Πέμπτη 25 Αυγούστου 2016

Επιστολή προς τους νέους βιβλιοθηκονόμους


Και τώρα θα σας πω μια ιστορία που ενδιαφέρει κυρίως τους (άνεργους) βιβλιοθηκονόμους, νέους και παλαιότερους, και όσους ενδιαφέρονται/ επισκέπτονται τις Βιβλιοθήκες και τα Ιστορικά Αρχεία του τόπου τους.

Σχεδόν δέκα χρόνια αφότου έλαβα το πτυχίο μου, με μεγάλες τιμές και διακρίσεις και σύσσωμο όλο το ακαδημαϊκό εκπαιδευτικό προσωπικό να χειροκροτά και να μας παινεύει για το λαμπρό επαγγελματικό μέλλον που θα έχουμε όλοι οι απόφοιτοι του ΤΑΒΜ (εκτός από Αρχειονομίας και Βιβλιοθηκονομίας έγινε και Μουσειολογίας χωρίς βέβαια οι απόφοιτοι να έχουν κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα μουσειολόγου καθώς τα έχουν χρόνια τώρα οι αρχαιολόγοι) του Ιονίου Πανεπιστημίου, κατάφερα να δουλέψω σε μια Δημόσια Βιβλιοθήκη μόλις φέτος την άνοιξη. Βλέπετε μια τέτοια βιβλιοθήκη ήταν μεγάλο όνειρο καθώς μπορεί να κάνει πράξη όλα τα περί αναγνωστικής πολιτικής/ πολιτικής βιβλίου/ φιλαναγνωσίας/ αναγνωστικής συμπεριφοράς που έμαθα στα τέσσερα χρόνια προπτυχιακών σπουδών και μιας ολόκληρης πτυχιακής εργασίας που αφιέρωσα μελετώντας τα. Πτυχιακής που έγινε και επιστημονική δημοσίευση σε ένα έγκριτο διεθνή επιστημονικό περιοδικό και ανακοίνωση σε πανελλήνια συνέδρια ακαδημαϊκών βιβλιοθηκών. Τότε ακόμα θεωρούσα ότι σπουδάζω μια επιστήμη με μέλλον τρανό στη χώρα μας, καθώς τότε προσπαθούσε να εδραιωθεί, ακόμη προσπαθεί. Έτσι μας έλεγαν και στη θεωρία όλα είναι όμορφα, άλλωστε τόσες Βιβλιοθήκες υπάρχουν και τόσα Αρχεία που έχουν έλλειψη από εξειδικευμένο προσωπικό, εμάς περιμένουν να αποφοιτήσουμε. Έτσι μπορεί να λένε ακόμη στους νεοεισαχθέντες φοιτητές βιβλιοθηκονομίας. Ο ακαδημαϊκός κόσμος είναι όμορφος γεμάτος θεωρία που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι βιβλιοθηκονόμοι όμως έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας.  

Επιτέλους δούλεψα σε μια Δημόσια Βιβλιοθήκη μέσω των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας για ανέργους με διάρκεια πέντε μήνες και αμοιβή 490 ευρώ το μήνα. Έδωσα μάχη γι' αυτή τη θέση καθώς την διεκδικούσε ένας φιλόλογος και ένας ιστορικός, δεν έχει σχέση που η θέση ήταν για ΠΕ Βιβλιοθηκονόμους, τα χαρτιά τα ελέγχει ο εκάστοτε φορέας, ο ΟΑΕΔ νίπτει τας χείρας τους, ας κάνει ό,τι θέλει ο φορέας. Εξάλλου και οι πίνακες επιτυχόντων δεν βγαίνουν ονομαστικοί αλλά με αριθμούς αιτήσεων, κανείς δεν ξέρει τίποτα. Όλο το σύμπαν συνωμότησε ώστε να μάθω τι και ποιος.

Με μερικούς μήνες καθυστέρηση μπήκα στη βιβλιοθήκη, επιτέλους Δημόσια Βιβλιοθήκη στο βιογραφικό μου! Εκεί αντίκρισα το χάος που δεν μπορεί να διδαχθεί σε κανένα ακαδημαϊκό περιβάλλον. Η βιβλιοθήκη, μικρή σχετικά, δημιουργήθηκε το 2004, τότε μάλλον υπήρχαν βιβλιοθηκονόμοι, ήταν εμφανές ότι στήθηκε από ανθρώπους που γνώριζαν εκείνα τα καλά χρόνια που λεφτά για ξόδεμα υπήρχαν. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο ένας μοναδικός προϊστάμενος/ υπάλληλος ήταν ένας απολυμένος υπάλληλος του ΟΣΕ. Από εκεί που έκοβε εισιτήρια ή οδηγούσε τρένα του έλαχε να μπει να οργανώσει μια βιβλιοθήκη. Καλύτερα από το να απολυθεί, ας μπει σε μια βιβλιοθήκη μέχρι να βγει στη σύνταξη. Προσπάθησε ο άνθρωπος να οργανώσει την κατάσταση. Έβαλε τα βιβλία της ιστορίας σε μια πλευρά, της τέχνης στην είσοδο για να φαίνεται ωραία σε όποιον μπαίνει, όπως αφοπλιστικά μου ανέφερε, εντόπισε και όλα τα βιβλία με κήπους, καλλιέργειες και αγροτική οικονομία και τα έβαλε σε ένα ράφι και σιγά σιγά έμαθε που είναι το καθένα και τα έβρισκε. Δεχόταν και τις δωρεές, σφράγιζε ό,τι βιβλίο του έφερναν και μετά το έβαζε στο κατάλληλο ράφι που μόνο αυτός ήξερε ποιο ήταν. Τα χρόνια πέρασαν και επιτέλους έγινε αυτό που περίμενε, συνταξιοδοτήθηκε. Ήρθαν δύο αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί, ένας γυμναστής και μια δασκάλα, τους έδωσε τα κλειδιά τους είπε και δύο πράγματα και έφυγε. Ο ένας από τους δύο έγινε προϊστάμενος και όλα τα υπόλοιπα τα βρήκαν ψάχνοντας.

