύθια είναι τόσο απλά και μικρά μα τόσο μεγάλα και σπουδαία παράλληλα. Μπορεί να φταίνε και οι εκδοτικοί οίκοι και οι άνθρωποι τους, μπορεί να φιλτράρουν πολύ καλά τι εκδίδουν για παιδιά γιατί γνωρίζουν καλά πόσο απαιτητικό κοινό είναι.

Ένα διαφορετικό βιβλίο

Ένα διαφορετικό βιβλίο έτυχε να πέσει στην αντίληψη μου εξαιτίας της προώθησης του εκδοτικού οίκου Κίτρινο Πατίνι ή εξαιτίας της αγάπης που του έδειξαν όσοι το αγόρασαν και έχουν μικρά και ακόμη μικρότερα παιδιά από εμένα. Λόγος για το βιβλίο "Όπως εγώ! Ένα βιβλίο για ζωάκια και παιδάκια" της συγγραφέας που μας χαμογελά στην τελευταία σελίδα με το όνομα Κρινιώ Παππά.

Ένα δώρο για εμένα

Χωμένη σε ράφια, είτε φυσικά είτε διαδικτυακά, που ξεχειλίζουν από παιδικά βιβλία, δρω υπό πίεση χρόνου, να βρω εκείνο το βιβλίο το παιδικό που να μ' αρέσει κι εμένα αλλά κυρίως σε εσένα, να αξίζει τα λεφτά του, να έχει ένα νόημα, μια ομορφιά και λίγη αγάπη. Ξεχνώ καμία φορά ότι κάποτε διάβαζα βιβλία ενηλίκων, ξεχνώ καμία φορά ότι υπήρχε εποχή που υπήρχα χωρίς εσένα, ίσως πιο μίζερα, αλλά ίσως και με περισσότερο χρόνο να εντοπίσω εκείνο που θέλω. Μπορεί να είναι ένα καινούργιο βιβλίο για εσένα, μπορεί και μια παλιά μπλούζα για εμένα.

Έλα να ακούσουμε ένα παραμύθι

Ο κόσμος του παιδικού βιβλίου δεν θα σταματήσει να με εκπλήσσει. Μπορώ να ξεκινάω έτσι κάθε ανάρτηση που θα γράφω από εδώ και πέρα, καθώς θα γράφω συνεχώς για το νέο μου χόμπι που είναι η ανάγνωση παιδικών βιβλίων στην κόρη μου. Ίσως η μόνη δραστηριότητα που απολαμβάνουμε τόσο και οι δύο ιδιαίτερα εν μέσω πανδημίας και σε συνεχόμενη καραντίνα με κλειστούς παιδικούς σταθμούς και απαγόρευση κυκλοφορίας (τι ζούμε).

Κουβέντες για το Blogging εν έτει 2021

Διαβάζω συχνά ότι η μόδα των blogs και του blogging πέθανε και μου δημιουργούνται ερωτηματικά. Παρακολουθώ τα ιστολόγια από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε να διαδίδεται το blogging στην Ελλάδα. Από εκείνη την εποχή που τα blogs εμφανιζόντουσαν σαν μανιτάρια το ένα μετά το άλλο. Προσπαθούσα να επικεντρωθώ στα blogs που είχαν ως θέμα το βιβλίο και τις τέχνες αλλά πολύ συχνά κατέληγα να διαβάζω προσωπικά blogs με περισσότερο ημερολογιακό χαρακτήρα, ειδησεογραφικά ακόμη και blogs με θέμα τη μόδα ή την μαγειρική. Γέμισε το διαδίκτυο λέξεις. Ο καθένας είχε τη δυνατότητα να φτιάξει μια δική του "ιστοσελίδα" και να γράφει για ό,τι αγαπά χωρίς περιορισμούς. Τα χρόνια πέρασαν δημιουργήθηκαν άλλα κοινωνικά δίκτυα πιο φιλικά στους νέους, πιο δελεαστικά χωρίς πολλά λόγια. Οι λέξεις όμως χάνουν την αξία τους;

Παιδικά βιβλία αλά Μοντεσσόρι

Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης αναζήτησα στην παιδική μας βιβλιοθήκη όλα τα βιβλία που έχουμε μέχρι στιγμής και ακολουθούν κάπως όσα αναφέρονται στις θεωρίες της Μοντεσσόρι. Αν και στην αρχή διαβάζοντας όσα αναφέρονται για τα βιβλία έπεσα από τα σύννεφα, στην πορεία συνειδητοποίησα ότι καμία φορά είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε ένα μικρό παιδί γιατί μια γάτα οδηγεί αυτοκίνητο ή γιατί ένας αρκούδος κάθεται στο τραπέζι και τρώει με μαχαιροπίρουνο. Έτσι άρχισα να αναζητώ βιβλία που οι ήρωες να είναι άνθρωποι, παιδιά κυρίως, και να κάνουν πράγματα που σχετίζονται και με τη δική μας καθημερινότητα. Όμως, τα βιβλία με ήρωες ζωάκια και φανταστικά γεγονότα συνεχίζουν να είναι στη βιβλιοθήκη μας, εξάλλου είναι πολύ αγαπητά και έχω την εντύπωση ότι υπερτερούν στο εμπόριο.

