Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Ο Σκιαθίτης


Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) είναι ο πρώτος Έλληνας επαγγελματίας συγγραφέας και μεταφραστής. Μετέφραζε και δημοσίευε στα έντυπα της εποχής μυθιστορήματα και παράλληλα δημοσίευε δικά του κείμενα μετά πληρωμής και ακολουθώντας τις απαιτήσεις των περιοδικών και του κοινού τους. Όλα του τα έργα δημοσιεύθηκαν σε συνέχειες σε έντυπα και κανένα δεν κυκλοφόρησε σε μορφή βιβλίου ως ήταν εν ζωή. Ακριβώς μετά τον θάνατό του ο Φέξης ανέλαβε την έκδοση των έργων του. Το πρώτο έργο που εκδόθηκε το 1912 ήταν η Φόνισσα και εκείνη τη χρονιά ακολούθησε η έκδοση πλήθος έργων του. Μόνο μετά το θάνατό του. Έτσι πάει...
Ταξίδευε πολύ αλλά πάντα επέστρεφε στο αγαπημένο του νησί, τη γενέτειρα του, τη Σκιάθο, εκεί όπου επέλεξε να αφήσει και την τελευταία του πνοή.

Ο κεντρικότερος και εμπορικότερος δρόμος του νησιού φέρει το όνομα του ενώ το πρόσωπο του συγγραφέα, αποκομμένο από τη διάσημη φωτογραφία του Νιρβάνα, στολίζει τη σημαία του νησιού.
Σε έναν κάθετο της Παπαδιαμάντη δρόμο προβάλει το σπίτι όπου γεννήθηκε ο συγγραφέας.
Θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει ταξιδιώτης που θα επισκεφτεί το όμορφο αυτό νησί και δεν θα περάσει να δει το καλοδιατηρημένο σπίτι του που λειτουργεί ως μουσείο.
Κτίστηκε το 1860, έχει εμβαδό 75 τμ. και εκεί έζησε η επταμελής οικογένεια. Πρόκειται για ένα κτίσμα αγροτικού τύπου, ντόπιας αρχιτεκτονικής, διώροφο με το κατώγι του και το ανώγι του. Στον επάνω όροφο υπάρχουν τρία μικρά δωμάτια, έξω είναι το χαγιάτι με το καλοκαιρινό κουζινάκι. Το τρίτο δωμάτιο χρησίμευε ως καθιστικό, το χειμωνιάτικο δωμάτιο με το τζάκι. Σε αυτό το δωμάτιο ξαπλωμένος στο χαμηλό κρεβάτι-καναπέ άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 προς 3 Ιανουαρίου του 1911.

 

Απέναντι ακριβώς υπάρχει ένα παράθυρο που βλέπει τον σημερινό μεγάλο δρόμο του νησιού. 


Το ισόγειο του σπιτιού χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικός χώρος ενώ σήμερα λειτουργεί ως εκθεσιακό χώρος, καθώς εκτίθενται σπάνιες εκδόσεις των βιβλίων του, και ως βιβλιοπωλείο από το οποίο ο επισκέπτης μπορεί να αγοράσει μελέτες ή βιβλία του συγγραφέα.
Από εκεί πήρα το λάφυρο μου από το νησί.
Η μελέτη του Ζήση Οικονόμου σκιαγραφεί την προσωπικότητα του Παπαδιαμάντη, τις αντιλήψεις του, τα πιστεύω του όπως ο ίδιος τα έχει διατυπώσει στο πλήθος των έργων που άφησε πίσω του.


Περισσότερες πληροφορίες για το σπίτι του Παπαδιαμάντη υπάρχουν εδώ.

15 σχόλια:

Γ. είπε...

Πολύ ωραία παρουσίαση! Μπράβο.

librarian είπε...

Θαλή σ' ευχαριστώ πολύ! Να 'σαι καλά!

Elli είπε...

Ωραία παρουσίαση! παραστατική!
Πότε πέθανε;;

librarian είπε...

Χαίρομαι που σου άρεσε η βολτίτσα μου στη Σκιάθο.
Σίγουρα δεν πέθανε τη χρονιά που έγραφα... το διόρθωσα! Ευχαριστώ.

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Όπως και το στενό δωμάτιο του Χαλεπά στη Σύρο,
αυτό του σπίτι μου έχει μείνει αξέχαστο..
Καλό απόγευμα!

librarian είπε...

Γεια σου Δάφνη, θέλω πολύ να πάω στη Σύρο. Αν με βγάλει ο δρόμος μου σίγουρα θα πάω κι εκεί!

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Και... ωχ...
τώρα είδα τι ανακρίβια έγραψα εκ παραδρομής. Τη Σύρο είχα στο νου μου αλλά ο Χαλεπάς ζούσε στην
Τήνο.
Ας με συγχωρέσει όποιος το διάβασε
(και ουφ.. καλά που ξαναπέρασα..)