Όταν μπήκα βρήκα τους δύο αποσπασμένους να μετανιώνουν και μια βιβλιοθήκη που έμοιαζε περισσότερο με αποθήκη βιβλίων. Άναρχα τοποθετημένα στα ράφια τα βιβλία, βιβλία παντού, ακαταλογράφητα, ένας κατάλογος φτιαγμένος χωρίς να τηρεί τα στοιχειώδη πρότυπα βιβλιοθηκονομίας, άνθρωποι να μπαίνουν γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να βρουν ένα συγκεκριμένο βιβλίο, υπολογιστές να μην δουλεύουν, οπτικοακουστικός εξοπλισμός χιλιάδων ευρώ να μην χρησιμοποιείται αφού κανείς δεν ξέρει το πως (εξοπλισμός δωρεάς Ιδρύματος Νιάρχου, βεβαίως βεβαίως). Ξεκίνησα από τα βασικά, να ενημερώσω τους αποσπασμένους που χρειάζεται μια βιβλιοθήκη, τι είναι το ΑΒΕΚΤ και τι το dewey, αυτός ο περίεργος αριθμός που είχαν τα περισσότερα βιβλία στη ράχη τους. Έπειτα κατέβασα τα 10.000 και πλέον βιβλία και τα ταξιθέτησα όχι κατά το δοκούν αλλά σύμφωνα με το διεθνώς αναγνωρισμένο δεκαδικό σύστημα ταξιθέτησης που κανείς που εργαζόταν εκεί τα τελευταία χρόνια δεν φαινόταν να γνωρίζει. Ξεχώρισα τα ακαταλογράφητα βιβλία (2.000 βιβλία/ περιοδικά) που ήταν ακουμπισμένα στα ράφια, και ξεκίνησα να τα καταλογογραφώ και να προσπαθώ να σουλουπώσω τον κατάλογο. Διοργάνωσα σεμινάρια σε μαθητές για να τους εξηγήσω πώς λειτουργεί μια οργανωμένη βιβλιοθήκη και εξυπηρετούσα τον κόσμο που έρχονταν. Κι έτσι κάπως τελείωσαν οι πέντε μήνες, χωρίς να προλάβω να καταλογογραφήσω όλα τα βιβλία και χωρίς να προλάβουν οι χρήστες να εκπαιδευτούν στο πως πρέπει να χρησιμοποιούν μια οργανωμένη βιβλιοθήκη. Ο καιρός πέρασε και εκείνοι οι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί έφυγαν ξεφυσώντας για να επιστρέψουν στις τάξεις τους σε αυτό που ξέρουν να κάνουν. Φέτος βγήκαν οι νέες αποσπάσεις και εκεί θα είναι ένας άλλος εκπαιδευτικός γαλλικής φιλολογίας που θα γίνει προϊστάμενος και θα προσπαθήσει και αυτός να καταλάβει τι γίνεται, γιατί το Υπουργείο Παιδείας μπορεί νομίμως να αποσπά όπου θέλει τους εκπαιδευτικούς του.

Ένας άλλος συνάδελφος βιβλιοθηκονόμος που γνωρίζω δούλεψε με αυτά τα 5μηνα προγράμματα σε κάποια ΓΑΚ της επαρχίας. Εκεί αντίκρισε φυλακισμένα αρχεία που τα εποπτεύει ένας εκπαιδευτικός που αποσπάται κοντά στα 20 χρόνια γνωρίζοντας ότι το μόνο που έχει να κάνει είναι να φυλά τα αρχεία κλειδωμένα αποφεύγοντας να εργάζεται σε σχολικές αίθουσες. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε κι άλλες ιστορίες συναδέλφων.

Όλες οι Δημόσιες Βιβλιοθήκες, η Εθνική Βιβλιοθήκη, τα Αρχεία και οι 770 σχολικές βιβλιοθήκες έχουν ανάγκη από εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο αποφοιτά από τα αντίστοιχα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ της χώρας που δημιουργήθηκαν απλά και μόνο για να στελεχώσουν αυτούς τους φορείς. Η στελέχωσή τους από αποσπασμένους εκπαιδευτικούς ή από εκπαιδευτικούς που συμπληρώνουν ωράριο (βλ. σχολικές βιβλιοθήκες) δεν είναι λύση που λύνει μια ανάγκη. Η απόσπαση εκπαιδευτικών δημιουργεί προβλήματα στον ίδιο το φορέα στον οποίον αποσπώνται, αλλά και στα σχολεία που έχουν να αντιμετωπίσουν τα χιλιάδες κενά. Οι αποσπάσεις απλά βολεύουν κάποιους φορείς που χωρίς αυτές δεν θα μπορούν να ανοίξουν. Αλλά ανοιχτή βιβλιοθήκη/αρχείο δεν είναι μια πόρτα που κλειδώνει και ξεκλειδώνει.

