Κυριακή 12 Απριλίου 2009

Οργανισμός Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών

Για μια φορά ακόμα, και πάλι, ξεφεύγω από τις προγραμματισμένες στο μυαλό μου αναρτήσεις. Αφήνω το πεδίο των εικόνων και σκέψεων για να καβαλήσω το κύμα της ενημέρωσης. Με άλλα λόγια προκρίνω την πληροφόρηση πάνω σε ένα θέμα βιβλιοθηκών. Αφορά μια ιδιαίτερη προσπάθεια δημιουργίας και λειτουργίας βιβλιοθηκών, δημιουργίας αναγνωστών, πολιτών ενεργών με άποψη, με ακούσματα, ευαισθησίες (όχι ότι όλα περνάνε μέσα από τα βιβλία αλλά όπως και να το κάνουμε είναι οχήματα που ταξιδεύουν τις ιδέες και την κουλτούρα).
Ένα μικρό ιστορικό για τον Οργανισμό Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών λέει ότι ξεκίνησαν το 1979 από την Ελευσίνα, το 1983-1984 σε συνεργασία με Αγροτικούς Συνεταιρισμούς ιδρύθηκαν 22 Παιδικές και Εφηβικές Βιβλιοθήκες σε όλη την Ελλάδα και το 1993 με νόμο συστάθηκε ο Οργανισμός που λειτουργεί με διάφορα (γνωστά θέματα δεν χρειάζεται μεγάλη φαντασία εδώ) μέχρι και σήμερα. Ο Οργανισμός προκειμένου να στηρίξει τις δραστηριότητές του πιο αποτελεσματικά ίδρυσε και σύλλογο αυτόν των Φίλων των Παιδικών και Εφηβικών Βιβλιοθηκών, πρακτική αρκετά διαδεδομένη εδώ και αρκετό καιρό.
Οι Παιδικές Εφηβικές Βιβλιοθήκες είναι 28 από τις οποίες λειτουργούν οι 25. Μπορεί να σας κουράσω αλλά θα τις απαριθμήσω αλφαβητικά: Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας, Αλεξάνδρεια Ημαθίας, Άμφισσα Φωκίδας, Βελβεντό Κοζάνης, Βλαχιώτη Λακωνίας, Γρεβενά (υπό μετακόμιση), Ελευσίνα, Ερυθρές Αττικής, Καλλικράτεια Χαλκιδικής, Κόνιτσα Ιωαννίνων, Λαύριο, Λιβάδι Κυθήρων, Ματαράγκα Καρδίτσας, Μέτσοβο, Μύκη Ξάνθης, Νάξος, Νέα Ερυθραία Αττικής, Ξυλαγανή Ροδόπης, Πεντάπολη Σερρών, Πέραμα Ρεθύμνης, Πύργος Ηρακλείου, Βαθύ Σάμου, Στυλίδα Φθιώτιδας, Ερμούπολη Σύρου, Τρίκαλα, Φέρες Έβρου και προγραμματίζεται να λειτουργήσει και στον Σοχό Θεσσαλονίκης προσεχώς.
Τις παραπάνω βιβλιοθήκες επισκέπτονται καθημερινά 50-60 παιδιά και δανείζονται περίπου 55 βιβλία την ημέρα. Οι βιβλιοθήκες δεν δανείζουν απλά. Βασική τους δραστηριότητα είναι τα προγράμματα που παραλλάζουν από χρόνο σε χρόνο και κινητοποιούν το ενδιαφέρον το παιδιών γύρω από διάφορα θέματα με αποτέλεσμα να αναζητούν περισσότερο διάβασμα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα. Την χρονιά που πέρασε τα προγράμματα ήταν: Ο γύρος του κόσμου με τον Ιούλιο Βερν (ξεπερασμένο; μπα, το αντίθετο, εξακολουθεί να είναι δημοφιλής και διαβαστερός), Κοχύλια (όνειρα της θάλασσας), Φθινόπωρο (με έμφαση στην 28η Οκτωβρίου και τις αναμνήσεις του ποιητή Ν. Καββαδία και των ζωγράφων Γ. Μόραλη και Γ. Τσαρούχη για τον πόλεμο), Χριστούγεννα (μέσα από το βιβλίο του μικρού Νικόλα, τα ζώα του χειμώνα, ιστορίες καλικατζάρων), Βαβυλωνία με αφορμή την έκθεση του Λούβρου, Βενετία-Καρναβάλι, η 25η Μαρτίου (κείμενα και γκραβούρες ξένων περιηγητών). Την περασμένη χρονιά τα εκπαιδευτικά προγράμματα ήταν: Ατζέκοι, Αρχαία Αίγυπτος, Τροπικά δάση, Βυζάντιο. Εντυπωσιακά όλα αυτά αλλά υπάρχουν περισσότερα. Υπάρχει ο μπλε σάκος και το καρότσι της κυρίας Άννας. Ο μπλε σάκος κυκλοφορεί στα μειονοτικά σχολεία της Ξάνθης, μια ιδιότυπη δανειστική κινητή βιβλιοθήκη που λειτουργεί για επτά χρόνια. Υπάρχει το καρότσι της κυρίας Άννας που επισκέπτεται τα νοσοκομεία παιδιών Αγία Σοφία από το 1993 και Αγλαΐα Κυριακού από τον Απρίλιο του 2008. Το καρότσι φορτωμένο βιβλία περνά από τους θαλάμους των παιδιών που νοσηλεύονται και φυσικά δανείζει βιβλία. Και δεν τελειώσαμε με αυτά. Λειτουργεί ερευνητική βιβλιοθήκη 38.000 ελληνικών και ξενόγλωσσων τίτλων. Πρόκειται για μια συλλογή που περιλαμβάνει εκπαιδευτικό υλικό, αναγνωστικά, περιοδικά και απευθύνεται σε όλες τις ομάδες που σκύβουν πάνω από το παιδί και τον έφηβο. Έχει εκδώσει εκπαιδευτικά προγράμματα σε συνεργασία με διάφορους φορείς, και τα έχει παρουσιάσει σε συνέδρια. Είχε στήσει βιβλιοθήκη που καταστράφηκε σε φυλακή ανηλίκων και άλλα στο ίδιο πνεύμα.
Στο ζουμί τώρα. Υπάρχουν και πολλά θέματα που όλο και επιδεινώνονται. Μπορούμε και τι μπορούμε να κάνουμε; Οι βιβλιοθήκες έχουν να εμπλουτιστούν από το 2003. Ατομικά μπορούμε να στείλουμε βιβλία των αντίστοιχων ηλικιών. Εκδότες και συγγραφείς θα μπορούσαν να στείλουν 28 αντίτυπα του ίδιου τίτλου ώστε να αποσταλεί σε όλες τις βιβλιοθήκες. Όσα περισσότερα τόσο καλύτερα. Όσο πιο συναφή είναι τα θέματα των βιβλίων μεταξύ τους ακόμα καλύτερα γιατί δημιουργείται η πιθανότητα να αποτελέσουν μαγιά για εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Τα στοιχεία επικοινωνίας είναι:
Οργανισμός Παιδικών Εφηβικών Βιβλιοθηκών
Πεσμαζόγλου 8,
105 59 Αθήνα, 4ος όροφος
τηλ.:210 2320 196
φαξ: 210 3246 010


