Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Μια μετέωρη κυρία

Χρωστάω μερικές λέξεις, μάλλον αρκετές, να τις αφιερώσω στο αγαπημένο nyxterino, που μου έμαθε λέξεις, στίχους και ποιητές που δεν ήξερα ή ήξερα και ποτέ δεν είχα διαβάσει.
Ελπίζω να μη μας ξεχνά και να τριγυρνά εδώ γύρω, όπως υποσχέθηκε, και ας έβαλε την τελεία που επιθυμούσε.
Μένω χωρίς τις αναρτήσεις της και ψάχνω μόνη να εντοπίσω τους στίχους εκείνους που θα μείνουν να τριγυρνούν στη σκέψη μου.

Και επέλεξα να της αφήσω μερικές λέξεις της αγαπημένης Κικής Δημουλά




Βρέχει...
Μία κυρία εξέχει στη βροχή
μόνη
πάνω σ’ ένα ακυβέρνητο μπαλκόνι.
Κι είναι η βροχή σαν οίκτος
κι είναι η κυρία αυτή
σαν ράγισμα στη γυάλινη βροχή.
Το βλέμμα της βαδίζει στη βροχή,
βαριές πατημασιές καημού
τον βρόχινό του δρόμο
γεμίζοντας. Κοιτάζει...
Κι όλο αλλάζει στάση,
σαν κάτι πιο μεγάλο της,
ένα ανυπέρβλητο,
να ’χει σταθεί
μπροστά σ’ εκείνο που κοιτάζει.
Γέρνει λοξά το σώμα
παίρνει την κλίση της βροχής
―χοντρή σταγόνα μοιάζει―
όμως το ανυπέρβλητο μπροστά της πάντα.
Κι είναι η βροχή σαν τύψη.
Κοιτάζει...
Ρίχνει τα χέρια έξω απ’ τα κάγκελα
τα δίνει στη βροχή
πιάνει σταγόνες
φαίνεται καθαρά η ανάγκη
για πράγματα χειροπιαστά.
Κοιτάζει...
Και, ξαφνικά,
σαν κάποιος να της έγνεψε «όχι»,
κάνει να πάει μέσα.
Πού μέσα ―
μετέωρη ως εξείχε στη βροχή
και μόνη
πάνω σ’ ένα ακυβέρνητο μπαλκόνι.


Μα η μαγεία των λέξεων φαίνεται στη φωνή της ίδιας της ποιήτριας. Το τόνο, την παύση, τον ρυθμό, την ένταση μόνο εκείνη γνωρίζει.
Από τη ψηφιακή βιβλιοθήκη του Σπουδαστηρίου Νέου Ελληνισμού
εντόπισα την απαγγελία της που εδώ και μέρες ακούω και ακούω...

5 σχόλια:

Caesar είπε...

Αρμονική εικόνα με τους στίχους της αγαπημένης Κικής Δημουλά !

Hfaistiwnas είπε...

Καλησπέρα!

librarian είπε...

Caesar σε ευχαριστώ που παρατηρείς την εικόνα. Η αλήθεια είναι ότι πιο πολλή ώρα μου πήρε να βρω την εικόνα παρά το ποίημα. Δεν βρήκα εκείνη που είχα στο μυαλό μου, πως θα μπορούσα άλλωστε, αλλά αυτή ήταν πολύ κοντά. Μετά από όλα όσα έχω διαβάσει δικά της, είμαι σίγουρη πως θέλω να έχω στη βιβλιοθήκη μου τα άπαντά της.

Hfaistiwna σου στέλνω μια βροχερή καληνύχτα και μια ευχή για καλή εβδομάδα.

Ανώνυμος είπε...

αυτή ήταν τον τελευταίο καιρό η πιο ευχάριστη έκπληξη!!!!!

πιστή στην απόφασή μου να μην..πολυτριγυρνώ στα εικονικά...άργησα..

κορίτσια, το ευχαριστώ είναι λίγο..
όχι μόνο για τα όμορφα λόγια σας για τη νυχτερινή σελίδα αλλά για τη θύμηση,

που με συγκίνησε.

μια μετέωρη κυρία,μεσ' στη βροχή,

με τελειωμένες αποφάσεις,

"ένθεν και ένθεν".

οι στίχοι της Δημουλά,πάντα στην ώρα τους.

σας φιλώ και σας αγαπώ!

librarian είπε...

Nyxterino φοβήθηκα ότι δεν θα το δεις αλλά το σχόλιό σου μου έδιωξε αυτό το φόβο.
Είχα συνηθίσει να έχω ένα ποίημα δώρο την ημέρα και τώρα να το αναζητώ.
Και έπεσα πάνω σε αυτό της Δημουλά και σε σκέφτηκα, πως θα μπορούσα να μην σε σκεφτώ άλλωστε!
Και είναι και η απαγγελία της που σαν να με έκανε να ανατριχιάσω.
Ελπίζω να την άκουσες.
Να περνάς καλά και σε περιμένουμε να αρχίσεις κάτι καινούριο!