Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Μια βόλτα στη Ξάνθη


Επόμενος προορισμός μας η Ξάνθη. Μια διαφορετική βόλτα με άρωμα βουνού και βόλτες στην παλιά πόλη. Για την ακρίβεια δεν είδα τίποτα έξω από την παλιά πόλη με αποτέλεσμα να συνδυάσω την Ξάνθη με όμορφα σπιτάκια, γραφικά και ιστορικά μονοπάτια.
Πρώτη μας στάση το Λαογραφικό Μουσείο. Από την πρώτη ματιά το κτήριο εξωτερικά κάνει εντύπωση, το ίδιο και εσωτερικά. Ο διευθυντής του μουσείου με ιδιαίτερη χαρά μας ξενάγησε στο χώρο, μας μίλησε για το κτήριο, για την Ξάνθη όλη, για τις πολιτιστικές και εκπαιδευτικές δράσεις του μουσείου, οι οποίες σίγουρα είναι αξιοζήλευτες. Περιπλανώμενη στους χώρους του γνώρισα την καθημερινή ζωή της υπαίθρου της Ξάνθης, τις φορεσιές καθώς και τα εργαλειά που χρησιμοποιούσαν. Ακολούθησα την ιστορική πορεία της πόλης μέσα στο χρόνο, όπως αυτή αναφέρεται στα ειδικά μπάνερς και το βλέμμα μου καρφώθηκε σε μια πρόταση που με προβλημάτισε: "Πως, πράγματι, να ανεχτεί κανείς, σε μια πόλη τόσης οικονομικής ακμής, με 50 καπνέμπορους, με δύο αρωματοπωλεία, να συναντά ένα όλο κι όλο Βιβλιοπωλείο - Βιβλιοδετείο - Χαρτοπωλείο;", έλεγε κάποιος λόγιος της εποχής, πώς πράγματι.
Σε συνεργασία με την Φιλοπρόοδο Ένωση Ξάνθης (ΦΕΞ) στο Λαογραφικό Μουσείου πραγματοποιούνται εργαστήρια για όλες τις ηλικιές και για όλα τα γουστα: εργαστήρι μουσικό, κουκλοθεατρικό, κοσμήματος, χοροθεάτρου, σχεδίου, φωτογραφίας, αγιογραφίας, κόμικς κτλ. Κρατώ στα χέρια μου το πρόγραμμα των δράσεων και πραγματικά εντυπωσιάζομαι για τις τόσες δραστηριότητες που πραγματοποιούνται καθημερινά και όλα εξαιτίας της όρεξης και της αγάπης λίγων ανθρώπων. Σίγουρα οι άνθρωποι εκεί δεν έχουν τίποτα απολύτως να ζηλέψουν από τη μεγάλη μας πόλη και κυρίως τα παιδιά, που τους δίνεται η ευκαιρία να αξιοποιήσουν τον ελεύθερο τους χρόνο δημιουργικά. Ξεφυλλίζω μία έκδοση της ΦΕΞ που έχει συγκεντρώσει το αποτέλεσμα από το εργαστήρι ζωγραφικής: 136 σελ. με ζωγραφιές των μικρών που έμαθαν για την ιστορία της τέχνης ζωγραφίζοντας διάσημους πίνακες, μέσα από αυτούς μαθαίνω κι εγώ και ξαναβλέπω πίνακες από την οπτική γωνία ενός παιδιού. "Η τέχνη δεν αναπαράγει αυτό που βλέπουμε. Μας κάνει να δούμε.", λέει ο Paul Klee και είμαι σίγουρη ότι αυτά τα πιτσιρίκια είδαν.


