"Μην ε
λπίζετε να απαλλαγείτε από τα βιβλία", αναφέρθηκε δύο αναρτήσεις πιο κάτω, στους μεγάλους βιβλιοκαταλόγους που αφήνει η Elli τώρα τελευταία και χαλάει την αίσθηση της έκπληξης.Στο επίκεντρο για άλλη μια φορά μια συζήτηση που πολλές φορές εικονικά και πραγματικά έχω κάνει και κάθε φορά περιμένω το αύριο να απαντήσει. Η διάδοση των ηλεκτρονικών βιβλίων και των νέων τεχνολογιών εν γένει θα εξαφανίσει τα έντυπα βιβλιαράκια που μας κάνουν παρέα 500 χρόνια τώρα;
Με αφορμή το θέμα αυτό ξεκίνησαν τη συζήτηση δύο γνωστοί βιβλιόφιλοι, ο Ζαν Κλοντ Καριέρ και ο Ουμπέρτο Έκο, αλλά ο δρόμος αλλού τους πήγε και έπλεξαν μια όμορφη βιβλιοσυζήτηση. Συνεπαρμένοι από τις τόσες ιστορίες που έχουν να αφηγηθούν, καθένας από το χώρο του και από τις εμπειρίες του, πολύ ευχάριστα ξεφεύγουν συνεχώς από το θέμα τους, τόσο ευχάριστα που όταν ο συντονιστής Ζαν-Φιλίπ ντε Τονάκ τους βάζει σε σειρά σχεδόν γίνεται ενοχλητικός.
Χείμαρρος ιστοριών, εικόνων, γνώσεων, βιβλίων που μου κρατησαν συντροφιά και πραγματικά απήλαυσα. Κάθε που άνοιγα το βιβλίο μεταφερόμουν αυτόματα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο με ένα τραπέζι στη μέση, μια λάμπα πάνω ίσα ίσα να φωτίζει τους τρεις τύπους που κάθονται γύρω του που καπνίζουν και συζητάνε.
Θα αφήσω εδώ μία ιστορία, εκείνη που μου έκανε πιο πολύ εντύπωση και μου αρέσει να αναφέρω, είναι όσα ανέφερε ο Έκο στην ερώτηση σχετικά με την αλάνθαστη διαίσθηση των εκδοτών:
"Έχουν αποδείξει ότι, μερικές φορές, είναι αρκούντως ανόητοι ώστε να απ
ορρίπτουν αριστουργήματα. Πρόκειται, πράγματι, για ένα ακόμα κεφάλαιο στην ιστορία της ηλιθιότητας. 'Ίσως η νοημοσύνη μου να είναι περιορισμένη αλλά δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο πρέπει να αφιερωθούν τριάντα σελίδες για να περιγραφεί πώς κάποιος στριφογυρίζει στο κρεβάτι του χωρίς να τον παίρνει ο ύπνος'. Αυτό ήταν το πρώτο σχόλιο κάποιου εκδότη που διάβασε το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο του Προυστ. Για τον Φλομπέρ σχετικά με τη Μαντάμ Μποβαρί: 'Κύριε, το μυθιστόρημά σας υπάρχει ένας κυκεώνας λεπτομερειών, οι οποίες είναι καλοδιατυπωμένες, αλλά εντελώς περιττές'. Για τον Τζοτζ Όργουελ σχετικά με τη Φάρμα των Ζώων: 'Είναι αδύνατον να πουληθεί στις ΗΠΑ μια ιστορια με ζώα'. Για το Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ: 'Αυτό το κοριτσάκι δε δείχνει να αντιλαμβάνεται ότι το βιβλίο της δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από κάτι που προκαλέι την περιέργεια'(...)"Όσο για την απάντηση στην ερώτηση του σήμερα θα επιλέξω δύο κομμάτια να αφήσω:
"Αν το μέλλον είναι τα μελλούμενα, θα είναι πάντα απρόβλεπτο. Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του μέλλοντος είναι ότι θα μας εκπλήσσει μονίμως".\
"Το βιβλίο έχει αποδείξει την αξία του και δε βλέπω πως, για την ίδια χρήση, θα μπορούσαμε να φτιάξουμε κάτι καλύτερο από το βιβλίο. Ίσως εξελιχθεί ως προς τα συστατικά του μέρη, ίσως οι σελίδες του να μην είναι πια από χαρτί. Αλλά θα παραμείνει αυτό που είναι".
