Η Βιβλιοθήκη ως πέτρα του σκανδάλου και χώρος έρευνας μαζί σε ένα

Πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα έχουν στο επίκεντρο της δράσης τους βιβλιοθήκες (Το όνομα του ρόδου, Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα και άλλα). Ακόμα περισσότερα έχουν εικόνες βιβλιοθηκών στο φόντο τους. Θύματα και θύτες που συχνάζουν σε βιβλιοθήκες, απαντήσεις που κρύβονται σε βιβλία. Κρυμμένα μυστικά σε σελίδες. Σκηνές μυστηρίου και καταδίωξης σε διαδρόμους ραφιών, στα βιβλία και το σινεμά. Στο μυαλό μου έρχονται σχετικά πρόσφατες σκηνές από τον Χάρυ Πότερ με σκοτεινά μάγια, στρόβιλους και καπνούς. Ορισμένα αστυνομικά έχουν την λέξη βιβλιοθήκη στον τίτλο τους.

Η κατάχρηση, το οικονομικό σκάνδαλο έχει βιτρίνα μια πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη στο μυθιστόρημα Το όνειρο του Οδυσσέα του Μάκη Καραγιάννη από τις εκδόσεις Μεταίχμιο που κυκλοφόρησε τον Σεπτέμβριο του 2011, μέσα στο πνεύμα της εποχής.
Η απαρχή της διαφθοράς που ξεκίνησε από φουσκωμένες χρηματοδοτήσεις προς την βιβλιοθήκη οδηγεί στον πλουτισμό και εντέλει στην δίκη και φυλάκιση του δολοφονημένου πρωταγωνιστή Στέφανου Δενδρινού. Η βιβλιοθήκη το πρόσχημα της απάτης (χμ, ελπίζω να μην επηρεάσει αρνητικά μελλοντικές χρηματοδοτήσεις στις «αναπτυσσόμενες» ελληνικές βιβλιοθήκες που ήδη τραβάνε χίλια μύρια ζόρια επιβίωσης) ο κινητήριος μοχλός από την μια πλευρά και η βιβλιοθήκη χώρος απαντήσεων και ψαξίματος. Από την άλλη πλευρά, απανωτάο δημοσιογράφος Οδυσσέας Πανταζής καταφεύγει στην κεντρική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου στην Θεσσαλονίκη, την Βιβλιοθήκη της Φιλοσοφικής, σε παλαιοβιβλιοπωλείο της οδού Δαγκλή αναζητά και ανατρέχει σε βιβλιακές πηγές, εκεί συναντά συνεργάτες, και κάνει θυελλώδεις συζητήσεις. Γίνονται αναφορές σε βιβλία, το περιβάλλον είναι γεμάτο σελίδες. Αντίθετα, οι επιφανειακοί χαρακτήρες έχουν έπιπλα βιβλιοθήκης αλλά ελάχιστα κατοικημένα με βιβλία. Για την συλλογή μας ένα ακόμα βιβλιοβιβλίο, ελληνικής παραγωγής, με άρωμα του καιρού μας, με απορίες, γιατί και πώς της σημερινής κατάστασης.