Τα βιβλία ως δώρα γενικά

Πάνε μέρες τώρα που τόσο επιθυμώ να γράψω στις Βολτίτσες και δεν το έχω καταφέρει. Είναι που ήθελα να είμαι εκεί για το πνεύμα των ημερών, αυτό της νέας αρχής, της ευκαιρίας που γεννιέται με τα ξεκινήματα, των αποφάσεων για καλύτερα. Και ακόμα για το πνεύμα των ημερών που θέλει να ξυπνήσει την ανθρωπιά μας, που συμπάσχει, που απλώνει την σκέψη του και παραδίπλα όχι για να αγοράσει, για να πάρει μα για να μοιραστεί όσο μπορεί όσο γίνεται.
Κάθομαι μπροστά την άδεια οθόνη του υπολογιστή, μια λευκή σελίδα με αντικρίζει κατάματα στο ύψος των ματιών. Δεν χρειάζεται να σκύψω σε μια κόλλα χαρτί με το μολύβι στο χέρι, να χαράξω, να μουτζουρώσω, να σβήσω. Με προκαλεί με την λευκότητά της, αναρωτιέται πώς θα ονομάσω το αρχείο της, με τι θα την γεμίσω, αναρωτιέμαι πώς θα μου βγει το θέμα που τριγυρνάει χωρίς σάρκα έως αυτή δα την στιγμή, το δευτερόλεπτο. Είναι έτοιμο, ώριμο να βρει ένα μονοπάτι των λέξεων που θα οδηγούν αβίαστα η μια την άλλη, ή θα σκοντάφτει κάθε τόσο, θα σηκώνομαι και θα ξανακάθομαι, θα περιφέρομαι κάνοντας πράγματα ένα γύρο με ανοικτή την λευκή σελίδα ημιτελή να περιμένει.
Τα βιβλία είναι συνηθισμένο δώρο των γιορτών. Όλοι οι εκδότες φροντίζουν να κυκλοφορήσουν νέους τίτλους αυτήν την εποχή για να κινήσουν το ενδιαφέρον, βγαίνουν κατάλογοι προτάσεων βιβλιοδώρων από εφημερίδες, περιοδικά, βιβλιοπωλεία που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες και με ευρεία θεματική. Η σχετική διαφήμιση στην τηλεόραση πετυχημένη, καλύπτει διάφορες αναγνωστικές ανάγκες διαφορετικών ομάδων, πιάνει πτυχές με ευαισθησία και συγχρόνως, λόγω των καιρών, τονίζει το θέμα της χαμηλής τιμής. Τα βιβλία δεν είναι ένα οποιοδήποτε δώρο που μπορεί κανείς να το πάρει έχοντας έναν στο μυαλό του και μετά να το χαρίσει σε άλλον άνθρωπο. Είναι ένα προσωπικό δώρο. Την ώρα που το επιλέγεις φέρνεις τον αποδέκτη του μπροστά σου, ζωντανεύεις τις κουβέντες σας, τι είπε για εκείνο και άλλο, πώς αισθάνεται για τούτον, πώς αντέδρασε σε εκείνη την κατάσταση. Με την εικόνα και τα λόγια του πλησιάζεις τα ράφια και τους πάγκους με τα βιβλία και ψάχνεις για συμβατότητα. Μπαίνεις στην θέση του και προσπαθείς να φανταστείς αν θα του αρέσει. Και συγχρόνως ψάχνεις για κάτι που μιλάει και σε εσένα, να συνδυάσεις την δική του ευχαρίστηση με την δική σου άποψη και όρεξη. Έναν τίτλο που ήδη γνωρίζεις και αγαπάς, θέλεις να τον υποδείξεις, ή πάλι έναν τίτλο που θα ήθελες να έχεις κατακτήσει (απωθημένο) αλλά δεν έτυχε, ή πάλι έναν που είσαι σχεδόν σίγουρος ότι έχεις βρει τον σωστό του αποδέκτη, έναν τίτλο που παραπέμπει σε ένα αστείο, μια διαφωνία ανάμεσά σας. Προσφέροντας ένα βιβλίο ανοίγεις ένα κανάλι επικοινωνίας. Δημιουργείς ένα εν δυνάμει πεδίο κοινής επαφής. Βαθαίνεις και πλουτίζεις το πεδίο που υπάρχει. Όταν ανοίξει το δίκτυο, δύσκολα μετά κλείνει. Μένει, έχει αφήσει εντυπώσεις και αισθήματα που δένουν τους ανθρώπους με τρόπο μυστικό και αόρατο γιατί τόσο μεγάλη είναι η δύναμη των βιβλίων.
Ακόμα και εάν μερικά βιβλία είναι της μόδας, του συρμού και δεν αποτελούν ιδιαίτερη επιλογή και πάλι κάποια αξία βρίσκεται και εκεί. Η αξία μιας αναγνωστικής κίνησης των πολλών, γιατί να μην συμπεριλαμβάνεται κανείς και στο συλλογικό.
Βιβλία των γιορτών, βιβλία των διακοπών, δώρα πραγματικά. Εεεεε μα το ξέρατε ότι το κόλλημα υπάρχει, δεν φεύγει, δεν θα φύγει και την Καινούργια Χρονιά λέω…
Καλή Χρονιά το λοιπόν, με ακάθεκτα διαβάσματα!είναι η πρωτότυπη ευχή μου....