Επέλεξα η μικρή μου να πάει σε δημόσια παιδικό σταθμό κι ας ζηλεύω καμία φορά τη δουλειά που βλέπω να γίνεται σε ορισμένους ιδιωτικούς. Το Σεπτέμβριο έγινε 18 μηνών και οι δημόσιοι του τόπου μας δέχονται από αυτήν ακριβώς την ηλικία. Αυτός ο παιδικός ήταν πολύ κοντά στο σπίτι μου, πιστεύω και υποστηρίζω τους δημόσιους οργανισμούς, ούτως ή άλλως σε δημόσιο σχολείο θα πάει αργά ή γρήγορα. Εξαρχής κατάλαβα ότι έχουν τρομερές ελλείψεις σε παιδαγωγικό υλικό, ενώ δεν έχω ιδέα για τις δραστηριότητες που κάνουν καθώς η ενημέρωση που έχω είναι πολύ φτωχή εώς καθόλου. Όμως η μικρή μου πάει με μεγάλη χαρά. Και ίσως αυτή η χαρά της να μου αρκεί.
Από τις πρώτες ημέρες ξεκίνησα να της βάζω στην τσάντα της κάποιο βιβλίο από το σπίτι και τους ζήτησα να της το διαβάζουν πριν κοιμηθεί το μεσημέρι. Γρήγορα κατάλαβα ότι τα βιβλία που έδινα τα διάβαζαν με μεγάλη χαρά σε όλα τα παιδιά.
Αν και γνωρίζω το βιβλίο Μέλισσες από τις εκδόσεις Μικρή Σελήνη, είμαι σίγουρη ότι απευθύνεται σε μεγαλύτερες ηλικίες, οπότε το άφησα για αργότερα και επέλεξα να πάρω το βιβλίο Μέλισσα: το μικρό θαύμα της φύσης από τις εκδόσεις Πυραμίδα. Είμαι πολύ χαρούμενη για την επιλογή μου. Μέσα από μια υπέροχη λουλουδένια εικονογράφηση μαθαίνουμε την αξία αυτού του μικρού εντόμου που με το πέταγμα του φροντίζει λουλούδια, δέντρα και φυτά. Όλα τα λιβάδια του κόσμου αποκτούν αρώματα και χρώματα χάρις στις μικρές μας μελισσούλες. Η υπέροχη εικονογράφηση και το λίγο και περιεκτικό κείμενο πιστεύω πως είναι ότι πρέπει για τα παιδιά της τάξης της, 2-3 ετών και σίγουρα θα βοηθήσει τη συζήτηση γύρω από τη μέλισσα. Για τα φρούτα, αν κι έχω κάποια βιβλία υπόψη, είπα να μην ασχοληθώ. Άλλωστε η καλύτερη συζήτηση γίνεται όταν τα τρώμε κι όχι όταν τα βλέπουμε στα βιβλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου