Πάω να δω τι γίνεται

Ο Μαραμπού αυτός ο περίεργος τύπος που ενώ έκανε δικό του μπλογκ συνεχίζει να μου στέλνει αναρτήσεις με περίεργους τίτλους... Ευτυχώς δηλαδή γιατί την Έλλη τη ρούφηξε το σύμπαν της βιβλιοθήκης και έμεινα να περιπλανιέμαι μόνη μου στην χαοτική μπλογκόσφαιρα. Αλλά είναι και αυτός ο περίεργος τύπος που αν κι έχω να τον συναντήσω από κοντά ίσως και πέντε χρόνια, με παρηγορεί που έμεινα μόνη μου, στέλνοντας μου αναρτήσεις. Αυτές τις ιδιαίτερες αναρτήσεις ενός τύπου που απολαμβάνει την ανάγνωση βιβλίων πιο πολύ και από την ανάγνωση της ίδιας της ζωής. Ένας αυθεντικός αναγνώστης, λοιπόν, είναι ο Μαραμπού που απολαμβάνει τα βιβλία και καμιά φορά δέχεται να παίξει σκάκι μαζί μου ενώ ξέρει από την αρχή ότι θα νικήσει.

Ιδού η ανάρτησή του λοιπόν:

Οι “Παραδειγματικοί φόνοι” του Μαξ Άουμπ συγκροτούν ένα παραδειγματικό βιβλίο! Μπορεί οι φόνοι που περιγράφονται να μην είναι τέλειοι, το βιβλίο όμως είναι – από πλευράς σύλληψης, εκτέλεσης, και τελικής αθώωσης του σατανικού εγκεφάλου! Γεμάτο με μαύρο χιούμορ και τεχνική αρτιότητα, παρουσιάζει μια σειρά φόνων και μερικές αυτοχειρίες (μία εξ αυτών, άκρως ευφάνταστη, δίνει και τον τίτλο σε ετούτη την ανάρτηση!), που αν διαβαστούν μεμονωμένα ή διάσπαρτα, ίσως να μην σας εντυπωσιάσουν, όμως μέσα στη σειρά που διάλεξε γι' αυτούς ο δολοφόνος-συγγραφέας, και διαβασμένοι με μιαν ανάσα (σαν να πρόκειται για τα τελευταία λεπτά πριν σας πιάσει η αστυνομία!) αποτελούν ένα απολαυστικό ανάγνωσμα που ενδεχομένως να σας διασκεδάσει μέχρι θανάτου. Προσοχή, λοιπόν, μην πεθάνετε στα γέλια!

Ομολογώ τρεις φόνους για βιβλία...

"Μου είχε πει ότι το βιβλίο μου θα έβγαινε το Μάιο˙ Ο Μάιος έγινε Ιούνιος˙ ο Ιούνιος, Οκτώβριος. Πέρασε ο χειμώνας και, την άνοιξη, το αίμα μου έβραζε. Ήταν το δεύτερο βιβλίο μου, το κρίσιμο! Λυπάμαι για το ότι υπήρξε κρίσιμο και για τον νεαρό εκδότη. Όμως, δε θα 'ναι λίγοι αυτοί που θα μ' ευγνωμονούν, άσε που το θέμα θα γίνει πρωτοσέλιδο και θα 'ναι πρώτης τάξεως διαφήμιση."

"Αρνιόταν ότι του είχα δανείσει τον τέταρτο τόμο... Τώρα έχει μια τρύπα στην κοιλιά του, σαν φωλιά."

"Επέμενε πως δεν είχα αγοράσει εκείνο το βιβλίο απ' το βιβλιοπωλείο του˙ και του έλειπαν οι σελίδες απ' την 161 ως την 176!

«Και; Δεν μπορείτε να το διαβάσετε;»

Τον έστειλα αδιάβαστο."

...και έναν για σκάκι!

"Ρωτήστε την σκακιστική λέσχη του Μεχικάλι, το Καζίνο του Ερμοσίγιο, την Κάσα δε Σονόρα: ήμουν ανέκαθεν – και παραμένω – πολύ καλύτερος σκακιστής απ' αυτόν. Δε γίνεται σύγκριση. Και μου πήρε πέντε παρτίδες στη σειρά. Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι θα πει αυτό. Πέντε παρτίδες! Αυτός! Ένας σκακιστής τρίτης κατηγορίας! Στο πέμπτο ματ, σήκωσα τον αξιωματικό και του τον κάρφωσα – στο μάτι, απ' ό, τι μου είπαν. Το αυθεντικό ματ του βοσκού..."

Α, ξέχασα να δώσω και το προφίλ του δολοφόνου˙ Ισπανός γερμανογαλλικής καταγωγής (ύποπτο κράμα!), φίλος του Μπουνιουέλ, του Νταλί και του Λόρκα (κακές παρέες), παραγγελιοδότης της Γκερνίκα του Πικάσο (υποκινητής μαζικής σφαγής!). Μεταφραστής είναι ο Αχιλλέας Κυριακίδης (συνήθης ύποπτος) και το εξώφυλλο απόδειξη ενοχής καλού γούστου! Απολαύστε υπεύθυνα, μετρημένες οι ώρες σας!