Πάνω που είχα συνηθίσει να περπατώ στην πιο όμορφη περιοχή, στο πεζόδρομο κάτω από την Ακρόπολη, στη διαφορετική Αθήνα και να έχω δίπλα μου όλους τους εκδοτικούς οίκους χαζεύοντας του νέους και τους παλιούς τίτλους, πρέπει τώρα να ξεχάσω. Να μην περιμένω να έρθει Σεπτέμβρης και Μάιος για να ξαναζήσω αυτή τη βόλτα τη γεμάτη λέξεις, σκέψεις και ιστορία. Μάλλον οι εκθέσεις βιβλίου στη Διονυσίου Αεροπαγίτου είναι παρελθόν. Τώρα εκεί έχει τη θέση του το μουσείο, σαν να μην ταιριάζει η βόλτα αυτή με τα βιβλία. Πού ξέρεις μπορεί κάποτε να επιστρέψει στο Πεδίον του Άρεως, όπως τότε παλιά...Κι έτσι ξεκίνησα να κάνω τη βόλτα του Σεπτεμβρίου προς άλλη κατεύθυνση, να αναζητήσω την έκθεση στο Ζάππειο.
Ευτυχώς την Κυριακή έκανε διάλειμμα η βροχή, μας δάνεισε τον ήλιο για να μας κάνει παρέα καθώς θα ξεφυλλίζουμε σελίδες. Τα περίπτερα από μακριά μου φανηκαν μολύβια, άραγε αυτό το σκοπό να έχουν ή άρχισα τη φαντασία μου να μην μπορώ να ελέγχω; Τα ένιωσα λιγάκι στριμωγμένα ή μαζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο έτσι για να κάνουν παρέα.
Περπατώντας ανάμεσα στα μολύβια-περίπτερα είχα στο μυαλό μου το
βιβλίο του Αργύρη Χίονη "Οριζόντιο ύψος" σαν να είχα συνεννοηθεί με την Άστρια, σαν να πέρασε από δίπλα και να την κατάλαβα, μόνο που εγώ δεν έψαχνα αυτό, έψαχνα να βρω κάποιο άλλο δικό του, να διαβάσω λίγες σελίδες του ακόμη. Πολλοί εκδότες έχουν φιλοξενήσει τις λέξεις του αλλά εγώ είχα στο μυαλό μου εκείνη τη στιγμή μόνο τις εκδόσεις Γαβριηλίδης και εκεί σταμάτησα για να βρω το όνομά του. Ανάμεσα στο "Όντα και μη όντα" και στο "Περί αγγέλων και δαιμόνων" υπερίσχυσε το πρώτο. Η βόλτα συνεχίστηκε και σαν από συνήθεια μας έβγαλε στη Διονυσίου Αεροπαγίτου. Ο κόσμος πολύς που περπατούσε αλλά δεν υπήρχαν βιβλία ανάμεσά τους.Καταλήξαμε στα παγκάκια έξω από το Ηρώδειο για κουβέντα και τσιγάρο ακούγοντας τη φωνή της Luz Casal να ζωντανεύει στη σκέψη εικόνες και σκηνές από τις ταινίες του Αλμοδόβαρ.
Επέστρεψα στο σπίτι γιατί το βιβλίο μέσα στην τσάντα με έκαιγε. Για άλλη μια φορά ο συγγραφέας ακούμπησε όλη του τη σοφία, τη δύναμη και το χιούμορ στις λευκές σελίδες. Ιστορίες, πολλές μικρές ιστορίες για όντα και μη όντα, δέντρα, χελώνες, βροχή, ο Άψινθος και ο βασιλίσκος, όλα μαζί συνδέονται έξυπνα με σκέψη και δίνουν ευχαρίστηση. Δώρα οι σημειώσεις του, δώρα τα ποίηματά του από άλλες εκδόσεις και οι μεταφράσεις του αγαπημένων του αποσπασμάτων, υπαρκτές και ανύπαρκτες, όπως ο ποιητής Esteban Argentea Nieve και οι στίχοι, δώρα:
Δεν είμαι τίποτα
Είμαι αέρας στο στόμα σου
Είμαι μόνο
Η πιθανότητα μιας λέξης
Με προφέρεις και υπάρχω
Είμαι αέρας στο στόμα σου
Είμαι μόνο
Η πιθανότητα μιας λέξης
Με προφέρεις και υπάρχω
11 σχόλια:
Πέρασες καλά απ'ότι βλέπω! :)
Ναι παράπονο δεν έχω, χεχε!
