Για να αλλάξω λίγο το κλίμα (;) παραθέτω λίγα από τα λόγια που μόλις συνάντησα στο βιβλίο Ανθολόγημα τεχνημάτων του Χρήστου Γιανναρά, που εκδόθηκε το 1991 από τις εκδόσεις Καστανιώτη.
"Οι λέξεις δεν αντιπροσωπεύουν πια τίποτε, λειτουργούν σαν κρεμάστρες από όπου ο καθένας κρεμάει το δικό του κουστούμι. Φτάσαμε να βαπτίζουμε "δημοκρατία" την πιο ανενδοίαστη ολιγαρχία, όπου κάποιο "διευθυντήριο" αποφασίζει για όλους - και κανένας (ούτε για δείγμα) δεν ζητάει έστω δέκα λεπτά καιρό για να σκεφτεί και να κρίνει, προτού αρχίσει να χειροκροτεί, σαν ανεγκέφαλη μαριονέττα, τις αποφάσεις του διευθυντήριου."
Αυτό είναι βιβλιοθήκη.
Περιπλανιέσαι στα ράφια, τραβάς ένα βιβλίο, βλέπεις τα περιεχόμενα, πηγαίνεις τυχαία σε μια σελίδα, διαβάζεις λίγες λέξεις, έρχεσαι στον υπολογιστή, αντιγράφεις και συνεχίζεις τη βόλτα σου μεταξύ ραφιών, λέξεων και ιδεών.
5 σχόλια:
Δεν εχουν αλλάξει και πολλά από τότε μάλλον.. μόνο που τώρα είμαστε θυμωμένες ανεγκέφαλες μαριονέττες :)
Περνω κι εγώ λίγες ώρες σε βιβλιοθήκη τελευταία.. Τι όμορφα που είναι!
Kαλό βράδυ
Καλησπέρα maximus! Και που προστέθηκε το "θυμωμένες" τι; μάλλον προς το χειρότερο ακούγεται.
Ναι, ξεχνιέσαι λίγο μέσα στα βιβλία. Μπορεί βέβαια και να θυμώνεις περισσότερο.
:)
Την καλησπέρα μου.
Ευχαριστώ για το πέρασμα vagmood
Γειά, το χρωστούσα,έ? Έγινα και επίσημος αναγνώστης σου!
:)
Δημοσίευση σχολίου