Φέτος η πρώτη φάση των αποσπάσεων άφησε πολλές βιβλιοθήκες εκτός καθώς ο αριθμός των αποσπασμένων ήταν μικρότερος από τις άλλες χρονιές κι αυτό έφερε διαμαρτυρίες, διαμαρτυρίες που ούτως ή άλλως θα έπρεπε να υπάρχουν καθώς όλοι οι φορείς δεν στελεχώνονται. Η Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης (ΕΕΒΕΠ), ο μόνος σύλλογος που "εκπροσωπεί" τα επαγγελματικά μας δικαιώματα αντί να ζητήσει εξειδικευμένο προσωπικό από το Υπουργείο, ζητά να αποσπαστούν περισσότεροι εκπαιδευτικοί για να μπορέσουν οι φορείς να "λειτουργήσουν" αναγνωρίζοντας ότι χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό αλλά επειδή αυτό θα πάρει χρόνο ζητά εκπαιδευτικούς, ενισχύοντας την παράλογη πρακτική που τόσο χρόνια εξυπηρετεί απλά κάποια συμφέροντα. Η ΕΕΒΕΠ συντάσσει και αποστέλλει επιστολή στον Υπουργό Παιδείας που ζητά οι βιβλιοθήκες να συνεχίσουν να λειτουργούν, όπως αυτή που εργάστηκα για πέντε μήνες. Σε μια άλλη επιστολή διαμαρτυρίας οι "Φίλοι του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης", ζητούν από τον υπουργό Φίλη, μεταξύ των άλλων, ο φιλόλογος που αποσπάται επί εννέα έτη στο αρχείο τους ότι πρέπει να μεταταχθεί οριστικά στην οργανική θέση (!) του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης και να μην επιστρέψει στην οργανική του θέση στο σχολείο που υπηρετούσε. Διότι φέτος αποσπάστηκε κάποιος άλλος εκπαιδευτικός στη θέση του που τον θέλουν κι αυτόν γιατί είναι πληροφορικός και θα βοηθήσει στην ψηφιοποίηση αλλά θέλουν και τον προηγούμενο. Έτσι απλά οι άνθρωποι πίσω από την επιστολή θεωρούν ότι ο νόμιμος τρόπος για να στελεχωθεί ένα Ιστορικό Αρχείο είναι οι μετατάξεις και οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών που διορίστηκαν για να εργάζονται σε κάποια σχολική μονάδα. Δεν αναφέρουν/ δεν γνωρίζουν ότι το Αρχείο θα πρέπει να στελεχωθεί από αρχειονόμους και από λοιπό εξειδικευμένο προσωπικό που θα επιλεγεί μέσω νέων προκηρύξεων.

Είναι τόσο δύσκολο να σκεφτεί κάποιος να ζητήσει από το Υπουργείο Παιδείας να προσλάβει στις Βιβλιοθήκες και στα Αρχεία συμβασιούχους βιβλιοθηκονόμους/ αρχειονόμους/ πληροφορικούς/ ιστορικούς όπως προσλαμβάνει κάθε χρόνο συμβασιούχους εκπαιδευτικούς στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση; Είναι τόσο δύσκολο να ζητήσει κάποιος από το Υπουργείο Παιδείας προκήρυξη μόνιμων θέσεων όπως ζητάνε οι εκπρόσωποι των εκπαιδευτικών κι όλος ο κόσμος για την εκπαίδευση;

Είναι φανερό ότι δεν υπάρχει κάποια ένωση/ σύλλογος που να εκπροσωπεί τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Μάλλον κανείς δεν γνωρίζει την ύπαρξή μας, ούτε το ρόλο μας. Συστηματικά καταπατούνται τα επαγγελματικά μας δικαιώματα και απαξιώνονται οι σπουδές μας από κράτος και εκπροσώπους φορέων. Απευθύνομαι στους νέους απόφοιτους βιβλιοθηκονόμους και ζητώ να ενωθούμε και να κάνουμε γνωστή την ύπαρξή μας με κάθε τρόπο. Το να συζητάμε αέναα όλα αυτά μέσω facebook δεν είναι λύση. Είναι γνωστό ότι πολλοί απόφοιτοι βλέποντας ότι αυτό που σπούδασαν δεν έχει κανένα μέλλον τα παρατούν και απασχολούνται σε άλλους τομείς, λογικό επίσης όσοι εργάζονται ήδη σε αντίστοιχους φορείς να μην τους απασχολεί τι γίνεται πια στον χώρο. Σίγουρα, όλοι το ξέρουμε, ένα μικρό ποσοστό των αποφοίτων μέσω των γνωριμιών τους βολεύονται, γιατί το μέσον είναι πάνω από όλα και κάποιοι διορισμοί από την πίσω πόρτα γίνονται. Όλοι εμείς όμως που αναζητούμε εργασία και δεν εγκαταλείπουμε την επιστήμη που σπουδάσαμε πρέπει να προβάλουμε με όποιο τρόπο όλες τις αδικίες που γίνονται εις βάρος μας και να τις γνωστοποιούμε  συνεχώς στο ευρύ κοινό γιατί γνωρίζουμε πως λειτουργεί σωστά μια βιβλιοθήκη και πιστεύουμε ότι χρειάζεται να υπάρχουν, όπως τα σχολεία, τα νοσοκομεία, τα μουσεία... 

31 σχόλια:

Xaviann είπε...

Μιας και αναφέρθηκε η (μελλοντική) επαγγελματική μου ιδιότητα, να ρωτήσω...
Πως ένας πληροφορικός μπορεί να εργαστεί στον κλάδο της βιβλιοθηκονομίας;

librarian είπε...

Καλημέρα Xaviann και καλώς ήρθες στα μέρη μου!
Ποια θα είναι η μελλοντική σου ιδιότητα;
Ένας πληροφορικός είναι απαραίτητος για τη λειτουργία μιας σύγχρονης βιβλιοθήκης/ κέντρο πληροφόρησης.
Επίσης, ένας πληροφοριακός δημιουργεί τα πληροφοριακά συστήματα για την αυτοματοποίηση των βιβλιοθηκών που χειρίζονται οι βιβλιοθηκονόμοι και φυσικά πολλές ακόμα εργασίες γίνονται από πληροφορικούς και όχι από βιβλιοθηκονόμους.

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα librarian,
είναι δεδομένο ότι το συγκεκριμένο τμήμα θα είχε τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας αφού η απασχόληση των αποφοίτων του εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το δημόσιο, το οποίο προσλαμβάνει πέρα από το μέσο, με κριτήρια των οποίων η λογική είναι ανύπαρκτη.
Όσο κι αν θα αγαπούσα το συγκεκριμένο επάγγελμα, δεν ξέρω πόσο θα άντεχα να απασχολούμαι δεξιά κι αριστερά ως συμβασιούχος, να ζω με τον κίνδυνο της παράλογης απόφασης να κλείσει η βιβλιοθήκη που δουλεύω και κυρίως να αντιμετωπίζω καθημερινά τον άνευ προηγουμένου παράλογο κρατικό μηχανισμό, πιο απρόσωπο από οποιαδήποτε ιδιωτική επιχείρηση. Και όλα αυτά βέβαια με την προυπόθεση ότι τελικά δεν θα καταρρεύσει όλος ο δημόσιος τομέας από την κακοδιαχείριση.
Εύχομαι ολόψυχα εσύ και οι άνεργοι συνάδελφοί σου να βρείτε απασχόληση στο αντικείμενό σας το συντομότερο.
Ε.Γ.

librarian είπε...