Και να αφήσω και την αιτία που "εδώ" δεν τρέχει τίποτα. Είναι γιατί έχω απαλλαγεί χρόνια τώρα από αυτό το πράγμα που λέγεται τηλεόραση, πρόσφατα απάλλαχτηκα και από τις εφημερίδες. Συνεχίζω να διαβάζω όμορφα βιβλιαράκια σαν κι αυτό που με κάνουν να φαντάζομαι.
17 σχόλια:
Νομιζω πως πρεπει να ενημερωνομαστε. Για πολλους λογους.. Και εγω εχω καταργησει εδω και χρονια την τηλεοραση, αλλα ενημερωνομαι, κυριως διαβαζοντας.. Διαφωνω σε αυτο, και καταλαβαινω πως το εννοεις.
Απο την αλλη, διαβαζοντας τα του εκδότη που διάβασε το Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο του Προυστ.. και το σχολιο του, μου θυμησες ενα βιβλιο που ειχα διαβασει παλιοτερα, του Ντε Μποττόν "Πώς ο Προυστ µπορεί να αλλάξει τη ζωή σου", ειχε ενδιαφερον!
Ηταν καλο για μια μικρη εισαγωγη στον κοσμο του συγγραφεα..
Τωρα οι εκδοτες ειναι απο μονοι τους μια μπερδεμενη κ πονεμενη ιστορια για πολλους :)
Ενδιαφερον το βιβλιο! Φιλια!
Να ενημερωνόμαστε λες καλλιτέχνιδά μου και το καταλαβαίνω και εγώ πως το εννοείς. Αλλά όχι σίγουρα όχι από την τηλεόραση, ελπίζω να συμφωνήσεις σε αυτό. Διαβάζοντας, είναι άλλη υπόθεση που δεν μπορώ να διαφωνήσω.
Αγαπημένος ο Ντε Μποττόν όλο λέω να διαβάσω την Τέχνη του ταξιδιού και όλο το αμελώ.
Μου αρέσουν για κάποιο λόγο οι ιστορίες που έχουν να κάνουν με τους εκδότες. Είναι που κάθε φορά αναρωτιέμαι πόσα βιβλία λόγω της αμέλειάς τους δεν εκδόθηκαν ποτέ αλλά και πόσα εκδόθηκαν χάρις σε αυτούς. Σωστά λες μπερδεμένη ιστορία!
Σε ευχαριστώ για τη βόλτα σου από τα μέρη μας και σε ευχαριστώ για τα χαιρετίσματα που έλαβα!
Να περνάς όμορφα.
Δεν κρατήθηκα να μη σχολιάσω την τελευταία σου παράγραφο, καταπληκτική, συμφωνώ σε όλα!!
(Άσχετο, είμαι στον τρίτο τόμο -της νέας έκδοσης- του Προύστ. Και το φχαριστιέμαι!!)
Φυσικά και κάθε βιβλίο έχει αφήσει το στίγμα του! Βρίσκω εντελώς άθλια τα σχόλια που έκαναν οι κριτικοί στα βιβλία... εώς γελοία...
Γεια σου lemon! Σε ζηλεύω που πήρες την απόφαση να διαβάσεις τον Προυστ. Αναρωτιέμαι πότε θα βρω τη διάθεση και το χρόνο. Λέει ο Καριέρ κάπου σε κάποια απάντηση: "Είναι σπαρακτικός ο θρήνος των ετοιμοθάνατων που συνειδητοποιούν ότι έφτασε το τέλος τους χωρίς να έχουν διαβάσει Προυστ".
