Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Δουλεύοντας


Κι εκεί που σκέφτομαι ότι όλο αυτό δεν έχει κανένα απολύτως νόημα, καθώς θα τελειώσει σε λίγο καιρό και καθώς όλη η δουλειά, ο τόσος κόπος, θα χαθεί, ανοίγω το βιβλίο των επισκεπτών και διαβάζω τις παραπάνω λέξεις
Τα βιβλία, λέει η μαθήτρια τρίτης γυμνασίου, είναι σαν τις μελισσούλες σε κάθε λουλούδι την άνοιξη. Μπορούμε να φάμε πολλές ώρες αναλύοντας τις αυθόρμητες προτάσεις ενός παιδιού. Γνώσεις-Βιβλία-Λουλούδια-Άνοιξη κι ένα Ευχαριστώ που άκουσα από όλους τους μαθητές που συμμετείχαν στην προσπάθειά μου να τους δείξω πώς λειτουργεί μια βιβλιοθήκη, από όλους εκείνους που τους έδωσα το βιβλίο που έψαχναν ή κάτι που δεν ήξεραν.

2 σχόλια:

Μαραμπού είπε...

Χαχα, εκατομμύρια βιβλία;; Μάλλον υπεραισιόδοξη η φίλη μας!

Πολύ όμορφα λόγια, σε ανταμείβουν για την δουλειά σου και για τους κόπους σου. Γράφουν και σε μας στο βιβλίο επισκεπτών όταν μας επισκέπτονται τα σχολεία, όχι όμως τόσο εκτενή κείμενα. Παρόλα αυτά όλοι φεύγουν χαρούμενοι από την εμπειρία.

Πότε θα καταλάβουν ότι οι βιβλιοθήκες μπορούν να μας ωφελήσουν όλους; (μην απαντήσεις γιατί θα με στεναχωρήσεις)!!

Καλή συνέχεια librarian :-)

librarian είπε...

Έχει φαντασία το παιδί! Μπορεί να είναι η μικρότερη βιβλιοθήκη αλλά στα μάτια της φαντάζει η μεγαλύτερη διέξοδος στο χώρο της φαντασίας.
Λυπάμαι πολύ που οι μαθητές δεν έχουν τη δυνατότητα να μαθαίνουν τα οφέλη του βιβλίου. Κάθε σχολείο, κάθε γειτονιά θα έπρεπε να έχει μια βιβλιοθήκη (όχι αποθήκη βιβλίων) που να τα παρακινεί να εξερευνήσουν τα ράφια της που, να τους μαθαίνει να βρίσκουν καλαίσθητα βιβλία με όμορφες λέξεις και ιστορίες που δεν θα θες να τελειώσουν ποτέ.