Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Αγάπη για το βιβλίο, ενός εκδότη


"Οι ουμανιστικές σπουδές βοηθούν τον άνθρωπο να καταλάβει τον άνθρωπο. Δεν απομακρύνθηκα ούτε στιγμή από αυτή την αλήθεια. Δεν υποτιμούμε τις άλλες σπουδές, όμως με το κομπιούτερ μόνο δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος. Αν δεν διαβάσει το βιβλίο και δεν εθιστεί στη γνώση και την περιέργεια, πώς θα νιώσει τον διπλανό του και τον κόσμο γύρω του;
Στο βιβλίο είμαι 60 χρόνια, εξακολουθώ να το αγαπώ, όπως και τη δουλειά που κάνω, διότι αυτό μου δίνει ζωή.
Από το 1952 ξεκίνησα να εργάζομαι για το βιβλίο. Το 1960 έκανα νέα αρχή με δικό μου παλαιοβιβλιοπωλείο στην οδό Ιπποκράτους 23, σε 10 τ.μ. και έκανα τα πάντα μόνος μου. Το 1978 μετακόμισα απέναντι, στην Ιπποκράτους 8 όπου και βρίσκομαι σήμερα. Πιστεύονται βαθιά στον παιδευτικό λόγο, ταυτίζω το βιβλίο με τη ζωή και την ύπαρξη του ανθρώπου. Ακονίζει το νου, βαθαίνει τον συναισθηματικό κόσμο, καλλιεργεί τη γλώσσα, ξυπνάει τη συνείδηση, προωθεί την αυτογνωσία, ενισχύει την πίστη στις μεγάλες ανθρώπινες αξίες που καταξιώνουν και ομορφαίνουν τη ζωή. Συμβάλλει αποφασιστικά στη διαμόρφωση συνειδητών και υπεύθυνων πολιτών. Επιμένω ότι, αν έχουμε να προσφέρουμε κάτι στους νέους, αυτό είναι η δυνατότητα να αγαπήσουν το βιβλίο. 
Έχοντας τόσα χρόνια εκδοτικής διαδρομής αλλά και συνδικαλιστικής δράσης αναγνωρίζω πλέον ότι οι εκθέσεις βιβλίων έχουν καταντήσει κοσμικά γεγονότα, δεν προβάλλουν τη βιβλιοφιλία. Αν κάπου πρέπει να προβληθεί το βιβλίο είναι μέσα στο σχολείο. Να γίνει αναπόσπαστο μέρος της σχολικής ζωής του παιδιού από την πρώτη τάξη του δημοτικού ως το τελευταίο έτος του Πανεπιστημίου. Εκεί πρέπει να πάνε οι συγγραφείς και οι εκδότες, στις τάξεις και στα αμφιθέατρα. Παράλληλα, θεωρώ ότι πρέπει να δίνονται κίνητρα στους νέους. Να δίνουμε τη δυνατότητα οι εκδότες, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, σε μαθητές και φοιτητές να αγοράζουν με έκπτωση λογοτεχνικά και ιστορικά βιβλία. Τα παιδιά πρέπει να μπουν στα βιβλιοπωλεία. Πρέπει να στήσουμε συγκροτημένες και επαρκείς βιβλιοθήκες στο σχολείο, στις γειτονιές στους δήμους. Ωστόσο, γνωρίζω καλά πως πάνω απ' όλα απαιτείται πολιτική βούληση και ένα αξιόπιστο εκπαιδευτικό σύστημα. Αναγνωρίζω όμως ότι στον εκδοτικό τομέα έχουν γίνει σημαντικά βήματα. Ευτυχώς σήμερα είναι αρκετοί εκδότες, μικροί και μεγάλοι, που εκδίδουν ποιοτικό βιβλίο. Ακόμα σημαντικότερο είναι ότι υπάρχει και παιδικό βιβλίο ποιότητας. Κι αν κάτι έχω να συμβουλεύσω έναν νέο εκδότη, δεν είναι άλλο από το να βγάζει καλά βιβλία και να μην περιμένει να γίνει αμέσως πλούσιος. Η ποιότητα σε καθιερώνει. Γιατί ο αναγνώστης που θα πάρει ένα βιβλίο στα χέρια του και θα το καμαρώσει, ποτέ δεν θα το πετάξει, δεν θα το εγκαταλείψει ούτε το βιβλίο, ούτε τον εκδότη του."