Αφού πήρες τέτοια απόφαση γίνεται να μη το φχαριστιέσαι; Καλό δρόμο!
Hfaistiwna η κριτική άλλη ιστορία που κατ' εμέ είναι και πολύ βαρετή.
Καλό μήνα, καλή εβδομάδα και όλα καλά να σου είναι.
Βεβαίως και πρέπει να ενημερωνόμαστε, αλλά καμμία σχέση δεν έχει η ενημέρωση με την τηλεόραση!!!!
Επίσης, συμφωνώ οτι είναι μπερδεμένη ιστορία οι εκδότες, αλλά όχι και πονεμένη. Η μάλλον πονεμένη όχι για τους ίδιους, αλλά για τους άλλους. Κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις, μπορεί να υπάρχουν....
Γεια σου παραμυθού! Τι να σου πω πιστεύω ότι οι εφημερίδες σιγά σιγά γίνονται το ίδιο με την τηλεόραση. Βέβαια όταν λέω ενημέρωση έχω στο μυαλό μου τις ειδήσεις στις 8 που αν αυτό όντως είναι ενημέρωση εγώ επιμένω να λέω ότι δεν θέλω να ενημερώνομαι!
Και πονεμένη ιστορία έχει δίκαιο η καλλιτέχνιδα. Για φαντάσου εκείνους που εκδίδουν ένα βιβλίο το οποίο θεωρούν αριστούργημα και τελικά πάει για πολτοποίηση ή εκείνους που απορρίπτουν ένα χειρόγραφο που θεωρούν προβληματικό και τελικά το εκδίδει κάποιος άλλος και μένει για πάντα...
Για φαντάσου τον κύριο εκείνο που απέρριψε τον Προυστ επειδή του φαινόταν αδιάφορο να περιγράφει κανείς σε τόσες σελίδες το πως στριφογυρίζει κανείς στο κρεβάτι του...
Δυστυχώς η τηλεόραση καλώς η κακώς είναι στη ζωή μας, όμως της δίνει ο καθένας τη θέση που θέλει στη ζωή του.Εγώ πχ είμαι φίλη των ταινιών και των ντοκυμαντέρ περισσότερο.Όσο για το ηλεκτρονικό βιβλίο ..τι μου λες τώρα ..είναι σαν να μου λες για πλαστικό τριαντάφυλλο!Το βιβλίο είναι πολλά μαζί για μένα ..το δέσιμο, το εξώφυλο, το γεγονός οτι μπορώ να κατεβάζω τα μάτια όποτε θέλω και να ονειρεύομαι την εικόνα που μου περιγράφει.Να σταματώ εκεί που θέλω βάζοντας τον..σελιδοδείκτη που αγαπώ, και ακόμα εκείνες οι στιγμές οι βραδινές όταν πολλές φορές με πιάνει ο ύπνς στις σελίδες του και όταν ξυπνώ το ξαναδιαβάζω απο την αρχή μια δυό σελίδες πριν!Όλα αυτά είναι ..η γοητεία του βιβλίου που κανένας υπολογιστής δεν την προσφέρει.
Γεια σου χαμογελαστή αχτίδα!
Και πάλι μου φαίνεται τόσο ενοχλητικό να βλέπω μια ταινία στην τηλεόραση και να μου τη κόβει συνέχεια και να βάζει διαφημίσεις.
Όχι όχι, dvd και πάλι dvd.
Όσο για τα ηλεκτρονικά βιβλία, αν πω ότι δε συμφωνώ μαζί σου ψέμματα θα πω, άλλα εκείνοι που γεννήθηκαν παρέα με έναν υπολογιστή δε ξέρω αν θα συμφωνήσουν όταν φτάσουν στην ηλικία μου.
