Τα χρώματα του ποιητή

Πρέπει να έχω λιώσει πολλές σόλες παπουτσιών περπατώντας στους αθηναϊκούς δρόμους και σίγουρα θα συνεχίσω. Είναι που το κέντρο της πρωτεύουσας κάθε φορά μου προσφέρει νέες εκπλήξεις και συναισθήματα. Έτσι ένα συννεφιασμένο μεσημεράκι τα βήματά μου με οδήγησαν στις εκδόσεις Γαβριηλίδη στην Αγ. Ειρήνη. Μπήκα σε ένα υπέροχο νεοκλασικό και δεν κατάλαβα που ακριβώς μπήκα, σε ένα σπίτι, σε ένα βιβλιοπωλείο, σε ένα τυπογραφείο, σε μια εταιρεία, σε μία καφετέρια ή σε ένα κτίριο που τα συγκεντρώνει όλα αυτά. Ένιωσα αόρατη, ένιωσα ότι είμαι ένα φάντασμα που παρακολουθεί τις ζωές των άλλων καθώς εργάζονται. Με άφησαν όλοι στην ησυχία μου να νιώθω όπως θέλω καθώς αναζητούσα το σκοπό της επίσκεψής μου. Μόνο για μια στιγμή πρέπει να με είδε κάποιος, τότε που η μύτη μου σχεδόν ακουμπούσε έναν πίνακα και θέλησε να μου φωτίσει τον κόσμο.

Ένας καλλιτέχνης μπορεί να είναι δύο φορές καλλιτέχνης. Όχι γιατί είναι ένας αγαπημένος μου συγγραφέας και ποιητής αλλά γιατί αυτός μπορεί να είναι και ζωγράφος. Ο Αργύρης Χιόνης, αυτός ο υπέροχος άνθρωπος που θέλησε να φύγει νωρίς για να γλιτώσει, εκτός από τις υπέροχες λέξεις που άφησε πίσω του, μας άφησε και υπέροχα χρώματα. Αυτά που επισκέφθηκα ένα συννεφιασμένο μεσημεράκι καθώς περπατούσα τους χιλιοπερπατημένους δρόμους της Αθήνας. Σε αυτό το υπέροχο νεοκλασικό εκεί στον πρώτο όροφο έκατσα λίγο να ξαποστάσω στις άναρχα τοποθετημένες άδειες καρέκλες που μαρτυρούσαν μια ξεχασμένη εκδήλωση και να θαυμάσω τους πίνακες του ποιητή. Σε κάποιον διέκρινα μια ιστορία, λίγο από ένα παραμύθι, σε κάποιον διέκρινα τον εαυτό μου, σε όλους διέκρινα τον ποιητή.

   

Μην αναζητήσετε την έκθεση ζωγραφικής καθώς θα διαρκούσε μέχρι τις 23 Μαρτίου. Αναζητήστε όμως τις εκδόσεις Γαβριηλίδη που βρίσκονται στο πιο όμορφο κέντρο αυτό της Αθήνας, προσφέρουν καφέ και προσφορές και νομίζω πως κάθε φορά θα κρύβουν και μερικές εκπλήξεις. 

Αναζητήστε επίσης τις λέξεις του Αργύρη Χιόνη:

Το εξαιρετικό και πάντα αγαπημένο Οριζόντιο ύψος που μου έμαθε να προσέχω πως πατώ στην άσφαλτο γιατί από κάτω κρύβονται πέτρες που ονειρεύονται, 

τα τελευταία κείμενά του που συγκεντρώθηκαν για να μας πουν ότι μέχρι τελευταία στιγμή είχε σώας τα φρένας σε έναν κόσμο ολότελα σαλεμένο,

κάποια από τα εξαιρετικά ποιήματά του κι αν είστε πολύ τυχεροί μπορεί αναζητώντας να βρείτε και τα παραμύθια του.