Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009

Της Κυριακής η βόλτα

Τα βήματά μας και αυτήν την Κυριακή μας έφεραν στην οδό Ηφαίστου, στο υπόγειο παλαιοβιβλιοπωλείο με το όνομα ο Κήπος των Βιβλίων. Από ενδιαφέρον, από περιέργεια, από ένα αίσθημα ανησυχίας για κάτι που είναι πια δηλωμένα καταδικασμένο. Είχε βάλει κρύο, φυσούσε κιόλας, και οι άνθρωποι στους δρόμους περπατούσαν κλειστά και αμυντικά. Να μην εκτίθενται στο κρύο. Αποφεύγοντας όμως, το κρύο, το κεφάλι σκύβει, οι ώμοι σφίγγουν και γέρνουν μπροστά, τα χέρια βυθίζονται στις τσέπες, τα δάκτυλα κοκαλιάζουν και αγκυλώνουν, τα μάτια δακρύζουν και βλέπουν θολά. Το περπάτημα γίνεται βιαστικά, το χάζι χάνεται.
Την εβδομάδα που πέρασε στο μυαλό μας χτίζονταν εικόνες, πώς θα ήταν σήμερα ο υπόγειος κήπος, θα έχει κόσμο και τι κόσμο, οι στοίβες θα ήταν χαμηλωμένες, πιο αυξημένη η ακαταστασία, η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη ή συναισθηματικά φορτισμένη ή αδιάφορη ή φαταλιστική ή τι, τέλος πάντων.
Φτάνουμε στο σημείο, όλα ίδια, το πωλητήριο εκεί, η βιτρίνα ανέγγιχτη, οι αφίσες στον τοίχο εκεί. Φτάνουμε στην αρχή των σκαλιών. Η ματιά μας κατηφορίζει στην είσοδο. Οπ! Το άνοιγμα μπλοκαρισμένο. Η φόρα κόβεται απότομα. Μια πράσινη σπαστή κουκούλα φράζει το άνοιγμα. Τέλος, δεν προλάβαμε, καμιά εικόνα, πάει έκλεισε το σύστημα. Έκλεισε. Ό, τι πήραμε πήραμε. Δεν έχουμε κανέναν λόγο να στεκόμαστε εκεί.
Τι θα απογίνουν τα βιβλία; Πού θα πάνε; Υπάρχει άραγε κανένας που να ενδιαφερθεί; Πώς γίνεται να μάθουμε. Περπατάμε μουδιασμένα, σκεφτικά.
Το Μοναστηράκι συνεχίζει ολόγυρα με τα μαγαζιά, τους πάγκους, τα κιόσκια, τις τέντες, τα σεντόνια κατάχαμα. Αντικείμενα παλιά και παλιότερα, και καινούργια. Μέσα σε όλα και βιβλία διάσπαρτα, κάθε σπίτι έχει κάποιου είδους έντυπο, φυλλάδια, περιοδικά, σχολικά, νεανικές αναγνώσεις. Μα να, υπάρχουν και παλαιοβιβλιοπωλεία. Θα πρέπει να βρίσκονταν καιρό τώρα. Εμείς δεν τα είχαμε προσέξει, στην σκιά του μεγάλου κήπου των βιβλίων, οι μικρότεροι δεν φαίνονταν τόσο. Σαν την ιστορία του κυπαρισσιού που περήφανα σκίαζε την αγριάδα που φύτρωνε στα πόδιά του έως ότου το χτύπησε αστροπελέκι και το έκαψε, ιστορία που μου διηγήθηκαν από το τηλέφωνο.

10 σχόλια:

maximus είπε...

Mέσα από την περιγραφή σας αναπόλησα τη μυρωδιά του χαρτιού και την γαλήνη του παλιού σκονισμένου βιβλίου. Καλό βράδυ και στην Librarian.

Elli είπε...

Καλημέρα MAXIMUS χαιρόμαστε να σε ξαναβλέπουμε και τα λόγια σου μας συντροφεύουν!

eva είπε...

