Ένα παραμύθι για τα παραμύθια

 

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Απριλίου, αναλογίστηκα τα εκατοντάδες παιδικά βιβλία που έχουν περάσει από τα χέρια μου τα τελευταία χρόνια. Αν θα ήθελα να επιλέξω έναν τίτλο για να αφιερώσω σε αυτήν την ημέρα γιορτής βιβλίου θα επέλεγα ένα πολύ αγαπημένο βιβλίο που η ανάγνωσή του με έχει βαθιά εντυπωσιάσει.

Πρόκειται για το βιβλίο της γλυκύτατης Κατερίνας Ζωντανού που έχω την τύχη να ζω στην ίδια πόλη με εκείνη, με τον τίτλο "Ο Ασίμ και ο δράκος του βασιλιά" που εκδόθηκε λίγες μέρες αφότου γεννήθηκε η κόρη μου από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Είναι ένα παραμύθι που θα το χαρακτήριζα ως ύμνο των παραμυθιών. 

Γραμμένο με μελιστάλαχτο ύφος και έχοντας κάτι από τη σοφία των λαϊκών παραμυθιών και αφηγήσεων αναφέρεται σε έναν αφηγητή ιστοριών με το υπέροχο όνομα Ασίμ Ατίχ Φαραζή που κάνει αυτή τη δουλειά πάππου προς πάππου. Η δουλειά του Ασίμ είναι απλή αλλά πολύ σπουδαία. Τη μισή του μέρα ζει στον κόσμο των παραμυθιών, φροντίζει όλους τους ήρωες των παραμυθιών: μάγισσες και γριούλες, πρίγκιπες και βασιλοπούλες, δράκους και ζώα του δάσους. Όταν τελειώνει αυτήν τη δουλειά έρχεται στον κόσμο των ανθρώπων, βάζει το σκαμνάκι κάτω από ένα δέντρο σε εκείνο ακριβώς το σημείο που ο ουρανός αγγίζει τη γη και λέει τις ιστορίες στους περαστικούς. Τόσο ήσυχη και γλυκιά ήταν η ζωή του μέχρι που τον τόπο του τον κατέκτησε ένας καινούργιος άρχοντας που καθόλου δεν του άρεσαν τα παραμύθια και οι παραμυθάδες... Και κάπως έτσι ξεκινούν τα πρόβλημα, που όπως όλα τα πρόβλημα, έτσι κι αυτό στο τέλος θα λυθεί.

Αυτή η ιστορία μου θυμίζει, κάπως πιο ρομαντικά, τη δική μου τη δουλειά. Μα τι άλλο κάνουμε εμείς οι βιβλιοθηκονόμοι, πρώτα φροντίζομαι τα βιβλία, τα προσέχουμε να μην φθαρούν, να γράψουμε τα στοιχεία τους σωστά για να μπορούμε να τα ανακαλούμε όποτε τα χρειαστούμε και μετά αντιστοιχούμε ανθρώπους και βιβλία, αφηγούμαστε ιστορίες και προσπαθούμε οι λέξεις να φθάσουν σε όσους πιο πολλούς γίνεται.

Και με αυτό το βιβλίο στο νου ανυπομονώ να συναντήσω τη Βιβλιοθήκη που με περιμένει και να συναντήσω πάλι τη δουλειά μου, βιβλία και ανθρώπους.