Τρίτη 16 Ιουνίου 2020

Παρακαλώ μιλήστε για φιλαναγνωσία για να βαθμολογηθείτε


Ζητήθηκε από τους νέους της χώρας μας που εξετάζονταν στο μάθημα της Νέας Ελληνικής Γλώσσας μέσω των Πανελλήνιων εξετάσεων, να μιλήσουν για ανάγνωση βιβλίων και για τη συμβολή των βιβλίων στην προσωπικότητα τους. Είμαι σίγουρη πως ήξεραν να απαντήσουν περισσότερο από όσα ξέρουν να πραγματοποιούν το Υπουργείο Παιδείας ή το Υπουργείο Πολιτισμού που έχουν την ευθύνη για τη χάραξη μιας κρατικής πολιτικής για το βιβλίο. 


Δεν με εκπλήσσει όμως αν δεν ήξεραν να απαντήσουν. Η ευθύνη αυτής της άγνοιας βαραίνει αποκλειστικά και μόνο την πολιτεία που δεν έχει κάνει απολύτως τίποτα για τη φιλαναγνωσία. Η φιλαναγνωσία, αγαπητοί κυβερνώντες, καλλιεργείται κυρίως (για να μην πω μόνο και φανώ υπερβολική) από τις βιβλιοθήκες. Από τις ανοιχτές βιβλιοθήκες που λειτουργούν σωστά και όχι από αποθήκες βιβλίων με αραχνιασμένα ράφια που λειτουργούν που και που χάρη στο φιλότιμο κάποιων εκπαιδευτικών. Οι βιβλιοθήκες για να λειτουργήσουν σωστά χρειάζονται κονδύλια για αγορά σύγχρονων βιβλίων που θα δελεάσουν το νέο να μπει όχι παλιά βιβλία που κάποια μαμά έφερε. Οι βιβλιοθήκες χρειάζονται ηλεκτρονικό εξοπλισμό και όχι έναν υπολογιστή που λειτουργεί με windows xp που είχαν οι υπολογιστές όταν πήραμε το ΕΠΕΑΕΚ. Οι βιβλιοθήκες χρειάζονται εξειδικευμένο προσωπικό που έχει εκπαιδευτεί για να λειτουργεί μια βιβλιοθήκη και όχι εκπαιδευτικούς που συμπληρώνουν τις ώρες τους ή που είναι υπεράριθμοι. 

Τα σχολεία χρειάζονται βιβλιοθήκες αν θέλουμε οι νέοι να ξέρουν τι σημαίνει φιλαναγνωσία κι αν θέλουμε να καταργήσουμε την παπαγαλία και το ένα βιβλίο ευαγγέλιο. Τα σχολεία χρειάζονται σύγχρονες ανοιχτές βιβλιοθήκες που θα λειτουργούν τουλάχιστον πέντε ημέρες την εβδομάδα και τουλάχιστον όσο οι μαθητές είναι στο σχολείο (αν όχι περισσότερες ημέρες και ώρες), σε κατάλληλο και καθαρό χώρο, με καρέκλες, τραπέζια, παράθυρα και φως, με ενημερωμένο υλικό, με επιτραπέζια παιχνίδια και κόμικς, προτζέκτορες, ακουστικά, ηχεία, γρήγορο ίντερνετ, σύγχρονους υπολογιστές, βιβλιοθηκονομικό σύστημα, ηλεκτρονικά προγράμματα, με ζωντανές δράσεις και πρότζεκτ, με εξειδικευμένους υπαλλήλους που ονομάζονται βιβλιοθηκονόμοι. 

Τίποτα δεν είναι αυτονόητο σε αυτή τη χώρα όταν πρέπει να επισημαίνουμε διαρκώς ότι οι εκατοντάδες απόφοιτοι βιβλιοθηκονόμοι των τριών ΑΕΙ έχουν εκπαιδευτεί για να εργάζονται σε βιβλιοθήκες. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο σε αυτή τη χώρα όταν πρέπει να επισημαίνουμε διαρκώς ότι τα σχολεία χρειάζονται βιβλιοθήκες που θα δρουν συμπληρωματικά με το μάθημα. Συνεπώς, πρέπει να επισημαίνουμε ότι οι βιβλιοθήκες χρειάζονται ράφια, βιβλία και υπολογιστές. Και πάντα πρέπει να επισημαίνουμε ότι η φιλαναγνωσία χρειάζεται βιβλιοθήκες, σχολικές, δημόσιες, δημοτικές, παιδικές, νεανικές, σύγχρονες και ανοιχτές βιβλιοθήκες σε κάθε γειτονιά.

Στη φωτογραφία βλέπετε μια σχολική βιβλιοθήκη στην Κίνα. Περισσότερα γι' αυτό το αρχιτεκτονικό διαμαντάκι διαβάστε εδώ.

2 σχόλια:

Φωτογραφές είπε...

Μπράβο
Λιτό και περιεκτικό κείμενο που θέτει με ακρίβεια το μεγάλο πρόβλημα των Σχολικών και όχι μόνο Βιβλιοθηκών

Ανώνυμος είπε...

Τα παιδιά δεν διαβάζουν αλλά διαθέτουν το χρόνο τους παίζοντας π.χ. βίντεοπαιχνιδια, χαζεύοντας στα κοινωνικά δίκτυα, βλέποντας ταινίες κλπ. Είναι όμως όλα αυτά μέρος μιας κεντρικής κυβερνητικής πολιτικής που τους επιβλήθηκε ή κάτι που τα ίδια επέλεξαν;