Είναι θλιβερό να κλείνουν τέτοια μαγαζιά-θεσμοί. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον να περάσει σε καλά χέρια και να συνεχιστεί η σημαντική προσφορά του στον τόσο αδικημένο και παραγκωνισμένο χώρο του βιβλίου.

roadartist είπε...

Είναι μαγεία τα βιβλία, πολύ όμορφος ο τρόπος που μας μετέφερες τα συναισθήματα που σε κατέκλυσαν.. Μακάρι να το "έπαιρνες" εσύ αυτό το μαγαζάκι.. Δε θα υπήρχε καλύτερη τουλάχιστον από όσα διάβασα..

librarian είπε...

Τα κλειστά βιβλιοπωλεία, οι κλειστές βιβλιοθήκες μου δημιουργούν πάντα άσχημα συναισθήματα. Και πώς να πιστέψω ότι ο χώρος αυτός που πριν ακριβώς μία εβδομάδα ήταν τόσο ζωντανός απλά κατέβασε ρολά; Αναρωτιέμαι τι θα γίνει εκεί τα επόμενα χρόνια. Κι αλήθεια όλα αυτά τα βιβλία που θα πάνε; Το ‘πε και το ‘κανε ο κ. Σωτήρης. Κρίμα που δεν προλάβαμε άλλη μία βόλτα ανάμεσα στις στοίβες με τα βιβλία άλλων εποχών. Τα γύρω παλαιοβιβλιοπωλεία μας περιμένουν όμως.
Ευχαριστούμε πολύ για τις όμορφες τις λέξεις σας.
Καλό βράδυ σε όλους.
Maximus μας είπες τελικά για την δίκή σου την επιθυμία τη μεγάλη; χαίρομαι που η δική μου μπήκε πρώτη στη λίστα σου.

Άστρια είπε...

Αυτής της Κυριακής σας τη βολτίτσα συνόδευε η πίκρα και το παράπονο του αποχαιρετισμού για κάτι πολύτιμο που χάνεται. Ήταν όμως και άκρως ρομαντική!

Και η ιστορία με το κυπαρίσι και την αγριάδα πολύ όμορφη.

Καλή Σαρακοστή!

quartier libre είπε...

@
Καλή να είναι η άνοιξη !

Elli είπε...

Καλό μήνα στην επόμενη εποχή του χρόνου.

evaggelia-p είναι κρίμα πραγματικά. Η ιστορία, όμως, έχει δείξει ότι πολλά γίνονται όχι σε συνέχειες αλλά με ασυνέχειες και διακοπές. Και εγώ έχω την απορία πού θα πάνε τόσα βιβλία.

roadartist συναισθήματα που ευτυχώς βρίσκουν έναν τρόπο να βγουν κάπως... Ήταν διαφορετικός χώρος. Ναι έχεις δίκιο με ενθουσιάζουν οι βιβλιοκαταστάσεις.

ibrarian είναι ενυτπωσιακό πόσο εύκολα και αβασάνιστα κατεβαίνουν τα ρολά.

Άστρια η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα το πράσινο απαγορευτικό στην σκάλα. Η εικόνα του κυπαρισιού και της αγριάδας με βοηθάει και χαίρομαι που σου άρεσε.

quartier libre καλή Καθαρή Δευτέρα! Ευχαριστούμε για την ανοιξιάτικη ευχή.

petra είπε...

Kαλημέρα σ όλους! Εlli η περιγραφή σου με γέμισε εικόνες...Θλιβερές!
Κρίμα που δεν πρόλαβα να επισκεφτώ αυτό το παλαιοβιβλιοπωλείο.Δυστυχώς στην Αθήνα βρέθηκα μια εβδομάδα μετά.Φιλιά.

librarian είπε...

Μην ανησυχείς Petra σε περιμένουν πολλά άλλα, όρεξη και χρόνο να έχεις!
Την καλημέρα μου
;)