Παγκόσμια Ημέρα Αρχείων

Θα προσπαθήσω να πιάσω το μακρύ νήμα της απουσίας από τις Βολτίτσες με ένα θέμα της επικαιρότητας. Ως Παγκόσμια Ημέρα Αρχείων ορίστηκε η 9η Ιουνίου από το Διεθνές Συμβούλιο των Αρχείων, τον Νοέμβριου 2007. Πρόσφατα δηλαδή, μόλις συμπλήρωσε τα πέντε χρόνια ο παγκόσμιος εορτασμός που έχει στόχο να ευαισθητοποιήσει το κοινό για την σημασία των αρχείων, την σωστή τους διαχείριση, την μακροπρόθεσμη συντήρησή τους, την προβολή τους και την βελτίωση της εικόνας των αρχείων σε όλο τον κόσμο. Το 2010 εγκρίθηκε η Παγκόσμια Διακήρυξη των Αρχείων και το 2011 υιοθετήθηκε από την UNESCO. Γιατί, όπως διατυπώνεται σε αυτήν την Διακήρυξη, τα αρχεία είναι μοναδική κληρονομιά που δεν αντικαθίσταται και περνάει από γενιά σε γενιά. Αρχεία υπάρχουν πολλών ειδών, δημόσια και ιδιωτικά, διοικητικά, πολιτιστικά Οι μαρτυρίες τους είναι ποικίλες, πολυεπίπεδες, συλλογικές, ατομικές, πνευματικές και υλικές- πρακτικές και κυρίως είναι αυθεντικές (πρώτο χέρι). Να μην μπω πιο βαθειά σε θέματα των ελληνικών αρχείων αυτήν την στιγμή, μόνο να αναφερθώ στην Ελληνική Αρχειακή Εταιρεία (ΕΑΕ) με έναν ιστότοπο που αξίζει να περιηγηθεί κανείς γιατί και ευχάριστος είναι και ενημερωτικός www.eae.org.gr Και να προχωρήσω στον τρόπο με τον οποίο γιορτάστηκε η Παγκόσμια Ημέρα τῶν Αρχείων από τα Γενικά Αρχεία του δικού μας Κράτους, τα ΓΑΚ Η Κεντρική υπηρεσία των ΓΑΚ στην Αθήνα, εγκαινίασε το υδραυλικό γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου (1903-2004) στον προαύλιο χώρο των Αρχείων, «Τρεις κύκλοι», σχήμα αγαπημένο του καλλιτέχνη. Για τον Ζογγολόπουλο, γνωστό για το έργο του «Ομπρέλες» που βρίσκεται στην παραλία της Θεσσαλονίκης και στον Δήμο Ψυχικού, μπορεί να βρει κανείς πληροφορίες στον διαδικτυακό τόπο του ιδρύματος που ίδρυσε ο ίδιος λίγο πριν πεθάνει www.zongolopoulos.gr Εκεί μπορεί να δει κανείς τα γλυπτά του, τα ζωγραφικά του έργα, σχέδια και φωτογραφίες αλλά και για την αρχιτεκτονική δουλειά του στην Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Εκπαίδευσης. Σχεδίασε πολλά διδακτήρια όλων των βαθμίδων σε όλη την Ελλάδα. Πίστευε ότι η γλυπτική και η αρχιτεκτονική πρέπει να συνυπάρχουν με αρμονικότητα. Στην γλυπτική υπήρξε πρωτοπόρος για την εποχή του και δημιούργησε κινητικά γλυπτά, όχι ακούνητα, αμίλητα, ογκώδη. Τα γλυπτά του, κατασκευασμένα από υλικά της σύγχρονής μας εποχής (ανοξείδωτο χάλυβα, οπτικές ίνες, φακούς από πλέξι γκλας, κ.ά.) δέχονται το φως και κινούνται με τον άνεμο αλλά κυρίως το νερό, που το ονομάτιζε «το αίμα του γλυπτού». Ήταν υπνωτικά ωραία να το βλέπεις να γλιστρά αργά και να ακούν τους ήχους της κινητήριας δύναμής του, του νερού που ανάβλυζαν από την κορυφή του.