Ευκαιρίες να γνωρίσουμε καλά βιβλία

Το καλό των ημερών είναι ότι σε όποιο βιβλιοπωλείο και να βρεθεί ο φιλαναγνώστης θα βρει εκπληκτικές προσφορές. Ακόμη και ο πάλαι ποτέ κολοσσός βιβλιοπωλείων Ελευθερουδάκη που τις καλές εποχές ήταν κατά των προσφορών έχει στα ράφια του φθηνά βιβλία, απούλητο στοκ που ενδεχομένως οι εκδότες ακόμη να περιμένουν να εισπράξουν τα χρήματά τους.
Ακόμη, ακόμη και τα επαρχιακά βιβλιοπωλεία που κι εκεί οι τιμές έχουν πέσει, όχι βέβαια όπως των Αθηνών, αλλά ψάχνοντας καμιά φορά βρίσκεις βιβλία πιο φθηνά κι από την πρωτεύουσα.
Όλα αυτό, ξέρω ότι δεν φανερώνει τίποτα αισιόδοξο για το χώρο του βιβλίου που εδώ και χρόνια δεκάδες εκδοτικοί οίκοι προσπαθούν να επιβιώσουν. Και δυστυχώς το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν οι μικρότεροι και σίγουρα ποιοτικότεροι εκδοτικοί οίκοι.
Ορισμένοι δεν άντεξαν τα δύσκολο και μας άφησαν, πρόσφατο παράδειγμα οι εκδόσεις Scripta.
Το καλό όμως, λέω πάλι, για τους φιλαναγνώστες είναι ότι βλέπουν οι πύργοι με τα βιβλία που τόσα χρόνια έχτιζαν σιγά σιγά να αποκτούν απότομα ύψος, να όπως οι δικοί μου που απόκτησαν και παραρτήματα, τρία στην Αθήνα και τώρα ένα πυργάκι που σταδιακά χτίζεται και στην Καλαμάτα.
Παραρτήματα ιδιωτικών βιβλιοθηκών που ακολουθούν τα βήματα των κατόχων τους.

Στα ράφια με τις προσφορές του μεγάλου βιβλιοπωλείου που τα τελευταία χρόνια μικραίνει, βρήκα ένα βιβλίο των εκδόσεων Scripta στην τιμή των 2 ευρώ. Τίποτα δεν γνώριζα γι' αυτό, το θεώρησα ότι είναι σε καλή τιμή και απλά το πήρα. Μήνες περίμενε στα ράφια  του κεντρικότερου παραρτήματός μου, μέχρι που ταξίδεψε μαζί μου για να μου αφηγηθεί την ιστορία του.

Η Μακρινή ακτή του Caryl Phillips γράφτηκε το 2003 και σήμερα το βιβλίο αυτό είναι τόσο επίκαιρο που σχεδόν τρόμαξα με τη σύμπτωση της χρονικής στιγμής που επέλεξα να το διαβάσω.
Γραμμένο με απόλυτη επιδεξιότητα, αφηγείται τις ιστορίες δύο εντελώς διαφορετικών ηρώων, ιστορίες που ενώνονται για λίγο μέχρι να χωρίσουν οριστικά. Αφηγείται την ιστορία ενός πρόσφυγα που ταξιδεύει από την Αφρική προς την Αγγλία αφήνοντας πίσω του τον πόλεμο και τους πεθαμένους του με σκοπό να ζήσει ειρηνικά στη χώρα των ονείρων του. Αφηγείται την ιστορία μιας Αγγλίδας καθηγήτριας μουσικής που πάσχει από κατάθλιψη. Αφηγείται ιστορίες ανθρώπων που συναναστρέφονται με τους δύο πρωταγωνιστές, ιστορίες προσφύγων και εκείνων που θέλουν να τους βλάψουν ή που θέλουν να τους βοηθήσουν.
Οι ήρωες αφηγούνται εναλλάξ, κάθε κεφάλαιο και ένας άλλος κόσμος και κάθε σελίδα διαφορετική χρονική στιγμή. Με αυτές τις συνεχόμενες χρονικές αλλαγές που χτίζουν σιγά σιγά τις ιστορίες, είναι σαν το παρελθόν και το παρών των ηρώων να χορεύουν μέσα από τις λέξεις. Απόρησα με το πώς καταφέρνω με τόσες εναλλαγές να παρακολουθώ την ιστορία και να μην χάνομαι. Κι αν αυτό δεν είναι επιδέξια γραφή, τότε τι είναι.

Εξαιρετικό μυθιστόρημα ενός εκδοτικού οίκου που δεν υπάρχει πια που το βρήκα στα ράφια ενός βιβλιοπωλείου που αργοπεθαίνει.