Η βόλτα συνεχίστηκε και παρόλο το κρύο είχε ήλιο, να στρίψουμε σε όλα τα περίεργα στενάκια, να δούμε, να ρουφήξουμε όσα πιο πολλά μπορούμε, να τραβήξουμε φωτογραφίες για να συνοδεύουν τις αναμνήσεις μας, να αναπνεύσουμε όλο το οξυγόνο για να έχουμε αποθέματα και ξαφνικά βρεθήκαμε σε μια έκθεση ζωγραφικής. Ο Γιάννης Βούρος παρουσιάζει τα έργα του, όλα με όμορφα χρώματα μα οι πίνακες με συνδυασμό κείμενο και εικόνας ήταν αυτοί που μου έκαναν περισσότερη εντύπωση, ζωγραφισμένες λέξεις. Δε ξέρω αν είναι σωστό να σας δείξω έναν πίνακα του αλλά γι' αυτό δεν είναι η τέχνη; για να τη μοιραζόμαστε.
Και φυσικά βιβλιοπωλεία. Πώς είναι δυνατόν να μην επισκεφτώ νέα βιβλιοπωλεία; Στη διασταύρωση των οδών Βενιζέλου και Στογιαννίδη βρίσκεται το βιβλιοπωλείο "Σελίδες". Όλοι οι τοίχοι βιβλία, ξύλινες σκάλες, ξύλινο πάτωμα και όλο το υπόλοιπο ράφια. Ψάχνοντας για τοπικές εκδόσεις όλοι όσοι ρώτησα με οδήγησαν στον εκδοτικό οίκο Σπανίδη. Λίγο πιο πέρα από την παλιά πόλη βρέθηκα σε ένα περισσότερο σύγχρονο βιβλιοπωλείο που στεγάζονται οι εν λόγω εκδόσεις. Από εκεί πήρα το λάφυρο μου. Μια ποιητική συλλογή της Ελένης Δημητριάδου-Εφραιμίδου με τίτλο "Πόλη μου, σαν το ρόδο". Οι σελίδες του μυρίζουν Ξάνθη για τον λόγο αυτό το επέλεξα για να μπει στη βιβλιοθήκη μου και γιατί υπάρχει μέσα ένα ποίημα με τον τίτλο Ταξίδι:

Τι ήθελα να πω,
τι ήθελα να γράψω, τόχω ξεχάσει.
Κάθομαι εδώ, στην άκρη του Κόσυνθου,
πάνω στην πέτρα που βουίζει από νερό.
Φυσάει ο χρόνος και βυθίζομαι
σ' αυτόν τον ποταμό.
Σε πάτο από μουντό σεντούκι.
Βλέπω τη μάνα μου,
να κουβαλάει άστρα
σε λευκό πανί...
Κτίζει τον τόπο μου.
Εδώ να καθίσω μου γνέφει.
Μες στο ξανθό ξυλόχωμα
που 'ναι ζεστό.
Να ξεφτίσω στην άκρη
του παραμυθιού μου.

Μια γεύση από Ξάνθη είναι οι φωτογραφίες της Olga στο blog Healight. Ευχαριστώ για την ενημέρωση!

24 σχόλια:

Elli είπε...

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!
Ωραία βόρεια βόλτα.

Ανώνυμος είπε...

η Ξάνθη έχει γίνε πολύ δημοφιλής στα φίλια μπλόγκς και πράγματι είναι τόσο ξεχωριστή

Ανώνυμος είπε...

"Να ξεφτίσω στην άκρη
του παραμυθιού μου."

α...αυτό το δίστιχο είναι εξαιρετικό!

συνοδεύει γλυκές μουσικές,εικόνες και γεύσεις από την περιδιάβασή σου αυτή..

εξαιρετική ανάρτηση!

Άστρια είπε...

Υπέροχη η σημερινή βόλτα με το άρωμα της παληάς πόλης και τις εικόνες κι ομορφιές που μεταφέρει το ποίημα που διάλεξες! Δεν ήξερα την ποιήτρια, αλλά οι στίχοι ήταν πολύ όμορφοι, το διάβασα δυο τρεις φορές.
Και για να σου εκμυστηρευτώ κάτι, περισσότερο από την φράση του klee μου άρεσε αυτό που έγραψες εσύ για τα παιδιά, "...ζωγραφίζοντας διάσημους πίνακες, μέσα από αυτούς μαθαίνω κι εγώ και ξαναβλέπω πίνακες από την οπτική γωνία ενός παιδιού".

maximus είπε...