Καλημέρα σοφό μου αστεράκι, σε όλα τα σχόλια κάτι βρήκα να συμφωνήσω:)
Να πω ότι για μας καλό είναι ν΄ακούμε και να διαβάζουμε γιατί έχουμε τη δυνατότητα πια να τα φιλτράρουμε, παράλληλα γνωρίζουμε τί συμβαίνει γύρω μας και προς τα πού το πάνε οι ομιλούντες και οι γράφοντες. Δεν μιλάω βέβαια και για τα ακουστικά και άλλου είδους σκουπίδια που δεν μπορούμε σε καμμία περίπτωση να ανεχθούμε την αισθητική τους και τα απορρίπτουμε!
Για τα μικρά παιδιά είναι μεγάλη η ευθύνη των γονιών για τις επιλογές γιατί η πλύση εγκεφάλου είναι πια μεθοδευμένη. Όμως πιο μεγάλη σημασία έχει αν μπορεί να τους μάθουν αυτά τα φίλτρα σωστών επιλογών ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιούν στο μέλλον.
Για τους εκδότες, έχουμε συζητήσει πολλές φορές, όπως είπε και η roadartist, "είναι μια πονεμένη ιστορία" (..και πάντα ήταν να προσθέσω)
Μου άρεσε πολύ το post σου, και αλλοίμονο (αναφέρομαι στην εισαγωγή σου) που φθάσαμε να δικαιολογούμαστε για ό,τι μας αρέσει να κάνουμε και για ό,τι βρίσκουμε όμορφο, επειδή συμβαίνουν όλα αυτά τα κακά μέχρι τραγικά γύρω μας, σαν να πρέπει συνέχεια μόνο να κλαίμε για την κατάσταση!
Να συνεχίσεις να βλέπεις όλα τα όμορφα χωρίς το δηλητήριο που μας ρίχνουν καθημερινά. Είναι ο πλούτος που δεν μπορεί κανείς ούτε να φορολογήσει ούτε ποτέ να μας πάρει. Και δεν τον χαλαλίζουμε:))
Ω, πρόσεξα ότι άπλωσα μεγάλο σεντόνι, ε, σήμερα απεργία γαρ. Τώρα πάω να απλώσω τα αληθινά σεντόνια hahaaaa, και λέω αλήθεια:))))
Librarian, Elli, σας φιλώ!
Καλημέρα και σε εσένα καλό μου αστεράκι!Από τις πολλές σου λέξεις θα σχολιάσω εδώ τα όσα λες για την εισαγωγή μου.
Αλλοίμονο δε λες τίποτα που θέλω να απολογούμαι επειδή απλά θέλω να συνεχίσω τα όμορφα που με ευχαριστούν. Έχεις απόλυτο δίκαιο, ό,τι πραγματικά μας ευχαριστεί δεν φορολογείται και είναι δωρεάν.
Πόσο με θλίβει η σκέψη εκείνων που η ευτυχία είναι στενά συνδεδεμένη με περιττά λούσα. Αχ! και είναι πολλοί δυστυχώς.
Απεργία, απεργία και σήμερα και πάω και εγώ να συνεχίσω το διάβασμά μου.
Πολλά φιλιά σου στέλνω.
Πολύ ενδιαφέρον φαίνεται το βιβλίο που παρουσιάζεις. Μου αρέσουν τα βιβλία που μιλάνε για τα βιβλία. Στα "προσεχώς" κι αυτό μαζί με τόσα άλλα. Οσο για την τηλεόραση, είναι εικόνα και καφρέφτης της κοινωνίας από την οποία ξεπηδά. Δυστυχώς, ΑΥΤΟ που βγαίνει μέσα από το χαζοκούτι, υπάρχει εκεί έξω και δίπλα μας σε μεγάλες ποσότητες.
.....
Καλή σου μέρα.
Δημήτρη χαίρομαι που σε βλέπω στα μέρη μας. Είναι ένα βιβλίο που μου άφησε πολύ καλές εντυπώσεις και σκέψεις. Αν τελικά το διαβάσεις θα ήθελα να ακούσω και τη δική σου άποψη.
Δυστυχώς αυτό που λες είναι κάτι παραπάνω από αλήθεια.
