Λίγες ακόμη λέξεις για την Κική Δημουλά

Όταν εργαζόμουν στο βιβλιοπωλείο είχε μόλις κυκλοφορήσει η μπλε ποιητική της συλλογή με τον τίτλο "Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως". Είχε τρομερές πωλήσεις από την πρώτη ημέρα που είχε έρθει στο μαγαζί. Αναρωτιόμασταν πως μπορεί μια ποιητική συλλογή να έχει τόσες πωλήσεις και μάλιστα από τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας της. Για να μην πηγαινοερχόμαστε και για να εξυπηρετούνται ευκολότερα οι πελάτες είχαμε βάλει μια μεγάλη ντάνα στο πρώτο τραπέζι στην είσοδο του Ελευθερουδάκη η οποία χαμήλωνε και εμείς ψηλώναμε πολλές φορές ημερησίως. 

Μια μέρα της πρώτης εβδομάδας κυκλοφορίας της ποιητικής συλλογής, με είχε πλησιάσει ένας κύριος (μπορεί και κυρία, δυστυχώς δεν θυμάμαι να περιγράψω το προφίλ του πελάτη) και μου είχε ζητήσει το βιβλίο "Μετακομίσαμε παραδίπλα" της Δημουλίδου. Κατευθείαν κατάλαβα ότι εννοεί το best seller της εβδομάδας και χωρίς να μιλήσω του έδωσα το βιβλίο που κατά βάθος ήθελε, με ένα μικρό γελάκι στο πρόσωπό μου που έφερνε η σκέψη ότι είμαι καλύτερη από όλες τις μηχανές αναζήτησης, από όλους τους ηλεκτρονικούς καταλόγους και που γνωρίζω βιβλία που η google δεν θα μπορούσε ούτε καν να υποψιαστεί να ανακτήσει.   

Αυτή ήταν, αγαπητοί μου, η Κική Δημουλά, η ποιήτρια που κατάφερε να κάνει την ποίηση προσιτή στους ανθρώπους που δεν διαβάζουν ποίηση. Εκείνη που κατάφερε να βάλει τις ποιητικές συλλογές της στα ευπώλητα κάτι που κανένας άλλος θαρρώ δεν πέτυχε. Εκείνη που έκανε την ποίηση προσιτή και κατανοητή ακόμη και σε εκείνους που δεν έχουν καμία απολύτως ιδέα από ποίηση, ποιητές και ονόματα. Είχε τη μαεστρία με τις πιο απλές λέξεις να συνθέτει την τέχνη. Ζούσε ανάμεσα μας μέχρι πριν από λίγες ημέρες. Τώρα θα ζει αιώνια στις βιβλιοθήκες μας. 

Ένας κόσμος μαγικός

Το παιδικό βιβλίο! Ω τι κόσμος μαγικός το βιβλίο, ποτέ δεν θα σταματήσει να με μαγεύει σε όποια μορφή κι αν αυτό υπάρχει. Κι είμαστε ακόμη στην αρχή. Νομίζω θα αφιερώσω όλη την υπόλοιπη ζωή μου να της διαβάζω παραμύθια. Όσο αναζητώ τόσο βρίσκω και μαθαίνω. Τι να πρωτοπω και τι να πρωτοαγοράσω. Μαθαίνω συγγραφείς που είναι απαραίτητοι να βρίσκονται σε κάθε παιδική βιβλιοθήκη κι είναι πολλοί. Βλέπω μαγικά εξώφυλλα. Ανυπομονώ να της δείξω όλο τον χάρτινο κόσμο που υπάρχει γύρω μας. 

Μουσικά μωροβιβλία

Ήταν έρωτας με τη πρώτη ματιά. Με το που το είδα στο ράφι του βιβλιοπωλείου το ήθελα, με το που το άνοιξα και πάτησα το πρώτο κουμπί το ήθελα περισσότερο. Λόγος για το εξαιρετικότατο μουσικό μωροβιβλίο με τίτλο "Μαέστρο, μουσική!", μια ολόφρεσκη έκδοση από τις εκδόσεις Πατάκη ενταγμένο στη σειρά που μας αρέσει πολύ "Γνωρίζω τους ήχους του κόσμου". 

