Βιβλιοπεριοδικό

Μια ανάρτηση που δεν αναρτήθηκε στην ώρα της, ξέμεινε για λίγο, μα να έστω και ετεροχρονισμένα θέλει και επιμένει να βρει την θέση της.
Κυριακή του 27ου Μαραθώνειου στο κέντρο της Αθήνας που κλείνει για τα τετράτροχα οχήματα. Ο υπό
κωφος θόρυβος των βημάτων αντικαθιστά για λίγες ώρες τον συνηθισμένο θόρυβο της κίνησης και σε συνδυασμό με την βροχή και στηn συνέχεια τον βαρύ ουρανό να κρέμεται χαμηλά, η ατμόσφαιρα που τυλίγει την πόλη έχει κάτι απόκοσμο. Άνθρωποι τρέχουν στον ρυθμό του ο καθένας, σε ανάμνηση του μαραθωνοδρόμου που έφερνε το μήνυμα της νίκης σε όλη την διαδρομή ώσπου έπεσε ξέπνοος.
Οι εφημερίδες στην ύλη τους περιλαμβάνουν ειδικές σελίδες ή και ένθετα περί βιβλίων και του κόσμου των συγγραφέων, με αριθμούς, συνεντεύξεις και τα λοιπά. Το Διαβάζω είναι θεσμός πια στον χώρο των περιοδικών, υπάρχουν και άλλα περιοδικά για το βιβλίο (Ιχνευτής, Index, ο δωρεάν Βιβιοπόντικας) και έχουν γίνει κατά καιρούς προσπάθειες να δημιουργηθούν και νέα. Σε αυτήν την τελευταία κατηγορία υπάγεται και το The Athens Review of Books(με μεγάλα γράμματα σε χρώμα ανοικτό καφέ μου κάνει), Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου (με μικρότερα, λευκά να πατάνε σε καφέ μπάντα). Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε τώρα τον Νοέμβριο του 2009 (έτος 1ο, τεύχος 1, τιμή 5 €). Η μορφή του και η ποιότητα του χαρτιού του εφημεριδιακή, το εξώφυλλο δεν είναι σε πιο σκληρό χαρτί, πιασμένο με «καρφίτσα», σύνολο σελίδων 64. Μηνιαίο, τετράστηλο, με φωτογραφίες έγχρωμες και ασπρόμαυρες. Η σελίδα των περιεχομένων (σ. 3) εκτός από τα περιεχόμενα περιέχει και σύντομα βιογραφικά των συνεργατών (καθηγητές, συγγραφείς, δημοσιογράφοι του χώρου). Το μανιφέστο του περιοδικού (στην σ. 4) παρουσιάζεται με τον τίτλο «Ποιοι είμαστε και τι θέλουμε». Από τα σημαντικά κείμενα των πρώτων τευχών όλων των περιοδικών εντύπων και συνήθως από τις συλλογές λείπει ο πρώτος αριθμός, για αυτό και είναι σημαντικό να σώζεται. Ο αυτοπροσδιορισμός προσδιορίζει «ανεξάρτητη επιθεώρηση ποικίλης ύλης». Την κριτική για την υπάρχουσα κατάσταση (βόλεμα, κατά των εθνικών ψυχώσεων, ολοκληρωτικών καταστάσεων) ακολουθούν τα υπέρ που χαρακτηρίζουν την έκδοση. Υπέρ της αξιόπιστης καταγραφής, του ορθού λόγου και της γνώσης, του διαλόγου, «ανήκουμε στην Δύση». Υπερασπίζεται την πολιτισμική πανσπερμία και προτρέπει προς την περιπέτεια. Κρατάμε λοιπόν τις δηλώσεις-δεσμεύσεις.
Τα άρθρα δεν αναφέρονται αποκλειστικά σε βιβλία, παρουσιάζουν μια ποικιλία και κινούνται στον χώρο του πολιτικού και πνευματικού. Το πρώτο πρώτο άρθρο πολιτικό, «Αριστεροί χωρίς Αριστερά. Ο κύκλος που κλείνει» και αναφέρεται στους Άγγελο Ελεφάντη, Μιχάλη Παπαγιαννάκη και Σπήλιο Παπασπηλιόπουλο. Το δεύτερο για τον Αμερικανό μυθιστοριογράφο Philip Roth. Εκτενές άρθρο για τον Σερβοβόσνιο Ράντοβαν Κάρατζιτζ, για τον Δαρβίνο με την ευκαιρία των 150 χρόνων από την πρωτοδημοσίευση της Καταγωγής των Ειδών και την Ακαδημία Αθηνών, για την εκκρεμή βιβλιογραφία του Εμφυλίου, εκτενείς παρουσιάσεις ελληνικών, μεταφρασμένων και ξενόγλωσσων βιβλίων ποικίλης θεματολογίας κυρίως σύγχρονης που περιλαμβάνει και λογοτεχνία, για τις αναγνωστικές συνήθειες των Ελλήνων και τις συγγραφικές νοοτροπίες, για την ταινία του Παντελή Βούλγαρη Ψυχή Βαθιά.
Φέρνει στο στήσιμο, την δομή και την φιλοσοφία του New York Literary Supplement που κυκλοφορεί με την κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας. Κέντρο βάρος του μοιάζει να είναι περισσότερο τα ζητήματα με τα οποία καταπιάνονται τα βιβλία και όχι τα βιβλία ως μέσο μετάδοσης και κυκλοφορίας ερευνών, γνώσεων και ιδεών (όχημα που βρίσκεται σε στάδιο κομβικών μεταμορφώσεων). Κάθε τι που έχει ασχολείται με την ανάγνωση βέβαια είναι ευπρόσδεκτο στο αραιοκατοικημένο τοπίο του βιβλιακού μας πολιτισμού.
Βρέχει, καιρός για διάβασμα. Για αυτό άλλωστε δεν λένε ότι οι δυτικοί κάτοικοι της Ευρώπης διαβάζουν εντατικότερα;