Το βιβλίο ως δώρο

Ο Μαραμπού έστειλε  για ανάρτηση τις σκέψεις του για ένα θέμα με το οποίο πολλές φορές έχουμε ασχοληθεί εδώ αλλά δεν θα βαρεθούμε να ασχολούμαστε: τα βιβλιοδώρα. 

Και συγκεκριμένα αναφέρεται στα βιβλία που προσφέρουν ως δώρα ραδιοφωνικές και διαδικτυακές εκπομπές καθώς και ιστοσελίδες. Συμμετέχοντας και εγώ σε όσους διαγωνισμούς βρίσκω για βιβλία ή προσκλήσεις για θέατρο κι έχοντας κερδίσει ουκ ολίγες φορές ένα έχω να πω, 
αν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να σου δωρίζουν είναι να κερδίζεις!

Πολύ όμορφες προωθητικές ενέργειες των εκδοτικών οίκων, με τη σειρά μας προωθούμε κι εμείς όσο μπορούμε.

Τα βιβλία είναι από εκείνα τα είδη δώρων που απολαμβάνω περισσότερο να κάνω παρά να δέχομαι, κυρίως γιατί όταν επιλέγω ένα βιβλίο για δώρο, παρασύρομαι από την ακατανίκητη επιθυμία να το διαβάσω πρώτα πριν το δώσω. Αυτό όμως κρύβει τον κίνδυνο να μην αρέσει τελικά τόσο πολύ στον παραλήπτη. Στον αντίποδα, όταν μου χαρίζουν βιβλία, έχω την χαρά μικρού παιδιού μπροστά από την γυάλα με τα ζαχαρωτά. Αν και πολλές φορές η απογοήτευση θα έρθει σύντομα, η στιγμιαία χαρά είναι ανόθευτη!

Αν κάποιος μου πρότεινε να επιλέξω ανάμεσα σε 20 ευρώ ή ένα βιβλίο (χωρίς να ξέρω ποιο είναι), σχεδόν σίγουρα θα επέλεγα το βιβλίο. Βέβαια, η λογική υπαγορεύει να επιλέξεις τα 20 ευρώ με τα οποία θα μπορέσεις να αγοράσεις όποιο βιβλίο θες. Τα 20 ευρώ όμως, είναι πολύ λίγα για να αγοράσουν την έκπληξη, ακόμα και αν πρόκειται για δυσάρεστη έκπληξη! 

Εδώ θέλω να αναφερθώ στα βιβλία που προσφέρουν διαδικτυακές/ ραδιοφωνικές εκπομπές. Ακόμα και αν γίνονται για λόγους προώθησης, δεν παύουν να είναι ακαταμάχητα δώρα. Είναι βιβλία που γνωρίζεις εκ των προτέρων, τα διεκδικείς με άλλα άτομα, ίσως αναγκάζεσαι να πληρώσεις και τα έξοδα μεταφοράς, όμως όταν τα κρατάς στα χέρια σου ενθουσιάζεσαι με το απόκτημά σου και ευχαριστείς την Θεά Τύχη  για την εύνοια που σου έδειξε!

Κρατώ στα χέρια μου το 360 του Αχιλλέα Κυριακίδη, το τέταρτο βιβλίο που κέρδισα από την εκπομπή  Garagebooks και αναλογίζομαι πόσο τυχερός είμαι! Μπορεί να ξίνισα στην αρχή, επειδή κέρδισα το πιο μικρό ανάμεσα σε πολλά άλλα βιβλία που κληρώνονταν σε εκείνη την εκπομπή, γιατί το πιο μικρό, γκρίνιαξα, λες και βρισκόμουν κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και σύγκρινα το μέγεθος (και κατ' επέκταση την αξία του δώρου) του δικού μου πακέτου με εκείνο του αδερφού μου. Όταν πλέον το διάβασα, αντιλήφθηκα την πλάνη μου.

Η μικρή αυτή νουβέλα περιλαμβάνει μερικές καθημερινές ιστορίες ανθρώπων, των οποίων οι ζωές περιπλέκονται αδιόρατα, δημιουργώντας ένα εκπληκτικό σύνολο. Κάθε δυο σελίδες περίπου, μόλις πας να αναφωνήσεις “μα τι γίνεται εδώ τέλος πάντων;”, λαμβάνεις απροειδοποίητα την απάντηση και συνεχίζεις έτσι ως το τέλος. Η δύναμη της νουβέλας είναι σίγουρα η γλώσσα της, που αποδεικνύει απλώς το αυταπόδεικτο, τον λόγο δηλαδή που, νιώθω σιγουριά κάθε φορά που βλέπω το όνομά του στην θέση του μεταφραστή.

Έχω λάβει δυο τσάντες γεμάτες βιβλία, μου έχουν κάνει δώρο δύο βιβλία σε κυλικείο νοσοκομείου, έχω κερδίσει δυο χούφτες βιβλία από διάφορες εκπομπές, όμως αν θέλω να κρατήσω την τύχη με το μέρος μου πρέπει να βρω έναν τρόπο για να την ικανοποιήσω. Ο πιο αξιόπιστος είναι να δωρίζω και γω με την σειρά μου, βιβλία!