Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010

Η Σκιά του Ανέμου


Έκδοση του 2004, η πρώτη έκδοση με ατμοσφαιρικό εξώφυλλο και ράχη που προμηνύει ότι πρόκειται για ένα βιβλίο από εκείνα που μας αρέσει να αφήνουμε εδώ, στο ημερολόγιο αναγνώσεων.
Δυστυχώς οι εκδόσεις Λιβάνη στην καινούρια έκδοση προτίμησαν να αφαιρέσουν το κάλυμμα αυτό, με ένα νέο πιο κοντά στο ύφος των εκδόσεων.
Περιπλανώμενη στις σελίδες του συνάντησα τη σκέψη του Ισπανού συγγραφέα Carlos Ruiz Zafon και τις απόψεις του για τα βιβλία και τις λέξεις που είναι οι φυλακές των ανθρώπων.
Μερικές λέξεις στην αρχή ήταν αρκετές για να με πείσουν να διαβάσω το ογκώδες βιβλίο: «Το κάθε βιβλίο, ο κάθε τόμος έχει ψυχή. Τη ψυχή αυτού που το έγραψε και τη ψυχή αυτών που το διάβασαν και έζησαν κα ονειρεύτηκαν μαζί του. Κάθε φορά που ένα βιβλίο αλλάζει χέρια, κάθε φορά που κάποιος γλιστράει το βλέμμα του πάνω στις σελίδες του, το πνεύμα του διευρύνεται και δυναμώνει».
Κράτησε από το χέρι τη φαντασία μου και την ταξίδεψε στα στενά της Βαρκελώνης. Περπάτησα για άλλη μια φορά στη πολύβουη Ράμπλα κρατώντας ένα αγαπημένο βιβλίο, όπως και ο ήρωας της ιστορίας.
Εκείνος κρατούσε ένα βιβλίο που τυχαία διάλεξε μέσα από τους εκατοντάδες τόμους που χάνονται στη λήθη όταν ένα βιβλιοπωλείο κλείνει, όταν μια βιβλιοθήκη εξαφανίζεται, όταν μια έκδοση δεν πουλάει και πρέπει να πολτοποιηθεί, όταν ένας συγγραφέας κυριευμένος από αυτό που κάποιοι αποκαλούν τρέλα κυκλοφορεί ψάχνοντας τα βιβλία που γέννησε η πένα του για να τα κάψει, να χαθούν τα σημάδια της σκέψης του.
Ένα τέτοιο βιβλίο ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασε στα έντεκα του και θέλησε να ακολουθήσει το νήμα της ιστορίας του συγγραφέα, χωρίς να γνωρίζει ότι γίνεται και αυτός μέρος της ιστορίας.
Ώρες ώρες με τρομάζει η δύναμη της φαντασίας ή η δύναμη των λέξεων.
Η πυκνή γραφή του συγγραφέα είχε τη δύναμη να παρασύρει τη φαντασία μου, να γίνω κι εγώ με τη σειρά μου μέρος της ιστορίας.
557 σελίδες γεμάτες λέξεις, πολυάριθμες παρομοιώσεις, περιττές περιγραφές που σε βουτούν με βία μέσα στις σελίδες και σου επιβάλλουν να ακολουθήσεις, θα ελευθερωθείς μόνο όταν φτάσεις στην τελευταία τελεία.
Πάντα τα ογκώδες μυθιστορήματα, κατά την άποψή μου, έχουν κάποιες λεπτομέρειες ή κάποιες επαναλήψεις που αν δεν υπήρχαν η ιστορία θα παρέμενε το ίδιο μαγική.

15 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Kαλό ΣΚ!

librarian είπε...

Καλώς τον καλό μας φίλο που πάντα θυμάται να περάσει από τα μέρη μας!
Καλό ΣΚ, ελπίζω μόνο με ήλιο.

Hfaistiwnas είπε...

Βροχή.. αλλά τέλος πάντων!

ΑΚΑΜΑΣ είπε...

