Βιβλιομαζέματα…

Το είχα σημειώσει στο μυαλό μου αλλά όχι μόνο, και στο ημερολόγιό μου για την θεατρική βραδιά αφιερωμένη στο 40 χρόνια από τον θάνατο του Στατή Μυριβήλη, μια παράσταση βασισμένη σε διηγήματα από τα «χρωματιστά βιβλία», το Γαλάζιο, το Πράσινο, το Βυσσινί και το Κόκκινο (κυκλοφορούν από τις εκδόσεις της Εστίας). Ενδιαφέρον, μου φάνηκε, μια παράσταση χτισμένη με υλικά διηγημάτων, περιλάμβανε μουσική και τραγούδι, σίγουρα ναι, θα με ενδιέφερε. Η πρόσκληση πειστική, τραβηχτική. Έφτασε η περιπόθητη Τετάρτη 27 Ιανουαρίου, νύχτωσε αλλά άργησα να επιστρέψω από την δουλειά, ήμουν ένα όρθιο πτώμα, έφερνα στο μυαλό μου τις ολοήμερες μάχες για τα απλά αυτονόητα, την σπατάλη δυνάμεων, την αναντιστοιχία κόπου και προσπάθειας με τα αποτέλεσματα, και από πάνω είχε βάλει κρύο και έβρεχε. Εκεί κάπου το έχασα το παιχνίδι, πού να τρέχεις τώρα όταν…, τέλος πάντων, μια περίπου τέτοια εικόνα. Και δεν πήγα, έτσι δεν ξέρω να σας πω κάτι εκτός του ότι ήταν προγραμματισμένο. Τέσσερις μέρες τώρα αυτομαστιγώνομαι για την λιποψυχία που επέδειξα, μετανιώνω αλλά είναι αργά, ήταν για μια και μόνη φορά, φτου και πάλι φτου.



Την επόμενη μέρα, Πέμπτη πήρα μεγάλη χαρά. Πήρα στα χέρια μου, δώρο πολύτιμο το ολόφρεσκο από το τυπογραφείο μεγαθήριο για βιβλίο Ανθολόγιο Ελληνικής Τυπογραφίας: συνοπτική ιστορία της τέχνης του έντυπου ελληνικού βιβλίου από τον 15ο έως τον 20ό αιώνα από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (ΠΕΚ). 582 σελίδες, κατατοπιστικά ιστορικά κείμενα, πρωτοσέλιδα, εξώφυλλα, αποσπάσματα, βασική βιβλιογραφία, ευρετήριο, όλα περιλαμβάνονται μέσα. Βιβλίο για την τεχνική και αισθητική των βιβλίων ως αντικείμενα ιδιαίτερης αξίας και σημασίας. Στημένο με προσέγγιση που φέρνει τα παλιά στο σήμερα, και συνδυάζει μια παρουσίαση με όρους σύγχρονους τυπογραφικά και τεχνολογικά. Δεν μιμείται γιατί το περιεχόμενο είναι καλά επεξεργασμένο, χωνεμένο, ενταγμένο.
Τα κείμενα αναφέρονται στην διαδρομή του ελληνικού βιβλίου φυσικά, λήμματα για τυπογράφους και εκδότες, το πλαίσιο των εποχών, οικονομικό και κοινωνικό. Η τελευταία ενότητα προσεγγίζει εικονογραφικά, άρα και πολύ παραστατικά, την εκτυπωτική τεχνολογία, τις μηχανές και τον τρόπο λειτουργίας τους από τον Γουτεμβέργιο έως τα μέσα του 20ού αιώνα. Το δυνατό σημείο του βιβλίου οι εικόνες, επιλεγμένες να δείχνουν τα πρώτα, τα χαρακτηριστικά, την ποικιλία, τις ομοιότητες και τις ιδιαιτερότητες, τα περάσματα (από την μίμηση της χειρόγραφης γραφής σε μια νέα ευανάγνωστη για παράδειγμα), τους νεωτερισμούς, τα στολίδια, τα πρωτογράμματα, τα κοσμήματα, τα χαράγματα, το κόκκινο της Βενετιάς, τις δυσκολίες του ελληνικού αλφαβήτου.

Κλείνω τώρα να πάω στην τρίτη έκθεση παιδικού και εφηβικού βιβλίου, είδα ότι βγήκε καινούργιος τίτλος στην σειρά του Βιβλιοπόντικα, να τον ψάξω, έχουμε και καιρό να πούμε για παιδικά βιβλιοβιβλία τώρα που το σκέφτομαι. Είχα βρει ένα ξενόγλωσσο όπου το παιδί μαθαίνει στους γονείς του την χαρά της ανάγνωσης, ξέφυγα, άντε γεια…