Πιο σιωπηρά από ό,τι θα έπρεπε το ΕΚΕΒΙ προωθεί την ανάγνωση εδώ και χρόνια προσπαθώντας με διάφορους τρόπους να εμπνεύσει τη βιβλιοφιλία.
Σημαντικότερες όλων, οι δράσεις που αφορούν τα παιδιά, τους μελλοντικούς αναγνώστες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν δύο ιστοσελίδες που έχουν δημιουργηθεί με σκοπό να ενθαρρύνουν την ανάγνωση και απευθύνονται πρωτίστως σε παιδία αλλά και σε γονείς και εκπαιδευτικούς:
http://www.mikrosanagnostis.gr
http://www.philanagnosia.gr/
Μέσα στις δράσεις του βρίσκεται μια δημοσίευση με οκτώ κείμενα γνωστών συγγραφέων παιδικών βιβλίων που έχουν ως σκοπό να εμπνεύσουν την αγάπη για την ανάγνωση και τα βιβλία.
Ξεχωρίζω - με αρκετή δυσκολία - ένα για να το αφήσω εδώ.
Το κείμενο υπογράφει ο Βαγγέλης Ηλιόπουλος:
Καλοί μου φίλοι,
Όπως γύριζα στο σπίτι άκουσα ένα κλάμα.
Κοίταξα γύρω μου. Δεν είδα κανέναν. Όμως το κλάμα συνεχιζόταν γοερό. Κοίταξα πάλι και τότε είδα
ένα βιβλίο πεσμένο στην άκρη του πεζοδρομίου. Αυτό ήταν που έκλαιγε.
Το πήρα στα χέρια μου και το ρώτησα
«Γιατί κλαις;»
«Όπως έπεσα κάποιες σελίδες μου τσακίστηκαν. Πόνεσα. Ευτυχώς δε
σκίστηκαν»
«Πώς βρέθηκες εδώ; Σε πέταξαν;»
«Δε θυμάμαι. Πήγαινα με το φίλο μου, έναν μικρό αναγνώστη, στο
σπίτι του.»
«Σε είχε αγοράσει από βιβλιοπωλείο ή σε είχε δανειστεί από
Βιβλιοθήκη;»
«Δε θυμάμαι σου λέω. Κι ήθελα τόσο να απολαύσει την ανάγνωσή μου.»
«Πώς ξέρεις ότι θα απολάμβανε;»
«Είμαι συναρπαστικό βιβλίο εγώ. Υπάρχει παιδί που δε θέλει παρέα
με υπέροχους φίλους να ταξιδεύει πέρα από τα σύνορα του τόπου και του
χρόνου;»
«Αυτό θα τον βοηθούσε να καταλάβει τον κόσμο αλλά και τον εαυτό
του!»
«Εσύ, για να το ξέρεις αυτό, είσαι σίγουρα βιβλιόφιλος!»
Του απάντησα πως μου αρέσει πολύ να διαβάζω
αλλά και να γράφω βιβλία!
«Τι τυχερό που είμαι», φώναξε, «με βρήκε ένας συγγραφέας! Εσύ
μπορείς να παρακαλέσεις τον Πήτερ Παν ή το Μικρό Πρίγκιπα να πετάξουν και να
βρουν το φίλο μου;»
«Ξέρεις αυτοί είναι λογοτεχνικοί ήρωες!
Γεννήθηκαν στο μυαλό ενός συγγραφέα και ζουν μέσα σε βιβλία όπως εσύ!»
«Αλήθεια; Έχω κι εγώ έναν ήρωα άξιο να αγαπηθεί. Ο ήρωάς μου
ταξιδεύει στο παρελθόν μέσα από έναν υπολογιστή. Και στη σελίδα 88…»
«Τι γίνεται στη σελίδα 88;»
«Πήγαινε να διαβάσεις. Ό,τι καταλάβεις, αυτό γίνεται! Ο
αναγνώστης δίνει νόημα στο κείμενο.»
«Άλλωστε αυτός σε διαλέγει ανάμεσα σε αμέτρητα άλλα βιβλία»
Τι ήθελα να το πω. Του θύμισα το μικρό
αναγνώστη που το είχε διαλέξει κι έβαλε πάλι τα κλάματα, γιατί δεν πρόλαβε να δημιουργήσει μια σχέση μαζί
του.
«Τι σχέση;»
«Από όλα τα βιβλία που διαβάζει κάποιος,
μερικά τα ξεχωρίζει. Τα διαβάζει ξανά και ξανά. Δεν τα αποχωρίζετε ποτέ. Είναι αυτά που έχουν αγγίζει την
ψυχή του. Που τον έχουν λίγο αλλάξει.
Τέτοιο ήθελα να γίνω για αυτόν.»
Εκείνη την ώρα είδα ένα παιδί να έρχεται σιγά σιγά με το
ποδήλατό του κοιτώντας σα να ψάχνει κάτι. Μόλις με παρατήρησε έτρεξε κοντά μου.
