Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Λόγος περί χειρόγραφων σημειώσεων


Οι χειρόγραφες σημειώσεις χαραγμένες σε κίτρινες σελίδες παλαιών βιβλίων έχουν μια απόκοσμη γοητεία. Ίσως και αυτές να έχουν μερίδιο ευθύνης για εκείνη την ιδιαίτερη μυρωδιά των παλαιών βιβλίων που πολλοί προσπάθησαν να φυλακίσουν σε γυάλινα μπουκάλια αλλά ουδείς το κατάφερε. 

Τα σημαδεμένα αυτά βιβλία μπορεί να συναντήσει κάποιος, εκτός βέβαια από τα ράφια του κτήτορα, σε παλαιοβιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες, καμία φορά και σε κάδους απορριμμάτων. Αν εξαιρέσουμε την τελευταία εκδοχή, οι άλλοι χώροι είναι από τους πολύ αγαπημένους κι είναι και οι δύο διαχρονικά αδικημένοι. Τα παλαιοβιβλιοπωλεία δεν έχουν γνωρίσει τη διαφήμιση και την αποδοχή που δείχνουν τα μέσα για τα μέρη που πουλούν βιβλία περισσότερα γυαλιστερά και με λιγότερη σκόνη. Ίσως μόνο κανένας ποιητής να έχει αποδώσει έναν κάποιο φόρο τιμής. Όσο για τις βιβλιοθήκες αυτές κι αν είναι αδικημένες καθώς κανείς δεν φροντίζει για την ευημερία τους, ούτε καν οι ποιητές, τόσο ξεχασμένες.

Πολύ λίγες αναφορές, λοιπόν, γίνονται γι' αυτά τα μέρη που ενίοτε προσφέρουν στέγη σε αυτά τα ορφανά, εγκαταλελειμμένα χάρτινα αντικείμενα που τα σημάδια χρόνου και κατόχων έχουν μείνει πάνω τους ντροπιαστικά ανεξίτηλα. Στα παλαιοβιβλιοπωλεία η στέγη είναι προσωρινή, τα βιβλία πάνε και έρχονται κι ανταλλάσσονται για μερικά χάρτινα νομίσματα. Οι βιβλιοθήκες όμως προσφέρουν, όσο μπορούν, μόνιμη στέγη και ασφάλεια. Γι' αυτό και τις επιλέγουν οι κάτοχοι για να αφήσουν εκεί τα σημαδεμένα τους, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο η προδοσία τους θα είναι κάπως ελαφρύτερη. Ιδέα δεν έχουν και πολλές φορές ούτε και τους ενδιαφέρει η συνέχειά τους. Μα μαζί με τα αντικείμενα εγκαταλείπουν εκεί και τις μολυβένιες λέξεις τους, όλα τα αναπάντητα ερωτήματα κι όλες τις απαντημένες ανησυχίες τους. 

Και πέφτει σε έμενα η ευθύνη να διασώσω αυτά που εκείνοι ελαφρά τη καρδία εγκατέλειψαν μπροστά στα πόδια μου. Με τρεμάμενα χέρια να κάνω όλες τις διαδικασίες πριν πέσουν κάτω και σπάσουν τα ερωτηματικά των προηγούμενων. Να τελειώσω τις βιβλιοθηκονομικές εργασίες και να τα εναποθέσω στο ράφι με τα αζήτητα.



2 σχόλια:

onesecbeforetheend είπε...

Πολύ καλός λόγος για κάτι που έπρεπε να λεχθεί! Όσοι γνωρίζουν πως έχω σπουδάσει βιβλιοθηκονομία απορούν τριπλά όποτε βλέπουν με τι μανία γράφω πάνω στα βιβλία, σημειώνω, υπογραμμίζω, κάνω βελάκια που ενώνουν προτάσεις, ζωγραφίζω στα κενά, κάνω σχεδιαγράμματα περιλήψεων στις πρώτες λευκές σελίδες... ενώ παράλληλα, το γεγονός πως οι χειρόγραφες σημειώσεις "μειώνουν" την αξία πώλησης ενός βιβλίου, για μένα το κάνουν ακόμα πιο μοναδικό στα μάτια μου. Ευτυχώς, δεν το έχουν πάρει πρέφα αυτό οι παλαιοβιβλιοπώλεις και δε βάζουν ταμπελάκια "βιβλίο με ιδιόχειρες σημειώσεις αγνώστου ιδιοκτήτη - 45 ευρώ" - γι' αυτό και φροντίζω να μην το πολυλέω!

librarian είπε...

Εντάξει με μέτρο, μιλάω για διακριτικές σημειώσεις, όχι για βανδαλισμό.