Το αγαπημένο μας μωροβιβλίο και η απομίμηση του

Τα βιβλία είναι το καλύτερο δώρο για βρέφη. Το μωρό χαλαρώνει στην αγκαλιά και μπορεί να απασχοληθεί ώρες βλέποντας (ή και ακούγοντας) βιβλία. Υπάρχουν χιλιάδες βιβλία εκεί έξω που απευθύνονται σε βρέφη κι εγώ φυσικά τα θέλω όλα. Νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα διαβάζω (και θα αναρτώ) μόνο παιδικά βιβλία. Τα βιβλία για βρέφη, βέβαια, είναι περισσότερο παιχνίδια παρά βιβλία, αλλά ακόμη κι έτσι το παιδί εξοικειώνεται με τον χάρτινο κόσμο και όπως μαθαίνει να κάθεται αγκαλιά και να βλέπει εικόνες έτσι αργότερα θα ακούει και τις ιστορίες που έχουν να του αφηγηθούν. Τα βιβλία με σκληρές σελίδες είναι ό,τι καλύτερο για μωρά κάτω του έτους. Αυτήν την εποχή κυκλοφορούν δεκάδες βιβλία που συνδυάζουν μουσική, εικόνα και ιστορία κι είναι τα αγαπημένα του δικού μου αλλά κι όλων των μωρών, φαντάζομαι. Τα βιβλία αυτά έχουν διπλή αποστολή καθώς μαθαίνουν στο παιδί να απολαμβάνει τα βιβλία αλλά και να ακούει ωραίους ήχους αφού του παρουσιάζουν τα καλύτερα κομμάτια κλασικής μουσικής. Βέβαια όπως σε όλα, υπάρχουν καλά και κακά βιβλιοπαιχνίδια.

Βιβλιοεπιταγές!

Πρώτη φορά το κράτος με επιδότησε για να αγοράσω βιβλία. Μάλλον ήμουν η πρώτη σε όλη την Ελλάδα που εξαργύρωσε τις πολυπόθητες επιταγές των 20 ευρώ. Μεταξύ των άλλων ήταν και μια καλή αφορμή να επισκεφθώ το συνοικιακό βιβλιοπωλείο και να εξερευνήσω τα ράφια ενός μικρού βιβλιοπωλείου που δεν έχει και τίποτα να ζηλέψει από τις μεγάλες αλυσίδες. Αν και οι μεγάλες αλυσίδες έχουν την ποικιλία που αναζητώ, πάντα στο συνοικιακό βιβλιοπωλείο θα καταφύγω όταν υπάρχει ανάγκη.

Ιδού, λοιπόν, τι απέκτησα με δύο επιταγές. Φυσικά ο σκοπός ήταν να επωφεληθεί το μικράκι μου που τώρα ξεκινά να χτίζει την πρώτη του βιβλιοθήκη.

Απολαμβάνοντας την απλότητα

Διαβάζοντας καλή λογοτεχνία (ξανά) θυμάμαι γιατί μου αρέσει η λογοτεχνία. Μεταξύ των άλλων είναι γιατί μέσα στο κείμενο υπάρχουν κάποιες προτάσεις που όταν τις συναντήσω λέω "μακάρι αυτήν την πρόταση να μπορούσα να την απομνημονεύσω και να την ανέφερα σε μια ανάλογη περίπτωση". Γιατί ως επί το πλείστον, αυτές οι προτάσεις αποτελούνται από απλές καθημερινές λέξεις, όχι από βαρύγδουπες και σπάνιες. Και μπορεί κάποιες όντως να έχουν χαραχτεί στη μνήμη και αυθόρμητα να τις έχω αναφέρει και να μην ξέρω ούτε εγώ ότι δεν είναι δικές μου. Κι όταν, λοιπόν, συναντώ πολλές τέτοιες προτάσεις μέσα σε ένα κείμενο τότε αυθόρμητα το εντάσσω στην καλή λογοτεχνία ή στα βιβλία που απόλαυσα ιδιαίτερα την ανάγνωσή τους.