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Και...:
Δε συνηθίζεται στα βιβλιοφιλικά
αλλά
ένα βραβείο σε περιμένει
από 'μένα.
Αν θέλεις πέρνα να το παραλάβεις μαζί με τη σκυτάλη.

librarian είπε...

Να σου πω την αλήθεια, η Σύρος είναι από τα νησιά που θέλω να επισκεφτώ οπότε υπάρχουν πιο πολλές πιθανότητες να πάω εκεί παρά στην Τήνο. Σίγουρα και η Σύρος θα έχει πολλά μουσεία να επισκεφτεί κάποιος.
Σε ευχαριστώ πολύ που μας σκέφτηκες για το παιχνίδι αλλά δεν ταιριάζει και πολύ στο ύφος μας.

Κατερίνα Μαλακατέ είπε...

Κι όπως κατάφερα να πάω στη Σκιάθο και να μην περάσω ποτέ από κει, τώρα νιώθω τύψεις....

librarian είπε...

Κατερίνα κρίμα που δεν πήγες. Οι φωτογραφίες όμως που έχουν στο μπλογκ είναι πολύ αντιπροσωπευτικές και γενικά αν ψάξεις για το σπίτι στο ίντερνετ θα τα δεις όλα και θα είναι σαν να πήγες.

Roadartist είπε...

Πρέπει να περνάτε όμορφα στο Βόλο, έχει και τις πανέμορφες σποράδες απέναντι. Η Σκιάθος είναι από τα πιο όμορφα νησιά, είχα πάει πριν χρόνια και πραγματικά τη λάτρεψα. Είχα επισκεφτεί φυσικά και το σπίτι του Παπαδιαμάντη, τόσο απλό και λιτό, όπως και ο ίδιος! Θα ήθελα να πήγαινα ξανά τώρα και να κολυμπούσα σε αυτά τα απίστευτα νερά...

librarian είπε...

Είναι όμορφη πόλη ο Βόλος αλλά δεν θα συμφωνήσω στο ότι η Σκιάθος είναι από τα πιο όμορφα νησιά. Έχει πράγματι εντυπωσιακά νερά, κρυστάλλινα, ωστόσο είναι πολύ τουριστικά αναπτυγμένη, για την ακρίβεια μόνο τουριστικά.
Από αυτά που έχω πάει μέχρι σήμερα θεωρώ ομορφότερα τη Χίο, την Πάτμο και σίγουρα την Κέρκυρα που αν και αυτή πολύ τουριστική είναι ξεχωριστά όμορφη όπως και να το κάνουμε.

Roadartist είπε...

Προχτές μια φίλη έλεγε πως η Σκιάθος έχει "χαλάσει" σε σχέση με το παρελθόν. Ότι πηγε στις Κουκουναριές και δεν έβρισκε θέση να χαρεί τη χρυσή άμμο από τις ξαπλώστρες. Τώρα διαβάζω αυτό κ από σένα. Είχαμε πάει στη Σκιάθο πριν το 2004, οι αναμνήσεις που μου άφησε ήταν οι καλύτερες. Μα οι καλύτερες όμως! Υπέροχο νησί, δεν το παίρνω πίσω :), οπότε ίσως έχει αλλοιωθεί πλέον, θα κρατήσω εκείνες τις αναμνήσεις.

Και για δες πως τα φέρνει η ζωή. Στην Κέρκυρα έχω περάσει τις χειρότερες διακοπές της ζωής μου :), δε ξέρω, δε μας σήκωσε καθόλου το "κλίμα". Δε φταίει το νησί, νομίζω πως απλώς έτυχε.
Χίο και Πάτμο δεν έχω πάει.
Ξεχωρίζω Αμοργό, Νάξο, Ηρακλειά, Κουφονήσια. Φιλιά!

librarian είπε...

Πράγματι ίσως να χάλασε η Σκιάθος από αυτή που ήταν στο παρελθόν, έτσι όπως είδα τις Κουκουναριές και εγώ κάτι τέτοιο υποψιάζομαι ότι θα συμβαίνει το καλοκαίρι. Για παράδειγμα εμείς φαγητό δεν ευχαριστηθήκαμε πουθενά, πολύ ακριβό για κονσέρβα.
Καταλαβαίνω αυτό που λες για την Κέρκυρα, είναι ανάλογα και ποια περίοδο θα πας και πού θα πας. Αντικειμενικά όμως να το δεις η Κέρκυρα έχει μια πολύ όμορφη πόλη, ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που δεν θυμίζει Ελλάδα και πολύ όμορφα χρώματα σε θάλασσα και βουνό. Εγώ όμως είχα την τύχη να τη γνωρίσω όχι ως τουρίστρια. Στα μεγάλα νησιά χρειάζεσαι κι έναν ντόπιο ξεναγό να σου δείξει τα κατατόπια.
Το κλίμα είναι η αλήθεια ότι είναι πολύ ζόρικο, το καταλαβαίνεις με το που θα φτάσεις.
Φιλιά πολλά, καλά να είμαστε να ταξιδεύουμε!