Μοντεσσόρι και βιβλία

Το Μοντεσσοριανό σύστημα εκπαίδευσης δεν το γνώριζα μέχρι πριν ένα χρόνο. Καθώς προσπαθείς να μεγαλώσεις ένα παιδί, σίγουρα, όμως, θα πέσεις πάνω του και θα θελήσεις να μάθεις περισσότερα. Διότι όλα ακούγονται πολύ δελεαστικά. Ίσως τα τελευταία χρόνια να έχει γίνει πιο διάσημο από ό,τι παλαιότερα αν και η Ιταλίδα Μαρία Μοντεσσόρι έζησε και έδρασε στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Το βιβλίο "Μοντεσσόρι, στο σπίτι με το μικρό παιδί: πως να μεγαλώσεις ανεξάρτητα και υπεύθυνα παιδιά" της  Simone Davies κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο την περίοδο που άρχισα να αναζητώ περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό τον τρόπο σκέψης στο μεγάλωμα ενός παιδιού. Είναι ακόμη πιο δελεαστικό που εξειδικεύει στην ηλικιακή ομάδα 1 έως 3 ετών που είναι μια ιδιαίτερη ηλικία με ξεσπάσματα, παιχνίδια ορίων και έλλειψη συναισθηματικής διαχείρισης και αντίληψης.

Βιβλιοϊστορίες από την κόρη μου

Από 18 μηνών ξεκινήσαμε τον παιδικό σταθμό. Δυσκολεύεται με τον μεσημεριανό ύπνο, ξέρω ότι η ώρα είναι το πρόβλημα αλλά προσπαθώ να βοηθήσω. Τους ζήτησα να της διαβάζουν ένα βιβλίο πριν τον ύπνο ή αν δεν μπορούν να της το δίνουν να το βλέπει μόνη της. Όπως κάνουμε και στο σπίτι, το βιβλίο είναι η ρουτίνα ύπνου, το βιβλίο με βοήθησε να σταματήσω σταδιακά και τον θηλασμό. Είχε το στήθος για να αποκοιμιέται, της είπα από εδώ και πέρα θα έχεις το βιβλίο. 

Πάμε θέατρο από το σπίτι με τον Έλμερ

Για τον πολύχρωμο ελέφαντα που τον λένε Έλμερ πρέπει να έχουν γραφτεί πολλές λέξεις, αλλά μάλλον αξίζει να γραφτούν λίγες ακόμη για να μάθουν όλοι όσοι ψάχνουν παιδικά βιβλία για τη διαφορετικότητα να γράφουν στις αναζητήσεις τους τη λέξη Έλμερ. Και είναι πολλοί αυτοί που αναζητούν βιβλία για τη διαφορετικότητα. Άπειρες εκδόσεις κυκλοφορούν με τον διαφορετικό αυτόν ελεφαντάκο του Ντέιβιντ Μακ Κι, με σκληρές σελίδες, με ήχους, σε μικρό μέγεθος κ.λπ. Επέλεξα μια και έβαλα στη βιβλιοθήκη της και το διαβάζουμε από τότε που η Μαργαρίτα ήταν 18 μηνών.

Θα (σου) κατεβάσω το φεγγάρι

Χιλιάδες παιδικά βιβλία κυκλοφορούν εκεί έξω κι όλα φαίνονται υπέροχα. Νιώθω σαν κάθε μέρα να εκδίδονται μερικές εκατοντάδες. Κι αν προσθέσουμε κι όλα εκείνα που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια και υπάρχουν ανάμεσα μας, πρέπει να είναι εκατομμύρια τα παραμύθια από τα οποία πρέπει να επιλέξω δύο τρία. Μπαίνω σε ένα βιβλιοπωλείο, κατευθύνομαι στη βιβλιοθήκη με τα βιβλία για τις ηλικίες 3-6 ετών (πιο γενικό δεν γίνεται) και με κυριεύει το χάος. Το ένα καλύτερο από το άλλο, η εικονογράφηση υπέροχη παντού, όλα μικρά έργα τέχνης. Ξεκινάω να διαβάσω την ιστορία. Θέλω ώρες κι ο χρόνος λίγος. Καταλαβαίνω τον τρόμο που μπορεί να κυριεύσει κάποιον γονέα που θα θελήσει να αγοράσει πρώτη φορά ένα βιβλίο για το παιδί του. Ευτυχώς το ίντερνετ έχει βοηθήσει αρκετά, οι γονείς που αγαπούν τα παιδικά βιβλία είναι πολλοί και όλοι προσπαθούν να διαφημίσουν εκείνα που απόλαυσαν.

