'Ισλα Μπόα

Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο που στρίμωξα στη βαλίτσα λίγο πριν φύγω από το σπίτι ήταν το Ίσλα Μπόα του Χρήστου Αστερίου. Έχοντας διαβάσει αρκετά καλά σχόλια γι' αυτό το βιβλίο, και κυρίως από ανθρώπους που εκτιμώ, το επέλεξα για να μου κάνει παρέα τις ημέρες μου εδώ στα ξένα.
Όμως αποδείχθηκε ότι η επιλογή αυτή δεν ήταν κατάλληλη.
Δεν ήταν κατάλληλη γιατί πρόκειται για ένα βιβλίο που διαβάζεται μέσα σε λίγες ημέρες. Συνεπώς, μου κράτησε παρέα για μικρό χρονικό διάστημα. Μόνο λίγες διαδρομές με συνόδευσε από και προς Καμπατάς με τα περίεργα βλέμματα του Τούρκων συνταξιωτών να προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τα άγνωστα γι' αυτούς γράμματα στο εξώφυλλο ή τα βλέμματα των Ρωμιών που σαν να έβρισκαν μια παρηγοριά βλέποντας ότι ο κόπος για να μάθουν τα ελληνικά γράμματα δεν ήταν και τόσο χαμένος χρόνος. Υπάρχουν κάποιοι που τα χρησιμοποιούν.
Μου κάνει εντύπωση πόσοι διαβάζουν στο καράβι κι ας έχουν όλοι υπερσύγχρονα κινητά. Οι περισσότεροι έχουν και από ένα βιβλίο ή περιοδικό ή εφημερίδα μαζί τους για τις ώρες του ταξιδιού.
Ίσλα Μπόα. Και αν βρισκόνταν ένας περίεργος να με ρωτήσει τι σημαίνει, να έβλεπα τι θα του απάνταγα, ειδικά αν ήμουν στα πρώτα κεφάλαια του βιβλίου.
Μη γνωρίζοντας τον συγκεκριμένο συγγραφέα και έχοντας πάντα τις επιφυλάξεις μου για την ελληνική λογοτεχνία, ήταν μια μικρή έκπληξη. Η υπόθεση, αν και ελαφρώς κοινότυπη, είχε αυτό το κάτι  που σου κρατά το ενδιαφέρον και δεν θες να σταματήσεις να διαβάζεις. Η πολυπρόσωπη αφήγηση, παραδέχομαι ότι με ενθουσιάζει, ειδικά όταν χρησιμοποιείται με επιτυχία χωρίς να μπερδεύει τον αναγνώστη. Για την υπόθεση δεν θα πω τίποτα γιατί και έχουν γραφτεί πολλά και είναι εύκολο να την εντοπίσει κάποιος. Αλλά καλύτερα είναι να διαβάζεις ένα βιβλίο χωρίς να ξέρεις τίποτα, μόνο απλά ένα "είναι καλό, διάβασέ το" μου αρκεί.
Και αυτό θα πω μόνο, ότι είναι ένα πολύ ευχάριστο ανάγνωσμα που σε απορροφά σαν να βλέπεις ταινία. Αποτυπώνεται στη μνήμη και θες να μοιραστείς σκηνές σαν να το είχε δείξει η τηλεόραση το προηγούμενο βράδυ και σίγουρα κράτησε προσηλωμένους και άλλους εκτός από εσένα. Σαν ριάλιτι που παίζεται μερικές ημέρες την εβδομάδα, καθώς η υπόθεση θύμιζε αυτά τα παιχνίδια τύπου big brother ή survivor.
Και με αυτά και με εκείνα, τα τρία βιβλία που ταξίδεψαν μαζί μου είναι πλέον παρελθόν.
Ευτυχώς κάποιοι προνόησαν και μου άφησαν και κάποια βιβλία μπόνους γιατί θα πέρναγα ένα μήνα χωρίς ούτε ένα αδιάβαστο βιβλίο δίπλα μου.