.gif)
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης δημοσίευσε διηγήματά του καθώς και μεταφράσεις σε πολλές εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, εργασία που τον βοηθούσε να επιβιώσει φτωχικά και του στερούσε τις ώρες του από το αγαπημένο του νησί. Το 1892 ξεκίνησε τη συστηματική συνεργασία με την εφημερίδα "Ακρόπολις" του Βλάση Γαβριηλίδη στην οποία μεταξύ των άλλων δημοσίευσε σε συνέχειες το εκτενές διήγημά του Χαλασοχώρηδες.
Πρόκειται για μία κοινωνικοπολιτική σάτιρα γραμμένη ένα χρόνο πριν τη χρεωκοπία της χώρας στην οποία ο Παπαδιαμάντης παρουσιάζει την κατάσταση που επικρατεί την τελευταία εβδομάδα πριν από τις βουλευτικές εκλογές προφανώς στη Σκιάθο. Η ψηφοθηρία, η δωροδοκία, ο ανταγωνισμός και περισσότερο από όλα η υποδούλωση στο χρήμα και ο εκφυλισμός του πολιτικού συστήματος καθιστούν το έργο αυτό διαχρονικό.Το διήγημα αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό ανεβαίνει για τρίτη χρονιά στο θέατρο Altera Pras.
Η θεατρική ομάδα που αποτελείται κυρίως από νέους ηθοποιούς επέλεξε να παρουσιάσει το έργο με έναν ιδιαίτερο και δύσκολο τρόπο. Χωρίς καμία αλλοίωση και προσθήκη στο έργο του Παπαδιαμάντη οι ηθοποιοί χρησιμοποιούν τη καθαρεύουσα στην οποία είναι γραμμένο το κείμενο.
Ο θεατής νιώθει ότι διαβάζει το διήγημα ενώ παράλληλα οι ηθοποιοί υποδύονται αφηγούμενοι.
Ο κόπος των ηθοποιών για να αποδώσουν με θεατρικότητα ένα έργο που γράφτηκε για αναγνώστες εφημερίδας και όχι για θεατές θεατρικής παράστασης είναι φανερός από την αρχή έως το τέλος της παράστασης.
Είμαι σίγουρη ότι ο συγγραφέας του διηγήματος θα ήταν υπερήφανος για αυτή τη θεατρική μεταφορά του έργου του.
Το χειροκρότημα των θεατών είναι πολύ λίγο για να εκφράσει τα μπράβο για το δύσκολο εγχείρημα που κατάφερε να φέρει εις πέρας η θεατρική ομάδα. Εύχομαι οι ηθοποιοί σε κάθε χειροκρότημα να αντιλαμβάνονται ότι οι κόποι τους δικαιώθηκαν.
Μια εξαιρετική παράσταση που είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω εξαιτίας της Roadartist και για το λόγο αυτόν την ευχαριστώ ιδιαίτερα.
Το διήγημα μπορείτε να το βρείτε εδώ αλλά η παρακολούθηση αυτής της θεατρικής παράστασης είναι κάτι παραπάνω από την ανάγνωσή του.
6 σχόλια:
Εξαιρετική παρουσίαση. Χαίρομαι που σου άρεσε η παράσταση. Επίσης συμφωνώ με όσα έγραψες και κυρίως με την τελευταία σου πρόταση. Η συγκεκριμένη παράσταση ως Δραματοποιημένη Λογοτεχνία, ταιριάζει ιδιαίτερα και με το "βιβλιοφιλικό" σας blog! Δικά μου τα ευχαριστώ!
Πολλά ευχαριστώ καλλιτέχνιδα! Οτιδήποτε έχει να κάνει με την τέχνη και τον πολιτισμό ταιριάζει με εμάς και το μπλογκ!
Μπράβο πολύ καλή η πρόταση σου και ο τρόπος παροσουσίασης της! :)
Σε ευχαριστώ.
:)
Το καλοκαίρι παρακολούθησα "Το αμάρτημα της μητρός μου" από το Κρατικό Θέατρο Ιωαννίνων, ερμηνευμένο με τον τρόπο που περιγράφεις, με την γλώσσα και τις ιδιαιτερότητες του πρωτοτύπου. Δύσκολο εγχείρημα, ιδίως για τον άντρα που υποδυόταν τον Βιζυηνό. Η μάνα, είχε σαφώς λιγότερα λόγια άλλα περισσότερη τραγικότητα στην έκφραση του προσώπου και του σώματος.
Μου άρεσε ο λόγος του Βιζυηνού αλλά όχι οι ψίθυροι των θεατών. Δεν είναι κατόρθωμα να "παρακολουθήσεις" μια παράσταση που δεν έχει εισιτήριο, κατόρθωμα είναι να την παρακολουθήσεις παρότι δεν έχει εισιτήριο!
Ευτυχώς δεν έχει τύχη να δω μια παράσταση με τόσο αγενές κοινό. Κρίμα για του ηθοποιούς.
Δημοσίευση σχολίου