Με αυτά τα όμορφα λόγια ο Δημήτρης Ν. Παπαδήμας, εκδότης του ιστορικού εκδοτικού οίκου, κλείνει το πρώτο μέρος του βιβλίου του Το οδοιπορικό ενός εκδότη που εκδόθηκε το 2012. Μέσα σε λίγες λέξεις συνοψίζει όλη του την αγάπη για το επάγγελμά του, το βιβλίο αλλά και τις βασικές ιδέες του για τη φιλαναγνωσία. Γραμμένο σε απλή γλώσσα, σχεδόν σε προφορικό λόγο, ο εκδότης αφηγείται τη ζωή του και η ζωή ενός δραστήριου εκδότη έχει πάντα ενδιαφέρον. Ξεκινώντας από την οικογένεια του και τον τόπο καταγωγής του, που φαίνεται ποτέ να μην ξεχνά, την όμορφη Πύλο στη Μεσσηνία, ο Παπαδήμας φτάνει στα χρόνια που αναζητώντας εργασία κατέληξε να ασχολείται με το βιβλίο. Ξεκινώντας να εργάζεται στο παλαιοβιβλιοπωλείο του συντοπίτη του Νότη Καραβία αποφάσισε να ανοίξει το δικό του παλαιοβιβλιοπωλείο το 1960. Στα χρόνια που ακολούθησαν ασχολήθηκε ενεργά και πάλεψε για τα δικαιώματα των εκδοτών και των βιβλιοπωλών αλλά και για την προώθηση της βιβλιοφιλίας. Υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου Εκδοτών-Βιβλιοπωλών Αθηνών (ΣΕΒΑ), ο οποίος ιδρύθηκε το 1928. Το 1978 εγκαινίασε τη "Γιορτή του Βιβλίου" στο Άλσος της Κηφισιάς που από το 1990 και μετά πραγματοποιείται στην Αθήνα και το 1982 την πρώτη Έκθεση Βιβλίου στην Κύπρο. Στο οδοιπορικό του αναφέρεται συνοπτικά στην εκδοτική του δραστηριότητα και στη συνεργασία του με τον εκδοτικό οίκο B. G. Teubner Leipzig ενώ δεν ξεχνά να αναφερθεί σε συναδέλφους βιβλιοπώλες και εκδότες που έδρασε μαζί τους. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου του αναφέρεται στα ταξίδια του τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. 
Ο δραστήριος αυτός εκδότης έφυγε από τη ζωή το 2016, το βιβλιοπωλείο-εκδοτικός οίκος του συνεχίζει στον ίδιο χώρο, στις αρχές της Ιπποκράτους, πιστό στις ιδέες και στα γούστα του ιδρυτή του.   

4 σχόλια:

Μαραμπού είπε...

Τι ωραία λόγια! Αυτονόητα, δηλαδή.

librarian είπε...

Μαραμπού δεν το έχεις καταλάβει ότι σε αυτή τη χώρα όλοι πασχίζουμε και κοπιάζουμε για τα αυτονόητα;

Μαραμπού είπε...

Το ξέρω. Το «αυτονόητα» είχε και λίγη ειρωνική χροιά. Όπως και η δική σου απάντηση, υποθέτω πως έχει λίγη από αυτήν την ειρωνική χροιά :p

Άντε να δούμε, πότε επιτέλους τα αυτονόητα θα πασχίζουν για εμάς.

librarian είπε...

Αυτά δεν πασχίζουν απλά κάθονται!