Σαν ποίηση

Σήμερα στην πλατεία μερικά χαρούμενα παιδιά μοίραζαν στους περαστικούς ποιήματα σε χάρτινα πουλιά και τους ενημέρωναν κάτι που σχεδόν είχα ξεχάσει. Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα ποίησης. Η ποίηση που όλο λιγοστεύει. Όλο και λιγότεροι εκδοτικοί οίκοι εκδίδουν νέους ποιητές. Σαν ένα εγχείρημα που δεν έχει αξία, οικονομική. Και κανείς πια δεν επενδύει στο να τυπώσει και να κυκλοφορήσει ευρέως μερικούς στίχους σε λευκό χαρτί. Δεν θα βρει ποτέ παραλήπτη, θεωρούν.

Αυτό νόμιζα μέχρι εχτές. Ότι η ποίηση κοντεύει να ξεχαστεί. Μετά ξεκίνησα να διαβάζω παιδικά βιβλία και εκεί μέσα τη βρήκα κρυμμένη. Κοίτα να δεις που δεν έπαψε να ζει, απλά ντύθηκε αλλιώς και πήγε να συναντήσει τα παιδιά. Εκείνα που πιο πολύ θα την καταλάβουν και θα την κάνουν δική τους. Κι ήρθε και βρήκε και εμένα.

Δεν ξέρω ποιο βιβλίο να πρωτοδιαλέξω για να ανεβάσω αυτήν την ημέρα που είναι γιορτή της ποίησης. Πάντα ανέβαζα ένα ποίημα, σήμερα όμως θα μιλήσω για τα ποιήματα που είναι γραμμένα αλλιώς.

Ο Πωλητής ευτυχίας του Ελβετοϊταλού Davide Cali με την ονειρική, πραγματικά δεν έχω λόγια, εικονογράφηση του Marco Soma είναι ένα βιβλίο σαν ποίημα. Το κείμενο ένα ποίημα και η εικόνα ένα όνειρο. 

Ο κύριος Περιστέρης ξεκινάει κάθε πρωί με το φορτηγάκι του για να πουλήσει ευτυχία, μα πουλιέται η ευτυχία; Και βέβαια, αλλά ποτέ μισοτιμής. Πουλιέται σε μικρά και μεγάλα βάζα έτοιμη να ικανοποιήσει τους πάντες. Όλοι θέλουν να την αγοράσουν και η κυρία Πέρδικα και ο κύριος Τρυποκάρυδος και η κυρία Παπαδίτσα και όλοι, ακόμη και αυτοί που κάνουν πως δεν θέλουν, την αγοράζουν κρυφά μέσω διαδικτύου, όπως ο κύριος Φασιανός. Κι ένας τυχερός βρίσκει ένα βάζο που μόλις έπεσε από το φορτηγάκι του κυρίου Περιστέρη, το ανοίγει και είναι άδειο, είναι ακριβώς αυτό που ήθελε για να είναι ευτυχισμένος.

Ακούστε το στην υπέροχη εκπομπή 10 λεπτά ακόμη του Τρίτου Προγράμματος που κάθε βράδυ στις 8 μας κάνει συντροφιά διαβάζοντας μας παιδικά βιβλία. Καταπληκτικό αρχείο με ακουστικά παιδικά βιβλία, όλα με μουσική επένδυση.