Παλαιοβιβλιοπωλείο της Ηφαίστου stop

Το έγραψαν οι εφημερίδες ότι κλείνει το παλαιοβιβλιοπωλείο στο υπόγειο της οδού Ηφαίστου στο Μοναστηράκι. Πωλείται. Τα βιβλία, περιοδικά, λυτά φύλλα, παλιά και μεταχειρισμένα, έχουν ειδικές τιμές προκειμένου να ελαφρώσει ο χώρος, γιατί να αδειάσει εντελώς μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου, μάλλον αδύνατο, εκτός και αν γίνει γενικό πλιάτσικο.

Κυριακή μεσημεράκι, η ατμόσφαιρα διάφανη και ο κόσμος πυκνός στριμώχνεται με διάθεση χαλαρή. Στο παλαιοβιβλιοπωλείο παρατηρείται κίνηση, καμιά δεκαριά άνθρωποι με τα μάτια στραμμένα στα ράφια, με τα χέρια γεμάτα, αγκαλιές που όλο φορτώνονται. Κεφάλια γερτά να ξεψαχνίζουν τις ορατές πλάτες των βιβλίων. Και εκτός από το ψάξιμο, ερωτήματα, είναι αλήθεια; θα συμβεί; πότε; Όχι εντελώς φανερά, σαν ψίθυρος που διατρέχει την ατμόσφαιρα. Ποιο είναι το πραγματικό γιατί, τι υπάρχει από πίσω, είναι οικονομικό ή κάτι άλλο, τι άλλο δηλαδή, ποια είναι η ιστορία που κλείνει ένα τόσο παλιό παλαιοβιβλιοπωλείο, στέκι γνωστό για τα μαζέματά του.

Ο κύριος Σωτήρης πίσω από τον πάγκο και τα γυαλιά του βγάζει την ετυμηγορία της τιμής, κόβει τα βιβλία, κόβει και τον υποψήφιο αγοραστή, πόσο το λαχταρά, μέχρι πού θα πήγαινε για να αποκτήσει το ξεδιαλεγμένο μέσα από τους όγκους τρόπαιό του και αποφαίνεται. Η φάση του παζαρέματος είναι σχεδόν αυτονόητη, αν και ελαφρύ, άλλοτε σε παρακλητικό άλλοτε σε αδιάφορο άλλοτε αποφασιστικό, ανάλογα. Η στιγμή της πληρωμής, της πλαστικής σακούλας, της αναχώρησης.

Ένας χώρος ξέχειλος από χαρτί. Αντίτυπα με ράχες σπασμένες, άνισα ζυγισμένα το εξώφυλλο με το οπισθόφυλλο, τσαλακωμένα με σελίδες τσακισμένες, σκονισμένα, λεκιασμένα ή απλά βρώμικα, σημειωμένα, υγρασμένα με μια μυρωδιά που τρυπάει τον αέρα και επιτίθεται στα ρουθούνια, παρατεταγμένα σε πάγκους και ράφια, ντανιασμένα σε στήλες που συγκρατούν η μια την άλλη ξεκινώντας από το έδαφος, δεμένα και άδετα. Ράφια παντού μέχρι το ταβάνι, πάνω από δύο μέτρα μου φάνηκαν, σκάλες που κατηφορίζουν, σειρές τα αστυνομικά, τα Βίπερ, οι εκδόσεις του Γαλαξία, οι αισθηματικές Νόρες. Χωρισμένα κατά θέμα ελληνική και ξένη λογοτεχνία στο βάθος του πρώτου δωματίου, ιστορία και πολιτική δεξιά μπαίνοντας, λεξικά στο πέρασμα, το άλλο δωμάτιο με πιο ειδικά, νομικά, παιδικά, ιατρικά και βάλε. Εντελώς αδύνατον να τα δει κανείς όλα. Μακριά η αλυσίδα της διακίνησης και διάχυσης του βιβλίου, κρίκος της και τα παλαιοβιβλιοπωλεία, παράταση παρουσίας, ελπίδα του συλλέκτη, του φοιτητή, του κυνηγού της ευκαιρίας. Ένα κατάστημα ανακύκλωσης.

Όταν πρωτοτυπώνονται τα βιβλία και κάθονται στους πάγκους των βιβλιοπωλείων φρέσκα, λαμπερά, μελανομυριστά, είναι όλα ίδια. Σαν περάσει ο καιρός, αρχίζουν να σπανίζουν έως ότου να εξαφανιστούν από το πρόσωπο της αγοράς. Τότε αρχίζει η αναζήτηση ενός αντιτύπου που να έχει απομείνει ξεχασμένο, πουλημένο για δεύτερη φορά δεύτερο χέρι. Και το τότε μπορεί να μην απέχει και πολύ από την χρονολογία έκδοσης. Μπορεί να είναι πέντε δέκα χρόνια, και όχι πραγματικά παλιά, αιώνων, και τέτοια.

Πάει το παλαιοβιβλιοπωλείο της οδού Ηφαίστου, ο κύκλος του κλείνει αλλά ο κύκλος των βιβλίων του είναι δυνατόν να μην κλείσει αν βρουν καινούρια στέγη. Ας κάνουμε την βόλτα μας προς τα εκεί, κάτι θα βρούμε σίγουρα να τραβήξει την περιέργειά μας, το ενδιαφέρον μας, κάποια σκέψη ή ανάμνηση.