Τα άγνωστα καλά βιβλία

Ένα μικρό ολιγοσέλιδο βιβλιοβιβλίο που συγκεντρώνει στις σελίδες του όλη την αγάπη για τα βιβλία και ειδικά για τα όμορφα, ζεστά, μικρά βιβλιοπωλεία με τίτλο Το άγνωστο άγνωστο: τα βιβλιοπωλεία και η απόλαυση να μην πάρεις αυτό που ήθελες. Ο συγγραφέα Mark Forsyth, που αν κρίνω από το σύντομο βιογραφικό στην προμετωπίδα, φαίνεται να αγαπά την αγγλική γλώσσα, είχε την ιδέα να γράψει δύο λόγια για τη χαρά που νιώθει κάποιος όταν ανακαλύπτει στα ράφια του βιβλιοπωλείου άγνωστα του, μέχρι εκείνη την ώρα, σπουδαία αναγνώσματα. Μια χαρά που όλοι εμείς έχουμε βιώσει καθώς βολτάρουμε ανάμεσα σε ράφια με μυρωδιές από φρεσκοτυπωμένο μελάνι ή κιτρινισμένες από το χρόνο χάρτινες σελίδες.

Ωραία τα ηλεκτρονικά βιβλιοπωλεία αλλά είναι πολύ δύσκολο (έως ακατόρθωτο) να σου γνωρίσουν ένα καλό βιβλίο που δεν ήξερες, κάτι που μπορούν να κάνουν πολύ εύκολα τα μικρά βιβλιοπωλεία, ειδικά εκείνα που οι ιδιοκτήτες του είναι πιο βιβλιόφιλοι από εσένα, να όπως το Booktalks για παράδειγμα. Γιατί σε ένα καλό βιβλιοπωλείο όλα τα βιβλία είναι καλά. 

Φυσικά εκτός από τα μικρά παραδοσιακά βιβλιοπωλεία, ο συγγραφέας δεν ξεχνά να αποδώσει φόρο τιμής στο φτιαγμένο-από-χαρτί-και-μελάνι-βιβλίο, γιατί πως να το κάνουμε, όταν μιλάμε για την αγάπη στο βιβλίο μιλάμε για το έντυπο, μέχρι να βρεθεί εκείνος που θα λατρέψει μια ηλεκτρονική οθόνη!

Ένα μόλις 46 σελίδες βιβλίο που γράφτηκε και τυπώθηκε για τους απανταχού παρόντες βιβλιόφιλους, ρομαντικούς λάτρες της ανάγνωσης και του καλού βιβλίου. Μεταφράστηκε στα ελληνικά και εκδόθηκε από τις εκδόσεις Ποταμός για εμάς! Αναζητήστε το!

Λόγος περί αγκαλιάς

Μετά από μια υπέροχη εγκυμοσύνη που βλέπεις το σώμα σου να μεγαλώνει έναν άνθρωπο, έρχονται οι οδύνες του τοκετού, αυτές οι οδύνες που μόνο όσοι ζήσαμε το φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο νιώσαμε, και μετά αυτός ο μικρός άνθρωπος είναι δίπλα σου. Είναι εκεί και εσύ πρέπει να αποκωδικοποιήσεις τις ανάγκες του, να ξεχάσεις εσένα και τον  όποιο πόνο σου έχει αφήσει η γέννα και να βάλεις προτεραιότητα εκείνη τη νέα ζωή που εξαρτάται πλήρως από εσένα. Οι ημέρες περνούν και εσύ αρχίζεις να απελπίζεσαι, είναι η αγκαλιά αυτό που χρειάζεται; Το βιβλίο είναι για άλλη μια φορά η λύση. Αν μόλις έχεις γεννήσει ένα μικρό αγγελάκι κι αρχίζεις να νιώθεις κουρασμένη, αυτό είναι το βιβλίο που θα σε κάνει να καταλάβεις πόσο σημαντικό είναι να προσφέρεις αγάπη σε ένα βρέφος. 

