Αποκλειστικά για βιβλιόφιλους ή βιβλιομανείς

Σταματώ όποια ανάγνωση έχω ξεκινήσει, αφήνω όλα τα βιβλία στην άκρη, δανεισμένα ή αγορασμένα από καιρό, γιατί το βιβλίο που είχα προπαραγγείλει επιτέλους έφτασε και στο δικό μας μικρό μέρος. Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που παραγγέλνω ένα βιβλίο πριν ακόμη κυκλοφορήσει, φαντάσου πόσο πολύ ήθελα να το διαβάσω. Μα πρόκειται για την πιο αγαπημένη κατηγορία, εκείνη που μιλά για την απόλαυσή μας, το κοινό μας πάθος. Γιατί όλοι όσοι απολαμβάνουμε να διαβάζουμε, δεν είμαστε πολλοί σε αυτή τη χώρα αλλά είμαστε αρκετά εθισμένοι, μας αρέσουν τα βιβλία που μιλούν για αυτό ακριβώς το θέμα. Πες το και διαστροφή. Η διαστροφή του εθισμένου στην ανάγνωση.

Γνωρίζοντας μέσα από τα κείμενά του τον Χαράλαμπο Γιαννακόπουλο, καθώς είναι ένας από τους παλαιότερους βιβλιομπλόγκερ, κι έχοντας δώσει στο νέο του βιβλίο τον υπέροχο τίτλο "Το εικοσιτετράωρο ενός αναγνώστη" δεν υπήρχε περίπτωση να μην ανυπομονώ να φτάσει στα χέρια μου και να αφήσω στην άκρη ό,τι υπάρχει στο κομοδίνο μου. Κι έφτασε στα χέρια μου και το διάβασα αργά και απολαυστικά, γιατί κάθε κεφάλαιο καταπιάνεται με ένα αγαπημένο θέμα.

Το βιβλίο έχει τρία διαφορετικά χαρακτηριστικά για εμάς τους εθισμένους. Το πρώτο χαρακτηριστικό, κοινό για όλους όσους διαβάζουν, είναι φυσικά η ιστορία του, οι λέξεις του που μας ταξιδεύουν, μας πληροφορούν και καμιά φορά μας αλλάζουν, μας μεταμορφώνουν σε κάτι διαφορετικό από αυτό που ήμασταν μερικές ημέρες πριν, τότε που δεν είχαμε καμία απολύτως ιδέα ότι έχουν γραφτεί αυτές οι λέξεις που μόλις διαβάσαμε. Είναι όμως και το βιβλίο ως αντικείμενο που για κάποιους ακόμη πιο εθισμένους είναι κάτι το ιδιαίτερο και πολύ σημαντικό. Είναι το χαρτί, είναι το μελάνι, είναι η μυρωδιά, είναι ο ήχος του μολυβιού καθώς κρατούμε σημειώσεις στο περιθώριο ή υπογραμμίζουμε ωραίες προτάσεις, είναι η ξεχωριστή θέση του στη βιβλιοθήκη μας, τη βιβλιοθήκη με την οποία όλοι δημιουργούμε ιδιαίτερες σχέσεις. Η βιβλιοθήκη μας είναι σημαντικό μέρος του σπιτιού και του εαυτού μας, περισσότερο από την ντουλάπα ή την κουζίνα. Στεκόμαστε μπροστά από τη βιβλιοθήκη μας περισσότερο από ότι στεκόμαστε μπροστά από το παράθυρό μας, ακόμη κι αν έχουμε την τύχη να έχουμε την πιο όμορφη θέα είναι λιγότερο όμορφη από τη θέα των διαβασμένων ή όχι βιβλίων μας. Μας αρέσει να περνούμε χρόνο κοιτάζοντας τις ράχες τους, τραβώντας που και που κάποιο από τα διαβασμένα για να διαβάσουμε ένα υπογραμμισμένο αγαπημένο σημείο, να θυμηθούμε τη στιγμή της ανάγνωσης. Και εδώ κάπου φτάνω στο τρίτο χαρακτηριστικό. Εμείς οι πολλοί εθισμένοι, οι βιβλιομανείς δηλαδή που απαντήσαμε θετικά σε όλες τις ερωτήσεις του ερωτηματολογίου αναγνωστικής συμπεριφοράς του Χ. Γιαννακόπουλου, θυμόμαστε εκτός από το περιεχόμενο του βιβλίου, εκτός από τα σημάδια που έχουμε αφήσει μέσα στο βιβλίο και από που το είχαμε αγοράσει, που το είχαμε διαβάσει, τι εποχή ήταν, αν ήμασταν γυμνοί όταν το διαβάζαμε ή αν βρισκόμασταν κάπου με πολύ κόσμο όπως μέσα σε ένα λεωφορείο ή σε μια καφετέρια και άλλα πολλά. Μάλιστα για να βοηθήσουμε τη μνήμη καμιά φορά τα σημειώνουμε. Σημειώνουμε την ημερομηνία της αγοράς ή της ανάγνωσης, ακόμη και τον τόπο ή και ορισμένες σκέψεις που μας δημιουργήθηκαν.

