Φέτος είναι η χρονιά του θεάτρου για εμένα, η χρονιά του βιβλίου είναι η κάθε μου χρόνια ούτως ή άλλως, αλλά φέτος αγάπησα το θέατρο περισσότερα από παλιά καθώς μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα μεγάλο αριθμό παραστάσεων. Δεν ξέρω αν είναι καλό που υπάρχουν στην Αθήνα τόσες θεατρικές σκηνές, οι περισσότερες δεν έχουν τις υποδομές που αρμόζουν για έναν τέτοιο χώρο, αλλάζουν ονόματα, ιδιοκτήτες, χρήματα πηγαίνουν και έρχονται, αλλά μπορούν ανά πάσα στιγμή να γίνουν ό,τι ήταν πρώτα, μια αποθήκη, ένα ερειπωμένο κτήριο.
Ανεξάρτητα από το χώρο, κάποιες θεατρικές παραστάσεις ξεχωρίζουν, άλλες για την ερμηνεία των ηθοποιών, άλλες για την εξαιρετική σκηνοθεσία, άλλες για την όρεξη των συντελεστών να δημιουργήσουν θέατρο για το θέατρο.
Αυτό ακριβώς είχε η παράσταση Μυστικός Σαίξπηρ, όρεξη, ομαδική δουλειά για να βγει κάτι καλό.
Πριν πάω στην παράσταση αναζήτησα πληροφορίες γι΄αυτό που επρόκειτο να δω. Δεν κατάφερα να βρω πολλά, ούτε πληροφορίες για την υπόθεση, ούτε αν βασίζονταν σε κάποιο έργο του Σαίξπηρ.
Έτσι επέλεξε η θεατρική ομάδα Νοσταλγία, να μην ξέρει ο θεατής για να μην έχει προσδοκίες, μόνο διάθεση να δει θέατρο.
Δεν θα χαλάσω το παιχνίδι και δεν θα μαρτυρήσω τίποτα, εξάλλου όποιος τη δει, θα έχει την ευκαιρία στο τέλος να πάρει έναν κλειστό φάκελο που θα περιλαμβάνει τις πληροφορίες που έψαχνε, το πρόγραμμα της παράστασης δώρο φυλαγμένο για το τέλος.
Να πω μόνο ότι πρόκειται για μια εξαιρετική διασκευή καθώς οι λέξεις των διαλόγων είναι σαν να είναι βγαλμένες από μιαν άλλη εποχή, εκείνη που ο έρωτας ήταν το σημαντικότερο ζήτημα στο μυαλό των ανθρώπων.Δώδεκα νέοι ζωντανοί ηθοποιοί που δεν ησυχάζουν ποτέ, αλλάζουν ρόλους, γίνονται πρωταγωνιστές, παρατηρητές, μπορεί και πρόβατα, υπάρχουν παντού γύρω σου, επιδιώκουν την προσοχή σου.
Μπορεί κιόλας να θέλουν να σε μεθύσουν γιατί σου προσφέρουν κρασί, να πιεις όσο θες.
Μια σκηνή που γεμίζει έχοντας μόνο ό,τι χρειάζεται, ένα πιάνο, αρκετά ζωντανό.
Και πολλοί θεατές, γεμάτα τα καθίσματα χαμόγελα.
Τι άλλο να θέλω για να περάσω καλά;
Από 14 Μαρτίου έως 13 Απριλίου 2014,
στο Rabbithole
Γερμανικού 20, Μεταξουργείο
+30 210 5249903
4 σχόλια:
Πολύ ωραίο το κείμενό σου, librarian. Εξαιρετικά άρτια η ανάρτησή σου κ απολύτως μέσα στο πνεύμα της εν λόγω παράστασης! Σ' ευχαριστώ που με πήρες μαζί σου.
Τη συνιστώ ανεπιφύλακτα, παρά τις επιμέρους υποκριτικές αδυναμίες, σε όσους θέλουν να περάσουν ένα χαλαρωτικό κ παραμυθένιο 3ωρο, μακρυά από την πίεση της καθημερινότητας... Θα σας ταξιδέψει, είναι βέβαιο...
Γεια σου φίλη χωρίς όνομα, χαίρομαι που σου άρεσε και η ανάρτηση και η παράσταση.
Ταξιδιάρικη παράσταση, καλά τα λες.
Ευχαριστούμε για τα όμορφα λόγια. ΚΑΙ να βλέπετε θέατρο, γιατί τα βιβλία λένε πολλά για τον άνθρωπο, και σε γεμίζουν με λέξεις και συνειρμούς, αλλά όταν τον έχεις δίπλα σου να ανασαίνει και μοιράζεις και εσύ την ανάσα σου με τον υπόλοιπο κόσμο είναι κάτι το ξεχωριστό...
Θωμά να είστε καλά και να ανεβάζετε ωραίο θέατρο.
Τι είναι το θέατρο αν όχι ένα ζωντανό βιβλίο;
Καλή συνέχεια στις παραστάσεις και σε ό,τι άλλο κάνεις!
Δημοσίευση σχολίου