Ερημικό τριήμερο για το βιβλίο

Με την προτροπή της Librarian να πάω να δω, να ακούσω και να μεταφέρω, μπήκα στον χώρο του κινηματόγραφου-θεάτρου Τριανόν στο ύψος της Πατησίων 101. Μια αφίσα Α4 κολλημένη στην πόρτα ήταν το μόνο σημάδι ότι η εκδήλωση γινόταν εκεί. Ήθελα να πάω την Πέμπτη πρώτη μέρα του συνεδρίου του Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου αλλά είχε κλείσει το κέντρο εξαιτίας διαμαρτυριών, χωρίς μέσα κυκλοφορίας. Πάει λοιπόν η Πέμπτη χωρίς εικόνα. Παρασκευή στις 2.00 μμ ήμουν εκεί. Η αίθουσα, πώς να το πω, εντελώς άδεια. Ούτε δέκα άνθρωποι καθισμένοι στις άκρες. Στο φωτισμένο τραπέζι επί σκηνής σε φόντο μαύρο, οι ομιλητές. Προσπάθησα να βγάλω φωτογραφίες αλλά δεν βγήκαν καλά, πολύ σκοτεινές, μαύρες. Μακρύς, περιγραφικός και μάλλον πομπώδης, με ένα ερώτημα ο τίτλος του συνεδρίου για το βιβλίο «Κανόνες πλοήγησης στο πέλαγος του βιβλίου. Από τον Όμηρο στον Γουτεμβέργιο και από εκεί στο ηλεκτρονικό βιβλίο. Τι κάνουμε τώρα;» Έχασα λοιπόν την πρώτη μέρα με τις 13 παρουσιάσεις. Οι παρεμβάσεις των θεσμικών, πρώην θεσμικών, προέδρων, αντιπροέδρων, πρώην και επίτιμων προέδρων, επώνυμων, συγγραφέων και εκδοτών γέμιζαν το πρόγραμμα μα όχι και την αίθουσα. Η Παρασκευή προέβλεπε 12 παρεμβάσεις και με απαντοχή άκουσα τις δυο ενότητες, που περιλάμβανε τις «θέσεις των κομμάτων για την σημερινή κατάσταση του βιβλίου». Με κείμενο και από στήθους οι εκπρόσωποι μίλησαν και εκ μέρους των κομμάτων και από προσωπική αντίληψη. Όλοι ήξεραν όλους. Γνωρίζονταν μεταξύ τους και με αβρότητα απεύθυναν τον λόγο ο ένας στον άλλον, μιλούσαν σε ενικό πρόσωπο με το μικρό τους όνομα. Όλοι ήξεραν τα θέματα του βιβλίου, τις πτυχές των μόνιμων εμποδίων και δυσκολιών. Ήξεραν τις αιτίες και τι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστούν. Οι προτάσεις τους ήταν λύσεις αλλά για κάποιον μυστηριώδη λόγο δεν, τίποτα δεν… Όλοι ξέρουν, εξηγούν και αναλύουν αλλά τίποτα δεν γίνεται, τίποτα δεν αλλάζει, παραμένει, φθίνει και κλείνει. Να, όπως η ιστορική Εστία, έτσι για να στενεύουν οι ορίζοντες, να χάνονται τα γνωστά. Είναι φανερό ότι δεν αποκόμισα θετικά από το όλον.