Χαίρε Ε.Γ.
Γνωρίζουμε όλοι ότι οι απόφοιτοι Βιβλιοθηκονομίας μπορούν να εργαστούν μόνο στο δημόσιο και ότι το δημόσιο έχει σταματήσει τους διορισμούς από το 2008 χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχει πια ανάγκες. Για το λόγο αυτόν είναι διπλά απαράδεκτο να τοποθετούνται στις θέσεις των απόφοιτων Βιβλιοθηκονομίας άσχετες ειδικότητες που είναι ήδη διορισμένοι σε άλλες θέσεις εργασίας.
Γενικά δεν θεωρώ το δημόσιο κακό εργοδότη σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα που ο φόρτος εργασίας είναι τρομερά δυσανάλογος με τους μισθούς των υπαλλήλων. Η εκμετάλλευση που υπάρχει στον ιδιωτικό τομέα δεν την έχω συναντήση πουθενά στο δημόσιο.
Σίγουρα όμως το να δουλεύεις με συμβάσεις από εδώ κ από εκεί πανελλαδικώς είναι κάτι με πολλαπλές δυσκολίες που δεν αντέχει κάποιος να το κάνει για πολύ.

News Job είπε...

Η σχολή αρχειονομιας,βιβλιοθήκονομιας αξίζει αυτή η σχολή και τι προοπτικές αποκαταστασεις έχει...?ρωτάω γιατί πέρασα εκεί!

librarian είπε...

Stefanos Press αν διαβάσεις την ανάρτηση μου θα καταλάβεις την άποψή μου.
Αν έχεις ποιο συγκεκριμένη ερώτηση ευχαρίστως να σου απαντήσω.

News Job είπε...

Ναι την διάβασα...έχω πέρασα στην συγκεκριμένη σχολή..σκέφτομαι ακόμα να βγω και έξω για να εργαστω στον συγκεκριμένο κλάδο...αν και ακόμα είναι νωρίς για τέτοια λόγια...προς το παρόν δν έχω...αλλά όταν πάω στην σχολή θα έχω οπότε τα κρατάω και θα ρωτήσω...ευχαριστώ!

librarian είπε...

Stefanos Press το κακό με τη συγκεκριμένη σχολή αλλά και με τα ΤΕΙ είναι ότι δεν μπορείς να εργαστείς στον ιδιωτικό τομέα ή να ανοίξεις κάτι δικό σου. Ακόμη και τα βιβλιοπωλεία δεν είναι διέξοδος γιατί δεν χρειάζονται βιβλιοθηκονόμους κι η αγορά έχει συρρικνωθεί. Δεν είνα επάγγελμα που έχει ζήτηση στο εξωτερικό. Η μόνη διέξοδος είναι το δημόσιο κι όλοι ευελπιστούμε να φτιάξει η κατάσταση γιατί βιβλιοθήκες που θα μπορούσαμε να δουλέψουμε υπάρχουν.
Πέρα από αυτό όμως είναι μια ωραία σχολή με ενδιαφέροντα μαθήματα για όλα τα γούστα κι η Κέρκυρα έχει κάτι το μαγικό που σου μένει. Να χαρείς τα φοιτητικά χρόνια που είναι τα καλύτερα κι όταν τελειώσεις βλέπεις, εξάλλου σε τέσσερα πέντε χρόνια μπορεί να έχει αλλάξει η κατάσταση. Θα χαρώ να μου πεις εντυπώσεις και να μου μεταφέρεις το κλίμα που επικρατεί.

News Job είπε...

Ναι φυσικά γιατί όχι....

maraki είπε...

Πολύ ωραίο το κείμενο σου και έχεις απόλυτο δίκιο. Είσαι τυχερή που έστω και για 5 μήνες επί πληρωμή. Εγώ πάω από εθελοντικό σε εθελοντικό, Καλό είναι δεν λέω αλλά ωραία θα ήταν και μια κανονική δουλειά. Φυσικά αυτά είναι όνειρα... Αυτή η χώρα δεν μας θέλει

Ανώνυμος είπε...

Ωραία τα λες, αλλά όταν η "Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης" λαμβάνει τέτοιες θέσεις, τι μπορείς να περιμένεις εκτός από το να βγάζεις την δίκαιη αγανάκτησή σου; (Για να μην μιλήσω για την ανύπαρκτη "Ενωση αποφοίτων" του ΤΑΒ που έγινε ΤΑΒΜ τρομάρα μας...) Αν οι απόφοιτοι των τμημάτων και ειδικά οι άνεργοι πιέζαν αυτά τα σωματεία, θα γινόταν κάτι; Ενδεχομένως, αν και ούτε για αυτό είμαι τόσο σίγουρος. Βλέπεις, οι καθηγητές είναι χιλιάδες και πολλοί πλεονάζουν, ενώ παράλληλα δεν γίνεται σωστή διαχείριση του πλεονάζοντος προσωπικού. Πχ ενώ υπάρχουν πλεονάσματα σε έναν νομό και ελλείψεις στον άλλον, δεν γίνονται υποχρεωτικές μετακινήσεις αλλά προτιμάται η λύση α) του κρυψίματος κάτω από το χαλί των πλεοναζόντων [αυτό υποψιάζομαι θα γίνει κ με τις σχολικές βιβλιοθήκες] και β) της κάλυψης των κενών με αναπληρωτές στους νομούς με ελλείψεις. Όσο υπάρχει αυτή η λογική στο Υπουργείο Παιδείας, μην περιμένετε να αλλάξουν πολλά πράματα. Τέλος, αν τα ΓΑΚ κ οι βιβλιοθήκες πήγαιναν στο Υπ. Πολιτισμού (όπως ήταν παλιότερα τουλάχιστον τα ΓΑΚ) θα ήταν καλύτερα τα πράγματα; (με την έννοια ότι δεν θα υπήρχε η εναλλακτική των αποσπασμένων καθηγητών και θα ήταν ίσως ευκολότερες οι συμβάσεις προσωπικού, όπως γίνεται στις εφορείες αρχαιοτήτων). Ούτε για αυτό είμαι σίγουρος, γιατί στο Υπ. Πολιτισμού κάνουν κουμάντο οι αρχαιολόγοι που θα ενδιαφέρονταν για τις Εφορείες Αρχαιοτήτων ενώ ΓΑΚ και Βιβλιοθήκες θα ήταν υπηρεσίες 2ης κατηγορίας (όχι που και τώρα δεν είναι βέβαια....).

