Τα παιδιά έχουν το δικό τους προσωπικό γούστο που καμία φορά, σχεδόν πάντα, δεν συμβαδίζει με το δικό μας. Πολλές φορές αγοράζω βιβλία που πιστεύω ότι θα αρέσουν στη Μαργαρίτα αλλά τελικά τα βαριέται εύκολα. Κάποια βιβλία όμως τ’ αγαπά περισσότερο και δείχνει να μην τα βαριέται ποτέ καθώς μου τα φέρνει για να τα διαβάσουμε ξανά και ξανά.
Το διαβάζουμε από τότε που ήταν πολύ μικρή ίσως και 2,5 χρονών. Τότε βέβαια δεν διάβαζα ολόκληρο το κείμενο αλλά το έλεγα με δικά μου λόγια και άφηνα απ’ έξω τα περιττά για την ηλικία της. Τώρα πια που είναι 5,5 διαβάζουμε όλο το κείμενο ξανά και ξανά. Εξάλλου τώρα είναι η ηλικία που ξεκινά δειλά δειλά τις πρώτες προσπάθειες στον κόσμο των γραμμάτων και τώρα είναι σε θέση να καταλάβει αφηρημένες έννοιες για τα γράμματα και τις λέξεις.
Η Μαραλά είναι η πιο γριά γυναίκα του κόσμου που ξέρει όσα κανείς άλλος σε τούτη τη γη δεν ξέρει. Ξέρει για παράδειγμα όλες τις γλώσσες των ανθρώπων αλλά και των ζώων, των πουλιών και των δέντρων. Ξέρει πολλά και ζει ήσυχα παρέα με τα χρόνια της και τη φύση στη μικρή της καλύβα. Κάποια στιγμή στο μέρος εκείνο που ζούσε η πιο παλιά γυναίκα του κόσμου ήρθε ένα κορίτσι με κατακόκκινα μαλλιά που το ονόμασαν Ρόδινη. Το κορίτσι αυτό έζησε μαζί της για τόσο καιρό όσο χρειάστηκε για να μάθει όλα όσα ήξερε η Μαραλά και για να ακούσει όλες τις ιστορίες που είχε να της πει. Ώσπου, από τις ιστορίες της Μαραλά, η Ρόδινη ξεχώρισε τις λέξεις και έπλεξε τα γράμματα και γέμισε ένα σακούλι και έφυγε να ταξιδέψει και να σκορπίσει στον κόσμο όλο τις λέξεις που ύφανε και έμαθε μέσα από τις ιστορίες που άκουσε.
Βαθιά μέσα μου αγαπώ που αγαπά τόσο αυτό το ποιητικό παραμύθι. Εξάλλου κι εγώ, σαν τη Μαραλά, θα ήθελα να της πω όλες τις ιστορίες του κόσμου, να γεμίσει το σακούλι της και να της πάει όπου εκείνη θελήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου