Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Μουσείο Ηρακλειδών και πάλι

Για το μουσείο Ηρακλειδών έχω ξαναμιλήσει και κάθε που θα πηγαίνω θα μιλάω.
Ένα από τα αγαπημένα μου μουσεία των Αθηνών, στο ομορφότερο σημείο της πόλης, κυριακάτικη βόλτα για να αδειάσει η σκέψη, με παρέα, χωρίς παρέα, με ήλιο, με συννεφιά, πάντα όμορφα... όπου κι αν πάω πάντα η Αθήνα θα μου λείπει.
Να μπω από τη γυάλινη πόρτα, να ανέβω τις σκάλες, να ανοίξω τη ξύλινη μπλε πόρτα και σε μια γωνία να ξεχαστώ από τον κόσμο όλο.
Γύρω μου τα 74 γλυπτά του Edgar Dedas χωρίς πρόσωπο, μόνο κίνηση, η αποτύπωση της στιγμής που το σώμα λυγίζει για να πιάσει το σαπούνι, να σηκώσει το πόδι, να αγκαλιάσει. Φωτογραφίζεις τη στιγμή στο μυαλό για να την κάνεις ένα μικρό μπρούτζινο άγαλμα να μείνει εκεί για πάντα. Όπου κι αν κοιτάξω τέτοιες στιγμές που έμειναν ακίνητες στο χρόνο σαν να πάγωσε η εικόνα και να έμειναν όλα όμορφα.
Παρατηρώ τις λεπτομέρειες στο σώμα, τα λεπτά χαρακτηριστικά που έδωσαν στο σκληρό μπρούτζο κίνηση.
Σκέψεις.
Μου λείπει το χρώμα των πινάκων του, το χρώμα από το μπρούτζο παντού το ίδιο, χωρίς πινελιές.
Οθόνες στους τοίχους καλύπτουν αυτό το κενό.


Όλοι οι πινακες του παρουσιάζονται ένας ένας για να συνδέσεις το γλυπτό με την εικόνα, για να βάλεις ύλη στο χρώμα.
Σε μια άλλη οθόνη μερικές χορεύτριες ενώνουν την αλήθεια με την τέχνη.
Σταματώ μπροστά από το μοναδικό του γλυπτό που ήθελε να εκθέσει, το είχα δει θυμάμαι ξανά, αλλά χωρίς το γυαλί γύρω του σαν να μοιάζει διαφορετικό. Γιατί το είχαν τόσο εγκλωβισμένο στο Ορσέ; Τώρα σαν να αναπνέει. Γυρνάω γύρω του να δω τις μικρές λεπτομέρειες σε συνδυασμό με μερικούς στίχους που είναι κολλημένοι στον τοίχο.
Γιατί να μην μπορώ να μείνω σε μια γωνία και να ξεχαστώ από όλο τον κόσμο;

Το μουσείο Ηρακλειδών εκτός από τις καλοστημένες και προσεγμένες εκθέσεις του το εκτιμώ και για έναν ακόμη λόγο: για τις εκπλήξεις που με περιμένουν στην κάτω αίθουσα δίπλα από το πωλητήριο.
Μία ακόμη έκθεση από εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων με περίμενε, έκπληξη με χρώματα ζωντανά φτιαγμένα για να είναι παραμυθένια.
Ταξίδι της φαντασίας σε χώρες μακρινές, να βλέπεις εικόνες και να φαντάζεσαι τις λέξεις που τις συνοδεύουν, να βλέπεις περίεργες μορφές και να φαντάζεσαι τους χαρακτηρισμούς που τους έχει δώσει ο συγγραφέας.
Για φαντάσου

http://www.herakleidon-art.gr/el/index.cfm?get=home

10 σχόλια:

Roadartist είπε...

Και από τα δικά μου ΠΟΛΥ αγαπημένα μουσεία!! Δεν έχω πάει ακόμη στην συγκεκριμένη έκθεση και τόσο καιρό το σκέφτομαι.. Διάβασες ποια θα είναι η επόμενη έκθεση που θα παρουσιάσει το Ηρακλειδών;; Eκθεση με χαρακτικά του Έντβαρντ Μουνκ!!
Είδα πως τράβηξες και φωτο παρόλο που στο Ηρακλειδών το απογορεύουν ΕΥΓΕ :)
Ευχαριστούμε πολύ librarian, Φιλιά!