Ζηλεύω πολύ για αυτή την εμπειρία. Πριν πολλά χρόνια είχα επισκεφτεί την Ξάνθη και οι περισσότεροι στην παρέα μου ήθελαν να μάθουν μόνο που έχει καλό φαγητό. Τι απογοήτευση. Ευτυχώς συγκράτησα στην μνήμη μου τουλάχιστον την γραφικότητα, τις εικόνες από τα δρομάκια της πόλης και την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της. Θα προσπαθήσω να ξαναπάω. Καλό βράδυ.

Alexandros είπε...

Τι μου θύμησες τώρα... Έξι χρόνια φοιτητής σε αυτήν την υπέροχη, γεμάτη ζωντάνια, πόλη. Να είσαι καλα!

librarian είπε...

Καλημέρα σε όλους και πως να μην είναι για εμένα όταν ανοίγω τον υπολογιστή και βλέπω τόσο όμορφες κουβέντες;

Ηλιογράφε δεν έχω διαβάσει αναρτήσεις για Ξάνθη αλλά είμαι σίγουρη ότι θα είναι δημοφιλής γιατί είναι όμορφη.

Nyxterino με τους ωραίους στίχους είπα να βάλω και εγώ μερικούς. Χαίρομαι που σου άρεσε αυτό το δίστιχο γιατί και εγώ το βρήκα όμορφο.

Άστρια σε χάσαμε στην Πρέβεζα. Ούτε εγώ την ήξερα την ποιήτρια αλλά συνήθως έτσι συμβαίνει με τις τοπικές εκδόσεις. Δεν ξέρω τι θα έλεγε ο Klee αν το διάβαζε αυτό αλλά εμένα με κάνεις πολύ χαρούμενη :) :) Σε ευχαριστώ.

Maximus η αλήθεια είναι ότι έχει και πολύ καλό φαγητό. Εμείς συνδυάσαμε και φαγητό και πολιτιστικά.

Αλέξανδρε χαίρομαι που σε βλέπω και εδώ ξανά. Σε ζηλεύω που ήσουν εκεί φοιτητής, πρέπει να πέρασες καλά. Και για να έκατσες έξι χρόνια σίγουρα το ευχαριστήθηκες. Άρα έχεις να μας αφηγηθείς και άλλες βόλτες από εκεί.

Elli σίγουρα το παλαιοβιβλιοπωλείο στην Ηφαίστου είχε πιο μεγάλη σημασία και είχε και μια καλογραμμένη ανάρτηση.

Να 'στε καλά με ένα όμορφο Σ/Κ.

Ανώνυμος είπε...

Ενδιαφέρουσα βόλτα. Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω σε κάθε πόλη που επισκέπτομαι είναι γιατί η νεότερη πόλη δεν είναι τόσο καλή όσο η παλιά, γιατί δεν προσπαθούν να κρατήσουν ένα χρώμα.

librarian είπε...

Η νεότερη πόλη όχι μόνο δεν είναι καλή αλλά ούτε καν συγκρίνεται με την παλιά. Μάλλον χάσαμε την αισθητική μας ή γίναμε τόσοι πολλοί που αναγκαστικά έπρεπε να τη χάσουμε για να χωρέσουμε.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό ισχύει για κάθε πόλη, όχι μόνο για τη Ξάνθη. Και είναι πολύ κακόπως Έλληνες χάσαμε το Μέτρο και την Αρμονία.

librarian είπε...

Δε ξέρω αν χάσαμε όντως το μέτρο και την αρμονία ή αν άλλα κρύβονται από πίσω.

Hfaistiwnas είπε...

Είναι ωραίες αυτές οι εξερευνήσεις..
και στην πόλη αλλά και στα βιβλία της..

librarian είπε...

Hfaistiwnas καλησπέρα.
Μακάρι να είχαμε χρόνο περισσότερο για περιπλανήσεις και εξερευνήσεις σε πόλεις, σε χώρες ολόκληρες και σε βιβλία.