Η ποσότητα με τρομάζει, η ηλιθιότητα επίσης.
Κοιτάζω τη βιβλιοθήκη μου με τους δύστροπους συγγραφείς της: Κάφκα, Πόε, Ρίλκε, Μέλβιλ, Ντοστογιέφσκι, Σοπενάουερ, Καβάφη, Θερβάντες, Ουάιλντ, Μπέκετ, Τουαίην, Ιονέσκο, Καββαδία κ.α. και αναρωτιέμαι, τι θα σκέφτονταν οι εκδότες τους όταν διάβαζαν για δυσπρόσιτους Πύργους και σιχαμερές Μεταμορφώσεις, για Πορτραίτα που μεγαλώνουν τα είδωλά τους, αλλοπρόσαλους ιππότες ή εκδικητικές φάλαινες;
Ούτε θέλω να ξέρω! Γελάμε όταν διαβάζουμε (όπως στο εν λόγω βιβλίο που προτείνεις) τις απόψεις, συχνά αστείες, των εκδοτών όταν απορρίπτουν μια έκδοση που αργότερα θα αποδειχθεί αριστούργημα και θα αναδειχθεί από κάποιον εφυέστερο εκδότη. Γελάμε εκ των υστέρων! Τρέμω στην ιδέα ότι ένας εκδότης μπορεί να "θάψει" ένα λογοτεχνικό αριστούργημα. Νομίζω, οι εκδότες, κατά κανόνα, παράγουν αντί-λογοτεχνία... εκτός εκείνων των ελάχιστων (λαμπρών) εξαιρέσεων όπου θα καγχάσουν σαρκαστικά και θα εκτοξεύσουν ένα πικρόχολο σχόλιο στα έκπληκτα μούτρα του συγγραφέα...
Μαραμπού χαίρομαι πολύ που σε βλέπω και εδώ.
Μα ποιανού βιβλιοθήκη δεν έχει δύστροπους συγγραφείς ή μάλλον παράξενα βιβλία;
Τελικά ένα καλό βιβλίο είναι καταδικασμένο να γίνει καλό μόνο αν υπάρχει η κατάλληλη χημεία μεταξύ εκδότη συγγραφέα.
Διάβαζα αυτό το άρθρο http://www.guardian.co.uk/books/2005/aug/06/featuresreviews.guardianreview1 και μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η εμπλοκή των ατόμων ενός εκδοτικού οίκου στη διαμόρφωση του θέματος ή του τίτλου ενός βιβλίου.
Είναι αρκετά ενδιαφέρον, το ξέρω στα αγγλικά, αλλά με ωραίες ιστορίες.
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο που μας άφησες το γεμάτο προβληματισμούς σε θέματα που με απασχολούν.
Να' σαι καλά και περιμένω ένα νέο γύρο σκάκι-τάβλι-μπιλιάρδο και μαθαίνω και πόκερ άμα είναι ;)
Καλό βραδάκι Κυριακής, μετά από πολλά κάθομαι για μια μικρή κουβέντα.
Άστρια ζεστά χαιρετίσμστα και από μένα.
Είναι καλό που μεταφράζονται τα ξενόγλωσσα βιβλία στα ελληνικά έτσι άμεσα. Μπορούμε να είμαστε στην κουβέντα σχετικά συγχρονισμένοι με τον κόσμο.
Αν άλλαξα οι αναρτήσεις, είναι για να γίνουν πιο ενδιαφέρουσες, πιο σύνθετες, να κουμπώνουν περισσότερα μαζί και να ενημερώνουν πιο γλήγορα ώσπου να έρθει η σειρά τους.
Καλή εβδομάδα όπως και να έχει.
Όντως είναι καλό που μεταφράζονται άμεσα τέτοιου είδους βιβλία. Μακάρι να υπήρχαν μεταφράσεις για θέματα που εδώ ούτε καν ακούγονται.
Καλή εβδομάδα να είναι!
Δημοσίευση σχολίου