Βολτίτσες στα καλά βιβλία

Γεια σε όλους εκεί έξω, στον μεγάλο κόσμο!
Νομίζω ότι έχω πάθει πια μια τέτοια, πώς να το θέσω τώρα, διαστροφή που ο άξονας της γης έχει καταργηθεί και όλα περιστρέφονται γύρω από βιβλία και αν δεν το κάνουν στα φανερά, το κάνουν πάντως και δεν το καταλαβαίνουν. Όλα τα βιβλία μήπως είναι βιβλιοβιβλία μιας και αναφέρονται σε προηγούμενα, απαντάνε σε παλιότερα…
Και βιβλιοειδήσεις πολλές με την Βιβλιοθήκη της Βέροιας να αναγνωρίζεται διεθνώς, τις αλλαγές που επιτελούνται στην γραφή και ανάγνωση καθώς οι τεχνολογίες, όχι και τόσο νέες πια και καθιερωμένες, είναι εδώ για να μείνουν για το καλύτερο και το χειρότερο, αλλά περισσότερα ενημερωτικά άλλη στιγμή.
Αγαπημένες οι εκδόσεις Άγρα, ακουμπάνε ξανά και ξανά τις χορδές στις Βολτίτσες, κάνοντάς τις να βγάζουν ήχους γεννημένους από τις καλοτυπωμένες σελίδες τους. Αυτήν την φορά πρόκειται για τον 666ο τίτλο της σειράς που κυκλοφόρησε με καθυστέρηση τρεισήμισι
χρόνων. Ο σημαδιακός αριθμός είχε κρατηθεί για να ταιριάξει με το περιεχόμενο της έκδοσης. Αν δεν έβγαινε το βιβλιαράκι των 75 σελίδων θα αποτελούσε μέγα μυστήριο του μέλλοντος και χίλιες μύριες εκδοχές θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο εξιχνίασης άρθρων, δοκιμίων και γιατί όχι και διατριβής ακόμα. Ο χαμένος αριθμός θα αποκτούσε βαρύνουσα σημασία. Γιατί ειδικά ο πολυσυζητημένος αριθμός 666 που έχουν γραφεί τόσα από παλιά και έχουν γίνει τόσες ταινίες τρόμου και φρίκης; Φοιτητές των βιβλιακών σπουδών και ερευνητές θα έπλαθαν εκδοχές και θα αφηγούνταν τα ευρήματά τους με λογική και πειθώ συνάμα. Στο επίκεντρο θα έμπαινε ο εκδότης, η εκδοτική του στρατηγική, και οι δεισιδαιμονίες του, τι δείγματα προκαταλήψεων έδειχνε στην καθημερινότητά του, ο αριθμός 13 σε συνδυασμό με τις Τρίτες τον τάραζαν, όταν έβλεπε μαύρες γάτες τι έκανε, περνούσε κάτω από σκάλες, έφτυνε τον κόρφο του κλπ, κλπ. Όμως, όμως τώρα τέτοια μελέτη δεν θα χρειαστεί, ο Δημήτρης Ι. Κυρτάτας που είχε αναλάβει να γράψει, έγραψε, 666, ο αριθμός του Βιβλίου, Εγώ το Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος και εξηγεί την ιστορία, το σκεπτικό του 666, άρα κενό που να χρήζει εξηγήσεων
δεν υπάρχει, εκτός εάν στο ράφι οι εκδόσεις δεν τοποθετηθούν σύμφωνα με τον αριθμό έκδοσης αλλά με την ημερομηνία έκδοσης, οπότε θα απέχει τουλάχιστον δέκα ράφια, αν υπολογίσει κανείς ότι κάθε ράφι κρατάει κατά μέσο όρο περίπου 30 βιβλία, 40 αν έχουν λίγες σελίδες και δεν πιάνουν τον στάνταρ χώρο, από την θέση που κανονικά θα έπρεπε να κατέχει και απομακρυσμένο όπως θα ήταν μπορεί και να χανόταν.
Αναφέρεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, που φόρτωσε στον αριθμό 666 τις γνωστές τρομερές και προειδοποιητικές ιδιότητες. Άρα, άρα ένα βιβλιοβιβλίο που μιλάει για ένα άλλο βιβλίο που με την σειρά του μιλάει για άλλα βιβλία, τα ευαγγέλια, χειρόγραφα που διατηρούν με απτή υπόσταση τον λόγο μέσα στον χρόνο. «Η εμμονή στη διαδικασία της γραφής είναι εντυπωσιακή και αντιβαίνει στα βιβλικά προηγούμενα… είναι εντολή θεϊκή…» (σ. 40-41), λέει ο καθηγητής της ύστερης αρχαιότητας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας ο συγγραφέας. Και το δεύτερο παράθεμα από το 666ο βιβλίο που διαλέγω είναι μια προφητική εικόνα καταστροφής. Προβλέπει ο προφήτης Ησαΐας «Ο ουρανός θα τυλιχτεί σαν βιβλίο και όλα τ’ άστρα θα πέσουν όπως τα φύλλα από το αμπέλι και όπως πέφτουν τα φύλλα από τη συκιά». Εικόνα που δανείζεται και παραλλάσσει ο Ιωάννης «ο ουρανός αποκόπηκε, όπως τυλίγεται ένα βιβλίο, κι όλα τα όρη και τα νησιά μετακινήθηκαν από τον τόπο τους» (σ. 52-53), τότε που έγραφαν πάνω σε κυλίνδρους. Προσωπικά «βλέπω» καλύτερα την παρομοίωση του Ησαΐα. Από το ουράνιο φύλλο του χαρτιού θα πέσουν τα αστέρια σαν φυτικά, γήινα φύλλα. Ο Ιωάννης περιγράφει το τύλιγμα του βιβλίου σαν διαδικασία βίαιη που φέρνει σκοτάδι.

Λέμε, το λοιπόν, να αλλάξουμε την εικόνα του blog, τα χρώματα, την διάταξη, τέτοια, έτσι να πάρει μορφή πιο φρέσκια. Οι συσκευασίες παίζουν τον ρόλο τους και αυτές! Αν και ζορίζομαι λίγο γιατί η παλιά θα χαθεί και ξεχαστεί και όπως και να το κάνουμε και την γούσταρα και συναισθηματικά τόσο καιρό έχω κουμπώσει μαζί της.