librarian είπε...

Masaki είμαι εντελώς μα εντελώς αντίθετη με τον εθελοντισμό.
Με αυτόν τον τρόπο υποβαθμίζουμε εμείς οι ίδιοι τις σπουδές μας σαν να έχουμε δεδομένο ότι οι γνώσεις που κατέχουμε είναι άχρηστες και δεν χρειάζεται να πληρωθεί κάποιος για να κάνει αυτή την εργασία.

librarian είπε...

Ανώνυμε, περισσότερο δεν είναι αγανάκτηση είναι η διαπίστωση ότι δεν έχουμε εκπροσώπηση. Είμαστε το μόνο Τμήμα του Ιονίου που δεν έχει ένωση αποφοίτων, το μουσικό και το μεταφραστικό με τις ενώσεις τους έχουν πετύχει πάρα πολλά. Δυστυχώς ούτε πως δημιουργείται ξέρω, ούτε στην Κέρκυρα είμαι για να το επιδιώξω. Μόνο να παροτρύνω όποιον είναι εκεί να κάνει ό, το μπορεί σε αυτό το πλαίσιο.
Δυστυχώς, όταν γίνονται ετησίως 22.000 προσλήψεις αναπληρωτών δεν μπορούμε να μιλάμε για πλεονάζοντος εκπαιδευτικούς. Αυτή η καραμέλα του Υπουργείου Παιδείας δεν ισχύει πια. Είναι πολυτέλεια για εκείνο να μετακινεί εκτός υπηρεσίας το εργατικό δυναμικό του. Λόγω αυτών των χιλιάδων κενών στην εκπαίδευση είναι μια καλή ευκαιρία να παύσουν οι αποσπάσεις και να δει το υπουργειο τι θα κάνεις με αυτούς τους φορείς.
Ναι, αν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει να πάνε οι φορείς επί την εποπτεία του υπουργείου πολιτισμού, το υπουργείο αυτό τουλάχιστον προκηρύσσει θέσεις για τους αρχαιολογικούς χώρους. Γιατί όταν ένας αρχαιολογικός χώρος και ένα μουσείο είναι κλειστό είναι ντροπή για τη χώρα, ενώ όταν μια βιβλιοθήκη είναι κλειστή, δεν το βλέπει κανείς.

Ανώνυμος είπε...

Οταν λέω για πλεονάζοντες έχω υπόψη το εξής. Το υπουργείο αποσπά σε ΓΑΚ & Βιβλιοθήκες φιλολόγους και την ίδια στιγμή προσλαμβάνει αναπληρωτές της ίδιας ειδικότητας. Αυτό δείχνει κακή διαχείριση προσωπικού. Επιπλέον, ακόμα και αν υπάρχουν τα κενά που λες, υπάρχουν ειδικότητες που έχουν πλεονάζον προσωπικό. Παράδειγμα οι γυμναστές που είχαν διοριστεί μαζικά λόγω των προγραμμάτων Ολυμπιακής Παιδείας. Αφου τους διόρισαν κ τους έστειλαν σε διάφορους νομούς, μετά διαπίστωσαν ότι ήταν περισσότεροι από τις πραγματικές ανάγκες. Για αυτό θα δεις το πρωτοφανές, τα τελευταία χρόνια να αποσπώνται γυμναστές τουλάχιστον στα ΓΑΚ. Τέλος υπάρχει και το εξής. Διορίζεται ένας εκπαιδευτικός αλλά δεν έχει οργανική θέση σε ένα σχολείο και είναι στη "διάθεση" κάποιας Διεύθυνσης Εκπαίδευσης. Ολους αυτούς προσπαθούν να τους τοποθετήσουν κάπου ώστε να μη φαίνεται ότι είναι στον αέρα. Οι φορείς είναι μια ωραία λύση για αυτούς. Ετσι θα λειτουργήσουν κ οι σχολικές βιβλιοθήκες θεωρώ, θα καλύπτουν το ωράριο όσων δεν το καλύπτουν, ή θα καλύπτουν όσους δεν έχουν οργανικές θέσεις.
Σχετικά με το ζήτημα των ενώσεων, κάνεις λάθος λέγοντας ότι οι απόφοιτοι του ΤΑΒ δεν έχουν ένωση. Το ζήτημα είναι αν λειτουργεί. Μια τέτοια ένωση σαφώς κ δεν χρειάζεται να λειτουργεί στην Κέρκυρα. Ρίξε μια ματιά εδω https://eabegr.wordpress.com/about/

librarian είπε...