Καλό απόγευμα! :))
Καταπληκτικός ο Χίονης.. πολύ ωραία η βόλτα σου..Και επίσης ωραία η στάση σου.. σε αυτόν τον εκδοτικό θα στεκόμουν νομίζω κ εγώ.. Εκεί με πάει η διάθεση μου.. Η βόλτα σου από αυτές που κάνω όποτε βγαίνω.. Καλησπέρα!
Βροχερή καλησπέρα καλλιτέχνιδα. Έχω μάθει πια ποιοι είναι οι εκδοτικοί οίκοι που έχουν τα βιβλία της αρεσκείας μου και έτσι επιλέγω σε ποια περίπτερα θα σταθώ και ποια ούτε καν θα ακουμπήσω. Μου αρέσει το ότι κάθε εκδοτικός οίκος έχει επιλέξει να έχει ένα δικό του τόσο διαφορετικό προφίλ. Αυτή η ιδέα είναι πάντα στη σκέψη μου.
Αααα, πρέπει να ομολογήσω ότι εμένα μου λείπει το Πεδίο του Αρεως, ποτέ δεν ευχαριστήθηκα ξανά βόλτα σε έκθεση βιβλίου όπως τότε....
Δεν έχω διαβάσει Χιόνη και μάλλον θα τον αναζητήσω σύντομα με αυτά που διαβάζω εδώ....
Καλημέρα Μαριέλα. Που ξέρεις μπορεί όταν φτιάξουν το Πεδίον του Άρεως όπως θέλουν και το ανοίξουν, μπορεί οι εκθέσεις να γίνονται πάλι εκεί.
Ο Χιόνης έχει εκδώσει και αρκετές ποιητικές συλλογές, αναμφισβήτητα θα είναι καλές αλλά είναι που εγώ δεν συνηθίζω να αγοράζω ποίηση.
Συμπτώσεις αλήθεια!!
Κι εγώ σε σκεφτόμουνα ψάχνοντας το βιβλίο, γιατί δική σου η προτροπή από την ανάρτησή σου :))
φιλάκια καλημέρας:))
αφιερωμένο:
http://www.youtube.com/watch?v=qJSnrrp1smc
H βόλτα στα βιβλία είναι πάντοτε ευχάριστη, είτε είναι στη Διονυσίου Αεροπαγίτου, είτε στο Ζάππειο, είτε στο Θησείο, είτε στο Σύνταγμα, είτε στον κλειστό χώρο της Hellexpo.
Κάποιοι χώροι όμως υπερτερούν αναμφίβολα. Οπως και κάποιοι εκδοτικοί οίκοι.
Γεια σου Άστρια! Ελπίζω να το βρεις το βιβλίο και να σ' αρέσει, μη ξεχάσεις να μας πεις εντυπώσεις!
Από τα καλύτερα τραγούδια της Casal! Ευχαριστωωωωω!
Καλησπέρα Μαίρη, να μας αρέσουν αυτές οι βόλτες και όλοι οι προορισμοί εκεί καταλήγουν.
"Με προφέρεις και υπάρχω..."
Μέσα από λίγες λέξεις πόσα συναισθήματα ξεπηδούν!
Πολλά Caesar, πραγματικά πολλά. Κάποιος, κάπου, κάποτε μου είχε μιλήσει για τη δύναμη των λέξεων και μόνο να συμφωνώ μπορώ!
Δημοσίευση σχολίου