«Είναι δικό μου το βιβλίο που κρατάτε», μου είπε
«Χαίρομαι που γύρισες να το πάρεις. Το είχες πετάξει;»
«Ακόμη κι αν έπρεπε να πετάξω όλα τα βιβλία από την τσάντα μου,
αυτό ποτέ!»
Έφυγε κρατώντας το στην αγκαλιά
του. Κι εγώ έμεινα να τους κοιτάω και να σκέφτομαι
πως αυτή η συνάντησή μου με το βιβλίο δε θα έχει νόημα αν δεν την μοιραστώ μαζί σας.
Καλές Αναγνώσεις
Βαγγέλης
Τα υπόλοιπα κείμενα, τόσο γλυκά όσο αυτό, βρίσκονται εδώ:
http://www.scribd.com/doc/109452583/Gramma-Se-Ena-Paidi
6 σχόλια:
Μόνο εγώ άραγε, επιθυμώ να μάθω ποιο βιβλίο ήταν αυτό που αναφέρεται στο διήγημα; Λίγο θα με ενδιέφερε αν πρόκειται για πραγματικό ή φανταστικό βιβλίο. Βιβλιόφιλος... ανίατη περίπτωση!!
Όσον αφορά αυτά που γράφονται στο μικρό κείμενο που ανάρτησες, για τις σχέσεις του καθενός μας με κάποιο βιβλίο που διαβάζει και ξαναδιαβάζει, για το πώς μας αλλάζει ως ανθρώπους, για μένα τουλάχιστον αυτό το βιβλίο είναι σίγουρα ο Moby Dick. Παρατήστε με έξω από τον κόσμο και θα τον χτίσω πάλι από την αρχή, σελίδα σελίδα!
Γεια σου Μαραμπού. Χαίρομαι που έχεις γίνει τακτικός αναγνώστης μας.
Μάλλον πρόκειται για φανταστικό βιβλίο αλλά που ξέρεις, μπορεί να είχε κάποιο στο μυαλό του ο συγγραφέας όταν έγραφε τις γραμμές.
Δύσκολο να ξεχωρίσω ένα βιβλίο και αν πω τώρα έναν τίτλο φοβάμαι πως αύριο θα ήθελα να είχα πει κάποιο άλλο.
Ό,τι πρέπει για να ωθήσει ένα παιδί στο βιβλίο! Μέσα στην απλότητά του, το κείμενο βρήκε και άπλωσε τόσα για τη σχέση που δένει τον άνθρωπο με το βιβλίο και πιο πολύ με αυτό που θα ξεχωρίσει και αγαπήσει..
Και αλήθεια εδώ οι αγάπες μπορεί να είναι πολλές, χωρίς να νοιώθει κανείς ότι προδίδει καμμία κι ας συνυπάρχουν για πολλά βιβλία. Όπως λες κι εσύ πολύ σωστά: "Δύσκολο να ξεχωρίσω ένα βιβλίο και αν πω τώρα έναν τίτλο φοβάμαι πως αύριο θα ήθελα να είχα πει κάποιο άλλο."
Librarian, Elli, πέρασε αρκετός καιρός, όμως απόλαυσα τη βολτίτσα μου εδώ όπως παληά:)
Σας φιλω, να είστε καλά!
Γεια σου αστεράκι. Χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο του Ηλιόπουλου! Άμα θες πήγαινε και στο τελευταίο link που δίνω να διαβάσεις και τα υπόλοιπα κείμενα, όλα είναι πολύ καλά.
Να μας έρχεσαι!
Ωραία όλα αυτά και αξιέπαινες οι προσπάθειες, ειλικρινά όμως δεν ξέρω αν μπορούν να αντιμετωπίσουν στην πρόκληση, την πολυχρωμία, τη φαντασμαγορία, την περιπέτεια της εικόνας που προβάλλεται στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο. Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα είναι διατεθειμένο να αφιερώσει το μέσο παιδί στο βιβλίο όταν υπάρχει η πρόκληση της εικόνας αλλά και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Για να μην αναφέρω τα πορνό στο διαδίκτυο που οι πιτσιρικάδες παίζουν στα δάχτυλα.
Απαισιόδοξη η άποψή σου Poet που με προβληματίζει. Αρχικά για ποια ηλικιακή ομάδα μιλάμε; Τα πιτσιρίκια που ακόμη δε διαβάζουν χαίρονται πολύ όταν έχουν ένα μεγάλο να τους διαβάζει παραμύθια. Στο δημοτικό επίσης αν ο γονιός θέλει μπορεί να ασχοληθεί με το παιδί και να του καλλιεργήσει το συναίσθημα της φιλαναγνωσίας. Η εφηβεία είναι δύσκολη, αλλά μια περίοδος είναι κάποτε το ξεπερνάει. Όλα είναι σχετικά και η κουβέντα που ανοίγεις μπορεί να γίνει και διδακτορική διατριβή.
Δημοσίευση σχολίου