Και τελικά, φτάνοντας στο τέλος της ανάρτησης αισθάνομαι ότι κάτι βγήκε.

5 σχόλια:

eva είπε...

28 βιβλιοθήκες δυστυχώς είναι πολύ λίγες, κεριά που προσπαθούν να φωτίσουν μια ολόκληρη πόλη, γίνεται; Ας ελπίσουμε μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία για ενίσχυσή τους ότι γίνεται.
Σ' ευχαριστούμε για την χρήσιμη πληροφόρηση.

Elli είπε...

evaggelia-p καλημέρα. Μικροί ζωτικοί πυρήνες που καλύτερα να υπάρχουν από το να μην υπάρχουν διόλου. ΖΣκέφτομαι ότι είναι από τις δουλειές που θα έκανα με ευχαρίστηση.

ritsmas είπε...

Ευχες και απο εδώ...Ναι, η υπόθεση βιβλιοθήκη είναι ευαισθητη και για λίγους......

Γιώργος Κατσαμάκης είπε...

Διαφωνώ πια με τις ελεημοσύνες σε υποκατάσταση της κρατικής μέριμνας και ευθύνης:
Συντηρούν μια παθογένεια χωρίς να πιέζουν για οριστική λύση (θετική ή αρνητική)
Για τη σωτηρία και λειτουργία των βιβλιοθηκών δεν φτάνει πια η ευαισθητοποίησή μας. Ξέρουμε καλά πως η βιβλιοθήκη δεν είναι αποθήκη βιβλίων. Κάνοντας τέτοιες ελεημοσύνες απλά στέλνουμε βιβλία χωρίς κριτήριο, όπως στέλνουμε μακαρόνια και γάλατα σε χώρες του τρίτου κόσμου. Το πρόβλημα είναι οι υποδομές, η οργάνωση, το προσωπικό, η χρηματοδότηση, η αυτονομία. Δεν έχει δυστυχώς νόημα το φιλί της ζωής αν είναι να μην γιατρευτεί ο ασθενής.
Καλή Ανάσταση σε όλους

Elli είπε...

ritsmas στόχος λοιπόν η βιβλιοθήκη να φίνει υπόθεση περισσότερων και εντέλει πολλών... Ευχές για ό,τι πιστεύεις και επιθυμείς.

Γιώργο Κατσαμάκη και εγώ διαφωνώ με τις ελεημοσύνες αλλά δεν το βλέπω σαν υποκατάσταση των όπως θα έπρεπε να λειτουργούν οι θεσμοί. Οι θεσμοί είναι κενοί, άκαμπτοι και άψυχοι γιατί τους κινούν αντίστοιχοι άνθρωποι. Έως ότου ωριμάσουν οι άνθρωποι, μάθουν και πιστέψουν ότι έχουν την γνώση και την δύναμη να κάνουν την διαφορά μαζικότερα και συλλογικότερα, καλό είναι να υπάρχουν νησίδες που θα τους δείχνουν πώς και ότι είναι εφικτό. Εξάλλου ο οργανισμός αυτός ανήκει στην κρατική υποδομή η οποία όμως η ίδια δεν τον αξιολογεί θετικά. Στέλνοντας ο,τιδήποτε, και βιβλία, δείχνουμε ότι στηρίζουμε τον οργανισμό, συμφωνούμε με την ύπαρξη και υπολογίζουμε την συμβολή του, και με την στάση μας κατακρίνουμε την κατάσταση και αποκτάμε φωνή, δεν λύνουμε το θέμα που είναι βαθύτερο. Λέμε ότι αυτό μας αρέσει και θέλουμε να υπάρχει.
Καλή Ανάσταση ως ιδέα