Για τα αφτιά των βιβλίων

Έχουν τα βιβλία αφτιά; Αμ, δεν έχουν; Έχουν σύμφωνα με έκφραση-ορολογία που περιγράφει ένα κατασκευαστικό χαρακτηριστικό τους. Δεν αναφέρεται η χρήση αυτή του αφτιού στα λεξικά.
Δεν έχουν όλα τα βιβλία αφτιά. Εκείνα, όμως που έχουν θεωρούνται πιο περιποιημένα, πιο προσεγμένα. Αυτονόητο είναι πως δεν έχουν οι δερματόδετοι και χαρτόδετοι τόμοι, τα περιοδικά, οι εγκυκλοπαίδειες και τα λεξικά
Τα αφτιά είναι πάντα δυο, ένα εμπρός και ένα πίσω. Δεν γίνεται να υπάρχει ένα. Ποτέ δεν έχω συναντήσει μόνο ένα βιβλιοαφτί. Διπλωμένο το εξώφυλλο, μια λωρίδα συνέχειάς του προς τα μέσα, η ζώνη χαρτιού γίνεται να είναι στενότερη ή φαρδύτερη. Μια εκδοχή της είναι δυνατόν να πιάνει σχεδόν όλο το εξώφυλλο παρά κάτι. Μπορεί αυτό το διπλωμένο να είναι κενό, άγραφο. Απλά να κάνει το εξώφυλλο πιο στέρεο. Είναι πιο συνηθισμένο στα αφτιά να παρέχονται πληροφορίες για τον συγγραφέα, την υπόθεση του ανά χείρας βιβλίου, τίτλους άλλων έργων του συγγραφέα ή ακόμα και άλλους τίτλους των εκδόσεων. Στο μπροστινό αφτί αναγράφεται σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα, πού και πότε γεννήθηκε, τι σπούδασε, τι έκανε, τι έγραψε, γιατί ξεχώρισε, συχνά φιγουράρει και φωτογραφία πορτραίτο του. Στο πίσω υπάρχει η εργογραφία του συγγραφέα, ή αν είναι ξένος τι κυκλοφορεί σε ελληνική μετάφραση. Ή μπορεί να παρατίθενται τίτλοι του εκδοτικού οίκου, ενέργεια προώθησης ή οι τίτλοι των υπό έκδοση, ενέργεια ανακοίνωσης και ενημέρωσης.
Πολλά βιβλία σκεπάζονται με ένα επιπρόσθετο κάλυμμα, την κουβερτούρα, που αγκαλιάζει το εξώφυλλο. Προστατεύει τα βιβλία από τις φθορές αλλά το ίδιο υπόκειται σε ταλαιπωρίες. Σκίζεται, τσαλακώνεται, κουρελιάζεται. Οι σχετικές πληροφορίες μπορεί να είναι στα αφτιά του καλύμματος. Αυτό σημαίνει ότι όταν το κάλυμμα καταστραφεί και αποχωριστεί από το βιβλίο, οι πληροφορίες που κουβαλά, χάνονται.
Ακόμα, τα αφτιά χρησιμεύουν και σαν σελιδοδείκτες, όταν το βιβλίο δεν ξεπερνά τις 200-250 σελίδες. Το μπροστινό αφτί πιάνει τις 100-125 σελίδες και το πίσω τις υπόλοιπες, σημάδι σε ποιο σημείο έχε φτάσει ο αναγνώστης.
Τα βιβλιοαφτιά έχουν την χάρη τους, ανήκουν στην παράδοση του βιβλίου, του χαρίζουν. Από την άλλη, σήμερα στην πράσινη εποχή της οικολογίας, ίσως να περισσεύουν, να ξοδεύουν χαρτί, δέντρα, δάση που μας τελειώνουν.

***
Ακούω από άλλους επισκέπτες στο παζάρι της Κλαυθμώνος ότι τις απογευματινές ώρες, κυρίως του Σαββατοκύριακου, γίνεται το αδιαχώρητο, το έλα να δεις, το καλό το στριμωξίδι.
Ακόμα, ακούω ότι οι εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, στην οδό Ζωοδόχου Πηγής νομίζω, ξεπουλάνε με όλη την σημασία της λέξης, δηλαδή υπάρχει πάγκος με παιδικά που προσφέρονται προς 0,50 λεπτά. Δεν πήγα αλλά βέβαια είδα στον κατάλογο ορισμένα που πολύ θα ήθελα (και το έχω παρακάνει με τις ευκαιρίες!), όπως για παράδειγμα μερικοί τίτλοι από την σειρά Bιβλιοθήκη Umberto Eco, όχι όλοι, ένας δυο για συμπλήρωμα.

Τέλος της πρώτης ανάρτησης του δεύτερου μήνα του 2011!