Η σελίδα έξι

Εναποθέτω εδώ απαλά απαλά αυτό το βιβλίο, να το βρουν όσοι, όπως εγώ, αγαπούν να διαβάζουν ιστορίες γεμάτες αγάπη γι’ αυτό το ιδιαίτερο αντικείμενο που σε ορισμένες περιπτώσεις αποκτά ψυχή και γίνεται σύντροφος.

Το βιβλίο με τον τίτλο "Η σελίδα έξι" είχε ό,τι αναζητούσα αυτόν τον καιρό, εκτός της αγαπημένης θεματολογίας, αποτελείται από μικρές ιστορίες που διαβάζονται ανάμεσα στις στιγμές που πολλοί θέλουν να εισχωρήσουν και να σου ταράξουν την ηρεμία. Είναι τόσο μικρές και γεμάτες αυτές οι ιστορίες που κι όμως κανείς δεν προλαβαίνει να σε διακόψει, ούτε καν η 4χρονη φασαρία του σπιτιού μου. Και η κάθε ιστορία μια σκέψη που αγαπώ, εκδότες, βιβλιοπώλες, σπίτια πατρικά, παιδικά αναγνώσματα, ζωντανά και νεκρά βιβλία. Το μόνο που δεν έχει αυτό το βιβλίο είναι το άπειρο που θα ήθελα. Να μην τελειώνει ποτέ. Να συνεχίζουν για πάντα αυτές οι μικρές σχεδόν ποιητικές βιβλιοφιλικές ιστορίες που διαβάζονται πριν προλάβω να ενοχληθώ ούτε καν από το χρόνο. 

“Η μητέρα συνήθιζε κάθε βράδυ να του διαβάζει παραμύθια. Ο γιος την άκουγε με τα μάτια κλειστά, τα οποία άνοιγαν σε ονειρεμένους κόσμους που έφτιαχνε με τη φαντασία του… Όσο όμως και αν ήθελε να δραπετεύσει, αδυνατούσε να διαβεί το κατώφλι του σπιτιού του.”

Ο συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Σιδέρης Ντιούδης που συχνάζει στο στέκι του εδώ.