Hfaistiwnas είπε...

Ωραίο φαίνεται! θα πάω κάποια στιγμή!!!

librarian είπε...

Καλημέρα Roadartist, να πας στην έκθεση, πραγματικά αξίζει! Δεν ήξερα την επόμενη έκθεση, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι πάντα είναι όμορφα εκεί μέσα!
Χαχα! Με έπιασες! Τράβηξα μερικές φωτογραφίες για να βάλω εδώ!
Σε ευχαριστώωω...

Hfaistiwnas καλημέρα! Να πας και να μας αφήσεις μερικές σκέψεις.

Mariela είπε...

Θα συμφωνήσω μαζί σου για το Μουσείο, εγώ μάλιστα το συνδυάζω και με καφέ-γλυκό μετά, ή τσιπουράκια, ανάλογα με την ώρα και τη διάθεση...
πέρα όμως από αυτό ο τρόπος που παρουσιάζεις την έκθεση είναι πραγματικά μοναδικός και ιδιαίτερος, αφέθηκα κι εγώ σε μια γωνιά μαζί σου....

πως και τράβηξες τις φωτό;;;;
για πες μου κι εμένα το κόλπο...

Unknown είπε...

Μα τι όμορφοι πίνακες!!!!

πολύ όμορφη ανάρτηση αλήθεια! να είσαι καλά librarian! :) φιλί

paramythou είπε...

Υπέροχη ανάρτηση
Εξαιρετικό και το Ηρακλειδών!
Συγχαρητήρια

librarian είπε...

Mariela τι ωραία φωτό είναι αυτή; Θα μου δώσεις το καπέλο σου;;;
Που ξέρεις ίσως τελικά να ξέμεινα σε μια γωνία χωρίς να με παρατηρεί κανείς και έτσι να μπορώ ανενόχλητη να τραβώ τις φωτογραφίες μου...
Το μουσείο Ηρακλειδών είναι από τα λίγα μουσεία που έχω επισκεφτει χωρίς να υπάρχει κάποιος σε κάθε γωνία που να σε κοιτάει με ύφος αστυνομικού.

Shadow την ιδέα της εμφάνισης των πινάκων του την είχα την επόμενη μέρα από τότε που έβαλα την ανάρτηση.

Μαίρη ευχαριστωωωωωωωωω!

Άστρια είπε...

Η επίσκεψη είναι γραμμένη στο πρόγραμμα από καιρό!
το μουσείο αυτό είναι από τα αγαπημένα μου, δεν ξέρω γιατί αλλά νοιώθω μια ιδιαίτερη φροντίδα πάντα να έχουν οι εκθέσεις του και επαγγελματισμό.
Συμφωνώ με την Μαριέλα, είναι και το όλο περιβάλλον που σ΄ευχαριστεί.

Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι φωτογραφίες των παιδικών βιβλίων που τράβηξες!

Καληνύχτα σοφό μου αστεράκι:))

librarian είπε...

Καλημέρα γλυκό μου αστεράκι! Έτσι όπως τα λες είναι, οι εκθέσεις του έχουν πάντα μια ιδιάιτερη φροντίδα που σου δίνουν μια αίσθηση τακτοποίησης.
Να πας και να μας γράψεις και μερικές λέξεις!

Σε φιλώ και σε ευχαριστώ για τα ωραία πράγματα που στέλνεις!

dimitris είπε...

Το μουσείο Ηρακλειδών δεν το έχω επισκεφθεί ακόμη. Μετά από την τόσο όμορφη παρουσίαση το έχω βάλει στα προσεχώς μόλις κατέβω στην Αθήνα.Ο Degas δεν με ενθουσιάζει ιδιαίτερα αλλά η έκθεση με εικονογραφήσεις παιδικών βιβλίων, ναι. Καλή σου μέρα.