Ανώνυμε, μα ακόμα και γυμναστές αναπληρωτές προσλαμβάνονται (δεν συζητάμε πόσους προσλαμβάνουν οι δήμοι γιατί αυτοί είναι άλλη κατηγορία αλλά στις δημοτικές βιβλιοθήκες προκήρυξη για βιβλιοθηκονόμους καμία). Οκ, σίγουρα υπάρχουν πλεονάζοντες σε κάποιες περιοχές και σε κάποιες ειδικότητες λόγω κακοδιαχείρισης του υπουργείου παιδείας (καθόλου έκπληξη δεν μου δημιουργεί). Αλλά όταν είναι τόσα χιλιάδες τα κενά, τα οποία συνεχώς αυξάνονται γιατί συνταξιοδοτούνται και δεν προσλαμβάνονται μόνιμοι, ολοένα και οι πλεονάζοντες λιγοστεύουν κι ολοένα οργανικές θέσεις δημιουργούνται ώστε να μην είναι κανείς στον αέρα και να μην βολεύονται απλά κάποιοι στις βιβλιοθήκες και τα αρχεία που έχουν καταντήσει το αποκούμπι των εκπαιδευτικών.
Ένας σύλλογος που έχει ένα μπλογκ με πέντε αναρτήσεις του 2013 είναι σαν να μην υπάρχει.
Ωστόσο καλά κάνεις και μου το κοινοποιείς γιατί δεν γνώριζα ότι έχει συσταθεί.

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι είναι σαν να μην υπάρχει ο σύλλογος, αυτό είπα κ γω παραπάνω. Το ζητούμενο λοιπόν ποιο είναι; Ή να ενεργοποιηθεί (με συμμετοχή νέων παιδιών και με νέους όρους, πχ δεν μπορείς να ζητάς συνδρομές από ανέργους) ή να δημιουργηθεί κάτι νέο. (Αυτό όμως θα ήθελε διαδικασίες κλπ). Η "Ένωση Ελλήνων Βιβλιοθηκονόμων και Επιστημόνων της Πληροφόρησης" όταν λαμβάνει τέτοιες θέσεις όπως είπαμε παραπάνω, φαίνεται να λειτουργεί με μια λανθασμένη λογική που δύσκολα μπορείς να αλλάξεις.
Μπορούμε λοιπόν να κάνουμε μια τέτοια προσπάθεια;

librarian είπε...

Η άποψη μου είναι να συσταθεί ένας σύλλογος αποφοίτων, όπως έχουν συσταθεί για τα υπόλοιπα τμήματα του Ιονίου, όπως το μεταφραστικό και το μουσικό που έχουν πετύχει πολλά για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Φυσικά ο σύλλογος αυτός θα πρέπει να συνεργάζεται με τους πιθανούς συλλόγους των ΤΕΙ, που δεν γνωρίζω αν υπάρχουν.
Η ΕΕΒΕΠ πρέπει να στελεχωθεί από ανθρώπους που ενδιαφέρονται να διεκδικήσουν πράγματα.
Όλοι πρέπει να ενωθούμε και να δηλώνουμε παντού την παρουσία μας. Μετά τα τόσα χρόνια λειτουργίας των τμημάτων βιβλιοθηκονομίας οι απόφοιτοι δεν είναι πια ένας μικρός αριθμός που δεν ενδιαφέρει κανέναν, είμαστε πολλοί και οι βιβλιοθήκες και τα αρχεία μας χρειάζονται.

Ανώνυμος είπε...

Οπως είπα παραπάνω, δεν χρειάζεται να συσταθεί εξαρχής (θα απαιτούνταν συγκέντρωση χρημάτων για τις νομικές διαδικασίες ίδρυσης ενός συλλόγου), αλλά να επαναδραστηριοποιηθεί ο ήδη υπάρχων. Όπως και να έχει όμως, για να υπάρξει συντονισμός κ για να ενωθούμε, κάποιος πρέπει να αναλάβει μιαν πρωτοβουλία, να αρχίσει μια οργάνωση. Ίσως μια ομάδα στο FB στην οποια θα προσκληθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι απόφοιτοι του ΤΑΒ να ήταν μια αρχή (με την έννοια ενός φορουμ που θα μπορούσαν να συζητηθούν πρακτικά ζητήματα της συμμετοχής μας σε μια τέτοια κίνηση)

maraki είπε...

Και τι να γίνει; Κανείς δεν μας ακούει...

librarian είπε...

Ναι, πρέπει όλοι μαζί να ενωθούμε με κάποιες από τις ήδη υπάρχουσες ενώσεις/ συλλόγους αρκεί εκεί να υπάρχουν που ενδιαφέρονται.
Maraki δεν έχει νόημα να ξεκινήσουμε με την άποψη ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, το ζήτημα είναι να διεκδικούμε πράγματα και να μην θεωρούμε δεδομένο ότι οι βιβλιοθήκες απαξιώνονται γιατί κάποιοι θεωρούν ότι δεν είναι χρειάζονται. Τότε δεν χρειάζονται ούτε όλες οι ειδικότητες στα νοσοκομεία ούτε η γυμναστική στα σχολεία, πολλά μπορεί να πει ο καθένας ότι δεν χρειάζονται.

