Τρία μαγικά παραμύθια του Αργύρη Χιόνη

Ο Αργύρης Χιόνης έγινε αγαπημένος συγγραφέας αυτού του ιστολογίου εξαιτίας του βιβλίου Το οριζόντιο ύψος και άλλες αφύσικες ιστορίες.
Τον καιρό που είχε εκδοθεί αυτό το βιβλίο, οι εκδόσεις Κίχλη μόλις είχαν κάνει τα πρώτα τους βήματα και εμείς είχαμε ενθουσιαστεί με την καλαισθησία των εκδόσεων τους καθώς και με τις βαθυστόχαστες ιστορίες του συγγραφέα, αφιερώνοντας δύο αναρτήσεις, μία δική μου και μία της Έλλης.
Ο Χιόνης μπήκε στη λίστα με τους αγαπημένους συγγραφείς και έκτοτε το βιβλίο αυτό καταφθάνει στη μνήμη μου ευθύς αμέσως ως απάντηση στις ερωτήσεις πες μου ένα αγαπημένο σου βιβλίο ή πες μου ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσω. Το βιβλίο δωρίστηκε σε αγαπημένους φίλους, εξάλλου ως δώρο είχε φτάσει και στα δικά μου χέρια. Με μεγάλη μου λύπη μαθαίνω πως δεν κυκλοφορεί, ελπίζω να είναι πρόσκαιρα εξαντλημένο και απλά αυτό να είναι το μεσοδιάστημα μεταξύ των επανεκδόσεων.
Είναι κρίμα τέτοια βιβλία να μην υπάρχουν στην αγορά.
Αρκετά βιβλία του συγγραφέα έχουν εκδοθεί, θεατρικά, ποιητικές συλλογές, παιδικά παραμύθια, πολλά εκ των οποίων κι αυτά εξαντλημένα.

Το 1998 εκδόθηκε το παιδικό του βιβλίο Τρία μαγικά παραμύθια που περιλαμβάνει αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος μαζί με την εικονογράφηση που ο ίδιος σχεδίασε. Ακολούθησαν άλλες δύο ανατυπώσεις τα επόμενα δύο χρόνια και έκτοτε οι εκδόσεις Πατάκη επέλεξαν να το αφήσουν εξαντλημένο. Η ένδειξη αυτή δίπλα στην εγγραφή του βιβλίου στη βιβλιονέτ με δελέασε να ξεκινήσω την αναζήτηση. Πιο εύκολα από ό,τι τολμούσα να φανταστώ εντόπισα το μικρό αυτό βιβλιαράκι στα ράφια ενός μικρού χαρτοβιβλιοπωλείου της γειτονιάς. Η κλασική χαρακτηριστική πορτοκαλί σειρά Μικρά Σπουργιτάκια στην οποία είχε ενταχθεί, βοήθησε την αναζήτησή μου. Φανταστείτε τη χαρά μου όταν εντόπισα τις πολυπόθητες λέξεις στη μικρή πορτοκαλί ράχη στριμωγμένη μαζί με τα άλλα νούμερα της σειράς.
Το παιδικό βιβλιαράκι των 35 σελίδων μετά από τόσα χρόνια που περίμενε στα ράφια αυτού του μικρού βιβλιοπωλείου βρίσκεται στα χέρια μου.
Στην πρώτη σελίδα η τιμή είναι γραμμένη σε δραχμές.

Επιλέγω την τρίτη ιστορία να την αφήσω εδώ, φέρει τον τίτλο Το καρβουνάκι της ζωής.

Μια φορά κι έναν καιρό, τη μακρινή εποχή των πάγων, όταν η Γη ήταν απ' άκρη σ' άκρη παγωμένη, ζούσε κρυμμένο κάτω από τους πάγους ένα ελάχιστο αναμμένο καρβουνάκι. Κανείς δεν ξέρει πώς βρέθηκε εκεί, πώς είχε ανάψει. 'Ητανε, μάλλον, ένα καρβουνάκι μαγικό.
Το καρβουνάκι αυτό, δουλεύοντας ακούραστα και με μεγάλη υπομονή κι επιμονή, έλιωσε λίγο λίγο, από τα μέσα, βουνά ολόκληρα από πάγους. Έτσι, γεννήθηκε η θάλασσα, που σκέπασε όλη τη Γη.
Το καρβουνάκι όμως δε σταμάτησε εκεί. Κρυμμένο στο βυθό της θάλασσας και, σαν από θαύμα, πάντα άσβηστο, συνέχισε μ' επιμονή κι υπομονή μεγάλη, να ζεσταίνει τα νερά, να τα εξατμίζει, να τ' ανεβάζει ως τους ουρανούς και να τα κάνει σύννεφα παχιά κι αφράτα. Κατάφερε, έτσι, να βγάλει τη Γη απ' τα νερά.
Το καρβουνάκι πήγε ύστερα και κρύφτηκε στης Γης το κέντρο και συνεχίζει, ακόμη τώρα, να τη ζεσταίνει από μέσα και να μην την αφήνει να ξαναπαγώσει.
Στο καρβουνάκι αυτό, το ελάχιστο, χρωστάμε την ύπαρξη των φυτών, που όπως ξέρετε μισούν τον πάγο, τα ζώα, που όπως ξέρετε τον τρέμουν, και τους ανθρώπους, που κι αυτοί καθόλου δεν τον θέλουν, εκτός κι αν είναι μέσα στα ψυγεία τους και τους κρατάει φρέσκα τα τρόφιμα.

Τόσα απλά.
Θέλετε και τις άλλες δύο;