Η Ισπανική λογοτεχνία είναι από τις αγαπημένες μου, το βιβλίο αυτό θα είναι από τις επόμενες αναγνώσεις μου. Καλή συνέχεια.

librarian είπε...

Hfaistiwna άσε με τις βροχές είναι ένα θέμα...

Ακαμας είναι ένα βιβλίο που ακούγεται ότι είναι από τα καλύτερα της σύγχρονης ισπανικής λογοτεχνίας. Άμα το διαβάσεις να περάσεις να μας πεις δυο λογάκια. Για το καινούριο του συγγραφέα δεν άκουσα πολύ καλά σχόλια.

dimitris είπε...

"τις λέξεις που είναι οι φυλακές των ανθρώπων"...και καμιά φορά μπορεί να είναι Φύλακες...
Καλό σου βράδυ και κα καλή Ανοιξη.

librarian είπε...

Καλησπέρα Δημήτρη. Τη συγκεκριμένη έκφραση του συγγραφέα ακόμη τη σκέφτομαι, δεν ξέρω ακόμη αν συμφωνώ.
Σε ευχαριστώ που πέρασες.

Άστρια είπε...

Οι λέξεις είναι φύλακες των ανθρώπων η οι άνθρωποι είναι φύλακές τους;
Ο τίτλος έχει ήδη κάτι από μαγεία.
Κι εμένα μου άρεσε πολύ περισσότερο το πρώτο εξώφυλλο και θυμήθηκα μια άλλη συζήτησή μας, πόσο επηρρεάζει το εξώφυλλο και ο τίτλος του βιβλίου για την επιλογή της αγοράς του, όταν δεν υπάρχουν άλλες πληροφορίες γι αυτό.
Και συμφωνώ ότι πολλά ογκώδη μυθιστορήματα σεν θα έχαναν από τη μαγεία τους αν είχαν λιγότερες λέξεις.

Librarian μου, σοφό μου αστεράκι, καλό μήνα να έχεις!

librarian είπε...

Μα ποιος φτιάχνει τις φυλακές αστεράκι;
Ο τίτλος του βιβλίου είναι παντού μες στο κείμενο και τον υιοθετούν διάφορα βιβλία.
Χαίρομαι που θυμασαι τις συζητησεις μας :))
Εεεε για να το λες μάλλον καλός θα είναι ο μήνας!
Να περνάς να μας κάνεις να χαμογελάμε...

roadartist είπε...

Πολύ όμορφη η σκέψη του Carlos Ruiz Zafon..πως να μην σε κάνει να θες να διαβάσεις το βιβλίο.. Το καταλαβαίνω που σε "συγκράτησε".. Ενδιαφέρουσα πρόταση..θα το βάλω στα υπ'οψιν (ναι όλο και μεγαλώνει η λίστα, αλλά όμορφο είναι αυτό!)

Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόταση.

librarian είπε...

Καλημέρα καλλιτέχνιδα! Ναι έχει αρκετές όμορφες σκέψεις το βιβλίο. Κάτι μου λέει ότι θα σ' αρέσει αρκετά και μη σε φοβίζει ο όγκος του, διαβάζεται εύκολα!

Γιάννης είπε...

Πραγματικά εξαιρετικό βιβλίο! Αυτό που μου άρεσε μέσα τα άλλα: http://36dimotiko.blogspot.com/2008/05/blog-post_8912.html

librarian είπε...

Απίστευτο στις τόσες σελίδες να σημειώσουμε το ίδιο κομμάτι!
:)

ΑΚΑΜΑΣ είπε...

Κορίτσια τώρα που τελείωνει το καλοκαίρι και αρχίσουμε να μαζευόμαστε και πάλι έφτασε η στιγμή να κρατήσω την υπόσχεσή μου, είναι το αμέσως επόμενο από αυτό που διαβάζω τώρα.

librarian είπε...

Πολύ χαίρομαι γιατί είναι ένα βιβλίο που πολλοί φίλοι μπλόγκερς αγάπησαν και έγραψαν γι' αυτό!