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα,
κατ' αρχήν να πω ότι κατανοώ την θέση του συναδέλφου για όσα αντιμετώπισε στη δημόσια βιβλιοθήκη. τα ίδια συμβαίνουν παντού, έτσι ξεκινήσαμε όλοι. Χρειάστηκε να διδάξουμε από την αρχή τους συνεργάτες και συναδέλφους αυτό που για εμάς είναι αυτονόητο: γιατί τους είναι πολύτιμη η βιβλιοθήκη και γιατί αξίζει να το υποστηρίξουν. Δεν πετυχαίνει πάντα, αλλά τα ποσοστά δεν είναι άσχημα στο τέλος.
όσο για την πραγματικότητα του επαγγέλματός μας: ας επαναλάβω συζητήσεις που γίνονται από το 2001, αλλά σε ώτα κωφών. Όσο αντιμετωπίζουμε το επάγγελμά μας με την στενή έννοια του 1960, βέβαια, μόνο στο δημόσιο μπορούμε να διοριστούμε και μόνο στις βιβλιοθήκες. Αν όμως δούμε την ευρεία του διάσταση, με τη διαχείριση, την οργάνωση, την αποθήκευση, τη συντήρηση, τη διάδοση, την προβολή της γνώσης και όλες τις διαδικασίες, λειτουργίες και υπηρεσίες που ενσωματώνονται σε αυτές, τότε το επάγγελμά μας δεν αφορά την καταλογογράφηση των βιβλίων μόνο και το δανεισμό. Αντιθέτως, μάλιστα. τότε το επάγγελμα ανοίγει και χωράμε παντού. Ποιος αρχειοθετεί στα δικηγορικά γραφεία υποθέσεις και κάνει την τεκμηρίωση (διασύνδεση υποθέσεων και νομοθεσιών σε βάθος χρόνου); Ποιος κάνει τεκμηρίωση στις νομοθεσίες που αλλάζουν συνέχεια και κανείς δεν βγάζει άκρη; Ποιος αρχειοθετεί και καταλογογραφεί σχέδια στα τεχνικά γραφεία; Ποιος παρέχει εξειδικευμένη πληροφόρηση σε επιχειρήσεις, επαγγελματίες κλπ; Ποιος αποδελτιώνει και κάνει τεκμηρίωση της ευρωπαϊκής και άλλης πληροφόρησης που αφορά τους πολίτες; και πολλά άλλα που μπορούμε να συζητήσουμε. Και επειδή τα τελευταία χρόνια της κρίσης θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι οι επαγγελματίες της πληροφόρησης θα ήταν "πολυτέλεια" για μια ιδιωτική επιχείρηση, αντικαταστείστε τον ενεστώτα με αόριστο και θα λάβετε επίσης αρνητική απάντηση. Αλλά ακόμα και αυτά τα "κολλέγια" που υποχρεούνται να διαθέτουν βιβλιοθήκη. Είχαν ή έχουν βιβλιοθηκονόμο; Αυτά τα συζητάμε χρόνια, καμία κυβέρνηση δεν είδα να ενδιαφέρεται ούτε να αναγνωρίζει την αναγκαιότητα. Δεν το βάζουμε κάτω, αλλά η πραγματικότητα είναι πικρή. Χαιρετισμούς

librarian είπε...

Καλημέρα ανώνυμε συνάδελφε.
Ό, τι γράφεται στην ανάρτηση είναι δική μου εμπειρία οπότε δεν χρειάζεται να χρησιμοποιείς τρίτο πρόσωπο.

Καταλαβαίνω όσα αναφέρεις στο σχόλιό σου αλλά είναι μιας άλλης εποχής.
Δηλ. από το 2009 και μετά (τα χρόνια της κρίσης) η κατάσταση στο χώρο δεν έχει καμία σχέση με την προηγούμενη εποχή, με τις εργασίες που υπήρχαν τότε με την κατάσταση των βιβλιοθηκών αλλά και των επιχειρήσεων. Οι συζητήσεις που κάνατε το 2001 ήταν σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Αυτό που αντιμετωπίζω εγώ κι αρκετοί ακόμα είναι ένα αέναο ξεκίνημα. Έχω δέκα χρόνια στην αγορά, δεν αποφοίτησα εχτές για να μιλάμε για ξεκίνημα. Και κάποιοι έχουν 15 κ παραπάνω δεν είναι στο ξεκίνημα και μετά θα στρώσει!

Εδώ μιλάμε ότι μέσω ενός προγράμματος κοινωφελούς εργασίας (σαν τα stage τα παλιά) καλέστηκα να εκπαιδεύσω ανθρώπους που δεν ήθελαν να εκπαιδευτούν καθώς είχαν μετανιώσει για την απόσπαση και του χρόνου δεν θα ήταν εκεί. Μιλάμε για μια δημόσια βιβλιοθήκη που δεν έχει καθόλου προσωπικό και δεν είναι η μόνη φυσικά.
Εκεί θα έπρεπε να βρω ανθρώπους σαν εσένα, με μόνιμη θέση εργασίας και με περισσότερα από εμένα χρόνια εμπειρίας να εργάζονται, όχι τον κανέναν. Ναι βέβαια, μπορούμε να τα προσπεράσουμε και να πούμε συμβαίνουν παντού αυτά.

Γνωρίζω που μπορεί να απασχοληθεί ένας βιβλιοθηκονόμος αλλά καλά κάνεις και τα ανέφερες. Όμως τόσα χρόνια δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου κάποια εταιρεία ή οργανισμός ή δικηγορικό γραφείο να ζητάει βιβλιοθηκονόμο κι αν αυτό έχει γίνει μια δύο φορές είναι για μια θέση στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη. Επίσης, έχω στείλει χιλιάδες βιογραφικά σε εταιρείες και δεν έχω πάρει ούτε μία απάντηση. Βέβαια, ξέρω ανθρώπους που είχαν κάποιον γνωστό και βρήκαν, όπως υπάρχουν ιδιωτικά μουσεία που περιμένουν κάποιον δικό τους να αποφοιτήσει για να του δώσουν θέση.
Η μεγάλη πλειοψηφία όμως δεν έχει κάποιον γνωστό σε κάποια εταιρεία ή οργανισμό που μπορεί να θέλει αρχειονόμο.

Δεν μπορώ να απαιτήσω από μια ιδιωτική επιχείρηση να προσλάβει αρχειονόμους γιατί ξέρω ότι τους χρειάζεται, στο δικό του το μαγαζάκι μπορεί να κάνει ότι θέλει ο κάθε επιχειρηματίας και να προσλάβει και τον ξάδελφό του που έχει άλλο πτυχίο να του κάνει τη δουλειά.

Αλλά μπορώ να απαιτήσω από το δημόσιο να φροντίσει τους δημόσιους χώρους πολιτισμού που άνοιξε και μετά παράτησε στη μοίρα τους. Μπορώ να απαιτήσω να μην προσλαμβάνει ανθρώπους άλλων ειδικοτήτων σε θέσεις που εξολοκλήρου ανήκουν στους απόφοιτους βιβλιοθηκονομίας που στην πλειοψηφία τους είναι άνεργοι.