Ένα κάστρο γεμάτο παραμύθια

Κρατώ στα χέρια μου μια ξεχωριστή έκδοση. Ξεχωριστή εξαιτίας κυρίως δύο συγκυριών. Γιατί δημιουργήθηκε με ένα ξεχωριστό τρόπο και γιατί συγκεντρώνει ξαναγεννημένους μύθους της λαϊκής μας παράδοσης. Η γέννηση της οφείλεται σε μια απρόσμενη συνάντηση. Εννέα γυναίκες συναντήθηκαν σε ένα σεμινάριο δημιουργικής γραφής με τίτλο "Βασικές αρχές παραμυθιού" με συντονίστρια την Άννα Αθανασιάδου. Θέλησαν, φαίνεται, οι κυρίες αυτές, να περιηγηθούν στον μαγικό κόσμο του παραμυθιού κι όπως αποδεικνύεται από την παρούσα έκδοση, τα κατάφεραν να μυηθούν στο μύθο προς μεγάλη, σίγουρα, χαρά της συντονίστριας. Από την άλλη, αγαπώ ιδιαίτερα τους λαϊκούς μας θρύλους οι οποίοι πάντα αποτελούν αφορμή για σκέψη, φαντασία, ονειροπόληση και οι οποίοι έχουν την ικανότητα να σε ταξιδεύουν στις παλιές εποχές, σε τους ξέγνοιαστους μα και δύσκολους καιρούς, χωρίς ανέσεις και πολυτέλειες αλλά με οξυγόνο και γάργαρο νερό.  

Για έναν γέρο βιβλιοπώλη

Οι εκδόσεις Κριτική μας χαρίζουν νέες εκδόσεις με υπέροχα εξώφυλλα. Ένας ακόμη (ελληνικός) εκδοτικός οίκος που χρησιμοποιεί το μοναδικό μάρκετινγκ των βιβλίων για να προωθήσει τα προϊόντα του. Γιατί πάνω από όλα οι εκδοτικοί οίκοι είναι επιχειρήσεις και τα αγαπημένα μας βιβλία είναι προϊόντα που ο κάθε εκδοτικός οίκος παίρνει ένα ρίσκο όταν τα τυπώνει. Ένα μοναδικό και πολύ ιδιαίτερο προϊόν που εκτός των άλλων έχει και την ικανότητα να αυτοδιαφημίζεται μέσω του εξωφύλλου του. Κι εγώ ένα θύμα της καπιταλιστικής κοινωνίας που μας πλαισιώνει, όταν βλέπω τέτοια βιβλιοφιλικά εξώφυλλα θέλω να τα αποκτήσω γιατί βεβαίως βεβαίως φανερώνουν το βιβλιοφιλικό περιεχόμενο τους. Αυτό το παιχνίδι εύρεσης βιβλιοβιβλίων που παίζω με τον εαυτό μου εδώ και μια δεκαετία φαίνεται πως δεν έχει τέλος (ευτυχώς!).

Ο Στόουνερ

Οι πολύ καλές κριτικές και τα καλά σχόλια που διάβασα γι' αυτό το βιβλίο με οδήγησαν στο να θέλω να το διαβάσω. Εννοείται πως η επιθυμία μου ενισχύθηκε λόγω της σειράς Aldina  των εκδόσεων Gutenberg που βάλθηκε να μας κακομαθαίνει εκδίδοντας λογοτεχνικά διαμαντάκια. Μα αυτά και με εκείνα, αυτό το βιβλίο με συντρόφευσε στην πιο όμορφη στιγμή της ζωής μου, στάθηκε επάξια δίπλα μου και μου κράτησε παρέα παρά την κούρασή και την συναισθηματική φόρτισή μου.

Ολόφρεσκο παιδικό βιβλιοβιβλίο για δύο από εσάς

Τα βιβλία που αναφέρονται σε βιβλιοθήκες τα αγαπάμε λίγο περισσότερο εμείς οι βιβλιοθηκονόμοι, πόσο μάλλον αν απευθύνονται σε παιδιά, γιατί κάνουν γνωστό το επάγγελμά μας και προωθούν το έργο των βιβλιοθηκών τονίζοντας πόσο απαραίτητες είναι για την ανάπτυξη της φαντασίας, και όχι μόνο, των παιδιών. Ευτυχώς κυκλοφορούν πολλά παιδικά βιβλιοβιβλία, μα το ευτυχέστερο όλων είναι ότι συνεχίζουν να γράφονται και να εκδίδονται ακατάπαυστα αυτά τα λίγο περισσότερο αγαπημένα μας βιβλία.