H.Constantinos είπε...

Την καλημέρα μου από την Αθήνα, μέσω Ξάνθης! Κι εμείς με Ξάνθη ασχολούμαστε τελευταία στο Headlight...

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα απο Ξάνθη,

Σας ευχαριστούμε για τα καλά σας λόγια και ελπίζουμε να σας ξαναδούμε
απο κοντά.

librarian είπε...

Καλημέρα H.Constantinos. Στο Headlight μέσα στις αναρτήσεις για Ξάνθη βρήκα κι φωτογραφίες από την περιοχή μου, σχεδόν το σπίτι μου.

ΦΕΞ! Ευχαριστώ για την ανταπόκριση! Πραγματικά θαυμάζω το έργο σας. Μακάρι κάθε πόλη να είχε μια τέτοια ένωση.

quartier libre είπε...

@
εξαιρετική είναι η Ξάνθη.
ιδίως η παλιά πόλη.
άρωμα καινούργιου και παλιού !
ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΤΗΤΑ !

librarian είπε...

Αλήθεια, είναι όμορφα εκεί. Κι όλα όσα γίνονται ακόμα ομορφότερα.
Καλημέρα quartier libre, η Κέρκυρα σε περιμένει!

roadartist είπε...

Δεν έχω πάει ποτέ στην Ξάνθη δυστυχώς.. Θα ήθελα πάρα πολύ.. αλλά χρειάζεται χρόνο ένα τέτοιο ταξίδι.. Μόνο 'βόλτα' δε το λες.. Πάντα τέτοια :)

librarian είπε...

Καλησπέρα Roadartist. Η αλήθεια είναι πως όλα τα ταξίδια θέλουν χρόνο αλλά αξίζει!
Φιλί

ολα θα πανε καλα... είπε...

δεν έχω επισκεφθεί ποτέ την Ξάνθη,μάλλον λόγω απόστασης,αλλά συμφωνώ με τον μπλόγκερ στην αρχή,που λέει ότι τα τελευταία χρόνια είναι δημοφιλής προορισμός.Θα θελα να επισκεφθώ την παλιά Πόλη και κάποιους χώρους όπως βιβλιοπωλεία,είμαι πεπεισμένη,και λόγω της ανάρτησής σου,ότι θα μου αρέσει!
Καλησπέρα!

librarian είπε...

Μου αρέσει τόσο πολύ το αισιόδοξο μήνυμά σου, όλα θα πάνε καλά και γιατί να μην πάνε άλλωστε.
Όλα θα πάνε καλά και μην ανησυχείς θα επισκεφτείς τη Ξάνθη, δεν είναι και τόσο μακριά.
Καλημέρα!

Olga είπε...

Καλησπέρα, και απο μένα!Για να είμαι ειλικρινής, τώρα διάβασα την αναφορά σου , στο όνομα μου, ΄κανοντας βόλτα ..νυχτερινη, στα blogs, και σε ευχαριστώ πολύ γι'αυτό!Είναι αλήθεια οτι την Ξάνθη την ..ανακάλυψε τώρα τελευταία, ο κόσμος και μας κάνει εντύπωση, εμάς τους Ξανθιώτες, πώς ακούμε ξαφνικά τόσο καλά λόγια...Ποτέ δεν είναι αργά βέβαια! Ας μην...γκρινιάζω, ευχαριστούμε όλους για τα καλά λόγια, και....σας περιμένουμε....Καλο σου βράδυ....

librarian είπε...

Γεια σου Olga και χαίρομαι που πέρασες από εδώ. Είναι όμορφη πολύ η πόλη σου αλλά εγώ δεν είχα ξαναπάει γι'αυτό δεν την ήξερα.
Σίγουρα πρέπει να ακούγονται τα καλά λόγια.
Ευχαριστώ και για τις φωτογραφίες, τις είδα και την ξαναθυμήθηκα.
Να΄σαι καλά!