Μαμά κοίτα, Ερμής

Τι είναι το βιβλίο; Το βιβλίο είναι ό,τι σου αφήνει όταν δεν το κρατάς πια στα χέρια σου. Ακόμη και τα παιδικά βιβλία, αυτό είναι, αυτό που μένει μέσα μας. Το βιβλίο το διαβάζεις κάπου ήσυχα, σε απορροφά πολύ (γι' αυτό καλύτερα εκείνη την ώρα να μην κάνεις κι άλλες ιδιαίτερα σοβαρές δουλειές) και μετά το βάζεις στο ράφι και φεύγεις κι αυτό έχει την τάση να σε ακολουθεί. Όσο πιο καλό τόσο για πιο πολύ χρόνο σε ακολουθεί. 

Ξύλινα παιχνίδια δια χειρός δημιουργικών μαμάδων

Τα χειροποίητα αντικείμενα είναι μεγάλη μου αγάπη πόσο μάλλον όταν αυτά προέρχονται από μαμάδες που εργάζονται από το σπίτι και αφορούν παιχνίδια για τη δημιουργική απασχόληση των παιδιών. Τα κοινωνικά δίκτυα έδωσαν την ευκαιρία σε ανθρώπους που δημιουργούν να προωθήσουν το προϊόν τους και σε εμάς τους καταναλωτές να εντοπίσουμε εκείνους που δημιουργούν ξεχωριστά χειροποίητα αντικείμενα με ιδιαίτερο μεράκι και όρεξη.

Θεωρώ ότι το ξύλινο παιχνίδι ξεπερνάει σε ποιότητα οποιοδήποτε πλαστικό καθώς είναι περισσότερο φιλικό προς το περιβάλλον, είναι πιο καλαίσθητο και επιπλέον όταν είναι χειροποίητο είναι μοναδικό. Επίσης, ακόμη κι όταν το παιδί πάψει να παίζει μαζί του ή το ξεπεράσει ηλικιακά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως διακοσμητικό, τόσο όμορφα είναι.

Βιβλία με χοντρές σελίδες για μικρά χεράκια

Κυκλοφορούν χιλιάδες βιβλία για πολύ μικρά παιδιά, δηλαδή από 0 μηνών, και συνήθως το βιβλίο είναι το καλύτερο παιχνίδι. Αλλά δεν θα ήθελα να μιλήσω για τα βιβλία που είναι περισσότερο παιχνίδια, με συρόμενα μέρη, παράθυρα που ανοιγοκλείνουν και πράγματα που πετάγονται. Ακόμη και ένα βιβλιοπωλείο της γειτονιάς είμαι σίγουρη ότι διαθέτει μερικά εκατοντάδες. Θα ήθελα περισσότερο να αναφερθώ σε εκείνα που μοιάζουν περισσότερο με βιβλίο, έχουν μικρή ιστορία και αρκετή εικόνα. Είναι κατάλληλα για πολύ μωρά καθώς μπορείτε να βλέπετε για αρχή την εικονογράφηση αλλά και για παιδιά 3 με 4 χρονών που αρχίζουν να εξοικειώνονται με το άκουσμα ιστορίας, ίσως και για μεγαλύτερα παιδιά. 

Πώς να κάνετε τα παιδιά να αγαπήσουν το διάβασμα

Η κόρη μου διάβαζε βιβλία πριν γεννηθεί. Δηλαδή η μαμά της διάβαζε. Τα παιδικά βιβλία είχαν μια ξεχωριστή θέση στη βιβλιοθήκη μου και σε αυτό το μπλογκ και πάντα απολάμβανα την ανάγνωσή τους. Αν δεν απολαμβάνουν οι ενήλικες του σπιτιού την ανάγνωση και το βιβλίο, είναι σχεδόν απίθανο το παιδί να τα απολαύσει. Λέω σχεδόν, γιατί εγώ μεγάλωσα σε ένα σπίτι που οι ενήλικες σχεδόν σπάνια διάβαζαν. Αν θέλετε το παιδί σας να αγαπήσει το βιβλίο αφιερώστε χρόνο διαβάζοντας μαζί από τους πρώτους μήνες της ζωής του, θα ανταμειφθείτε καθώς θα το βλέπετε να αποκτά μια όμορφη συνήθεια. Είναι αλήθεια πως τα βιβλία είναι ακριβά, προτιμήστε μεταχειρισμένα, βρείτε μια δημόσια/ δημοτική βιβλιοθήκη, αγοράστε τις προσφορές και αποφύγετε τις νέες εκδόσεις, αγοράστε και όταν τα βαρεθείτε ή περάσετε το στάδιο πουλήστε τα (κρατήστε όμως κάποια για ενθύμιο). 

Το φαινόμενο metabook

Από την πρώτη μου ανάρτηση έως σήμερα πέρασαν κάτι περισσότερο από 12 χρόνια. Ήμουν 23 έγινα 35. Τι κι αν πέρασαν τα χρόνια, τι κι αν οι υποχρεώσεις αυξήθηκαν κι ο χρόνος ο ελεύθερος έγινε λίγος, το βιβλίο εξακολουθεί να είναι κομμάτι της ζωής μου.