Ανοιξιάτικη ημέρα ποίησης

Για τη γιορτή της ποίησης, για την πρώτη ημέρα της άνοιξης, για την κάθε καινούρια ημέρα της νέας μου ζωής, ανοίγω τα ποιήματα της Αγγελάκη-Ρουκ και αντιγράφω:

Τι δίνει η ποίηση και τι παίρνει

Εκπαιδεύοντας γονείς

Κυκλοφορούν πολλά βιβλία για όλους τους αγχωμένους μέλλοντες (ή νυν) γονείς που θέλουν να διαβάσουν και να ενημερωθούν για το πως θα γίνουν καλοί γονείς, πως θα εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους, πως θα τα διαπαιδαγωγήσουν σωστά. Χιλιάδες συμβουλές από ειδικούς ή από μη ειδικούς. Ένα χάος μέσα στο ήδη χαώδες κεφάλι του φιλαναγνώστη γονιού. Κατέληξα να κάνω αυτό που κάνω συνήθως, να διαβάζω όσο πιο πολύ μπορώ και στο τέλος να κρατώ ό,τι ταιριάζει με τα ένστικτά μου, την ιδιοσυγκρασία μου και τα γούστα μου. Ξεκινάω όμως από κάποια βιβλία που μου έχουν δημιουργήσει την άποψη ότι είναι κλασικά ή πολύ δημοφιλή. Ένα από τα πρώτα βιβλία που διάβασα ήταν το Εκπαιδεύοντας τα παιδιά: όρια στην παιδική παντοδυναμία, γραμμένο το 2008 από τον παιδίατρο και ψυχαναλυτή Αλντό Ναουρί, ο οποίος ζει στο Παρίσι και εργάζεται προσπαθώντας να βοηθήσει τους γονείς στο πιο δύσκολο έργο που μπορεί να αναλάβει ένας άνθρωπος, να διαπαιδαγωγήσει σωστά το παιδί του και να δημιουργήσει έναν υγιή άνθρωπο.

Μουσικά παραμύθια

Πριν από κάποια χρόνια, θυμάμαι, αναζητούσα επίμονα στα ράφια της Πολιτείας ένα μουσικό παραμύθι για να το δωρίσω στην κόρη ενός φιλικού ζευγαριού. Ήθελα να συνοδεύεται από cd καθώς επιθυμούσα να έχει μελοποιηθεί ώστε να ακούγεται ευχάριστα από το παιδί χωρίς απαραίτητα να απαιτείται η παρουσία του γονιού. Ανάμεσα στις ελάχιστες επιλογές μου ήταν και ετούτη η έκδοση κι είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτό που ζητούσα τελικά δεν ήταν και κάτι τόσο συνηθισμένο.

Μια καθυστερημένη απάντηση (Ιστορίες βιβλιοπωλείων)

Κάποιες στιγμές μου έρχεται στο νου μια σκηνή που προ πολλών ετών είχα ζήσει. Έτσι ξαφνικά εμφανίζεται στη σκέψη, δίχως λόγο και προειδοποίηση, για μια μόνο στιγμή και μετά πάλι ξεχνιέται. Έτσι ξαφνικά επιστρέφω πάντα σε μια ημέρα, σε λίγα μόνο λεπτά, σε μια στιγμή του έτους 2008. Σε μια ερώτηση που δίχως λογική δεν είχα δώσει απάντηση. Ήταν εκείνο το έτος που εργάστηκα για πρώτη φορά. Μόλις είχα πάρει το πτυχίο μου, καμάρι στην κορνίζα, κατόρθωμα ολόδικό μου, η πρώτη μου νίκη, κι είχα απευθυνθεί για εργασία στο μεγαλύτερο βιβλιοπωλείο εκείνων των χρόνων. Με μόνα εφόδιο το πτυχίο μου και μερικές συστάσεις.

Το βιβλιοβιβλίο του 2018

Για το νέο έτος, το ενδέκατο έτος λειτουργίας ετούτου του μπλογκ, επιλέγω να μιλήσω για το πιο πολυφωτογραφημένο βιβλίο του 2018. Άλλωστε, δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σε ένα τόσο διάσημο βιβλιοβιβλίο καθώς γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο ξεκινήσαμε τις Βολτίτσες τότε, το μακρινό 2008.