Για όλες αυτές τις συνήθειες μας, λοιπόν, σκέφτηκε να γράψει ο Χ. Γιαννακόπουλος κι όλοι εμείς χαιρόμαστε να διαβάζουμε γιατί είναι ωραίο να ξέρεις ότι υπάρχουν κι άλλοι με τις ίδιες διαστροφές με εσένα. Βέβαια θα θέλαμε να τις έχουν όλοι γιατί φυσικά και τα θεωρούμε όλα αυτά φυσιολογικά. Μα πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που δεν διαβάζουν; Ένας ύμνος λοιπόν για την ανάγνωση, το βιβλιόφιλο και το βιβλιομανή είναι ετούτο το βιβλίο που περιέχει βέβαια και πολλά αποσπάσματα κειμένων συγγραφέων που έχουν γράψει στο παρελθόν για τη χαρά του αναγνώστη, την ηδονική απόλαυση της ανάγνωσης. Είναι ακόμη κι ένας κατάλογος των καλύτερων βιβλίων, κατάλογος που θα ήθελα να υπάρχει και σε ένα ευρετήριο στο τέλος, αλλά αφού δεν υπάρχει έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε εμείς, οι αναγνώστες, έναν κατάλογο με τα βιβλία εκείνα που ο Χ. Γιαννακόπουλος μιλά με πάθος κι εμείς ακόμη δεν έχουμε διαβάσει, δυστυχώς. Είναι πολλά τα καλύτερα βιβλία, τα πιο αγαπημένα, για τον καθένα μπορεί να είναι διαφορετικά. Όλα είναι εκεί έξω και μας περιμένουν.

Τέλος αξίζει να αναφέρω κάτι που έχω συναντήσει και σε άλλα βιβλία που έχω διαβάσει παλαιότερα. Όλα τα κείμενα έχουν δημοσιευθεί, λέει στην τελευταία σελίδα, σε ιστοσελίδα και κάποια έχουν δημοσιευθεί σε προηγούμενο στάδιο επεξεργασίας στο μπλογκ του και αλλού. Κι όμως όλα αυτά τα κείμενα που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο είναι σαν να μην υπάρχουν αν δεν τυπωθούν στο χαρτί, αν δεν τα διαβάσουμε μια Κυριακή ξαπλωμένοι στο κρεβάτι μας ή καθισμένοι αναπαυτικά στο μπαλκόνι καθώς ο χειμωνιάτικος ήλιος μας ζεσταίνει, αν δεν τοποθετηθούν στο ράφι με τα παρόμοια αγαπημένα βιβλία, αν δεν τα έχουμε δωρίσει σε ένα αγαπημένο πρόσωπο γράφοντας αφιέρωση στην πρώτη λευκή σελίδα. Κι έτσι το έντυπο βιβλίο συνεχίζει τη ζωή του κι εμείς συνεχίζουμε να εξαρτόμαστε από αυτό.