Πολύ αισιόδοξο το σχόλιο σου αλλά μάλλον δεν γνωρίζεις τι συμβαίνει στην αγορά εργασίας.
Σε ευχαριστώ όμως που διάβασες την ανάρτηση μου

Ανώνυμος είπε...

ΔΩΡΕΑΝ Ιδρυση Συλλόγου Αποφοίτων ΤΕΙ Αθήνας
http://www.teiath.gr/articles.php?id=54643&lang=el&rid=cat&omid=27
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ
Το ΤΕΙ Αθήνας στηρίζει την πρωτοβουλία αποφοίτων του για την ίδρυση του Συλλόγου τους (Σ.Α.-Τ.Ε.Ι.Α.).

Στο Σύλλογο θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής ως μέλη απόφοιτοι όλων των τμημάτων του ιδρύματος, από το 1983 έως σήμερα. Κεντρικές επιδιώξεις του Σ.Α. θα αποτελούν η διατήρηση και ενίσχυση των δεσμών τόσο μεταξύ των αποφοίτων, όσο και μεταξύ αυτών και του ιδρύματος, η προώθηση των ενδιαφερόντων και κοινών συμφερόντων τους, καθώς και η ηθική κι επαγγελματική ενίσχυσή τους. Ο Σ.Α.-Τ.Ε.Ι.Α. προβλέπεται να συνεργάζεται αρμονικά με το σύνολο της ακαδημαϊκής μας κοινότητας, να διοργανώνει ποικίλες εκδηλώσεις κοινωνικού, πολιτιστικού, καλλιτεχνικού περιεχομένου, να συμμετέχει σε αθλητικές δράσεις, να ενισχύει τις εθελοντικές πρωτοβουλίες, κ.ά. Η Διοίκηση του ΤΕΙ Αθήνας, επιθυμώντας να δημιουργήσει ένα σημείο αναφοράς για τον Σ.Α. και να προωθήσει τους σκοπούς και στόχους του, προτίθεται να παραχωρήσει ειδικό χώρο για τη στέγασή του.

Αναμένεται η συμμετοχή όλων των αποφοίτων του ιδρύματος, προκειμένου να επιτύχει αυτή η αξιόλογη προσπάθεια και να αναδειχθεί η αφοσίωση ενός δυναμικού κύκλου αποφοίτων, οι οποίοι με όρεξη, θέληση και επιμονή θα καταφέρουν να διατηρήσουν ζωντανή τη σχέση τους με το ΤΕΙ Αθήνας και να διευρύνουν τόσο τους δικούς τους ορίζοντες, όσο και του ίδιου του ιδρύματος. Θεωρείται βέβαιο ότι θα επιβεβαιωθεί πως το ΤΕΙ Αθήνας αποτελεί για τους αποφοίτους του όχι μόνο μια ισχυρή βάση γνώσεων και εφοδίων για την πορεία τους μετά τη λήψη του πτυχίου, αλλά αντικατοπτρίζει και έναν πυρήνα δημιουργίας, ονείρων και δεσμών ζωής.

Οι ενδιαφερόμενοι απόφοιτοι του ΤΕΙ Αθήνας όλων των εποχών μπορούν, να εκδηλώνουν το ενδιαφέρον εδώ
http://www.teiath.gr/articles.php?id=54643&lang=el&rid=cat&omid=27

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ

Ερατώ είπε...

Εν έτος 2018 η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια. Είμαι τελειόφοιτος του τμήματος και ενώ μας λένε συνεχώς για άνθιση του επαγγέλματος, βλέπω ότι απλά μας πουλάνε ψέματα! Πολύ ωραίο το άρθρο σου και σε καταλαβαίνω πλήρως!

librarian είπε...

Γεια σου Ερατώ και καλώς σε βρήκαμε!
Αν είσαι κι εσύ απόφοιτη Ιονίου έλα να τα πούμε αναλυτικά εδώ:

https://www.facebook.com/groups/225147601380780/?ref=bookmarks

Νορα είπε...

Καλησπέρα σε όλους! Μόλις τελείωσα τις πανελλαδικές εξετάσεις και δήλωσα το τμήμα της βιβλιοθηκονομίας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη νομίζοντας πως έχει "καλή" αποκατάσταση (σύμφωνα πάντα με τα σημερινά δεδομένα) Ωστόσο τα σχόλια με διαψεύδουν. Είναι δυνατόν να μου απαντήσει κάποιος σχετικός με το τμήμα;(αποκατάσταση εν έτη 2018)

librarian είπε...

Καλημέρα Νόρα. Την ερώτηση έπρεπε να την κάνεις πριν κάνεις το μηχανογραφικό. Δυστυχώς η κατάσταση δεν έχει αλλάξει καθόλου απο αυτη που περιγραφω στην αναρτηση. Οι απόφοιτοι βιβλιοθηκονομιας είτε εργάζονται σε διαφορετικό τομέα είτε είναι, όπως εγώ, άνεργοι κι ελπίζουν στα κοινωφελή προγράμματα για τους ανέργους για να βρουν δουλειά για κάποιους μήνες. Οι μαθητές θα έπρεπε να γνωριζουν ότι παν/μια που οι απόφοιτοι βρίσκουν εργασία μόνο στο δημόσιο τομέα θα έπρεπε να έχουν κλείσει.

Νορα είπε...

Librarian σε ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση! Σαφώς είχα ρωτήσει για την επαγγελματική αποκατάσταση του τμήματος και είχα λάβει θετικές απαντήσεις (άνθιση του κλάδου κτλπ) Ωστόσο τα σχόλια των αναρτήσεων με προβλημάτισαν και σκέφτηκα να ρωτήσω. Και πάλι σε ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες σου!

librarian είπε...

Δυστυχώς δεν ισχύει αυτό που σου είπαν στην Ελλάδα. Όπως και να έχει καλή επιτυχία και καλή αρχή στις σπουδές σου.

Νορα είπε...

Ευχαριστώ πολύ librarian. Μήπως γνωρίζεις αν στο εξωτερικό τα πράγματα είναι καλύτερα; (Συγγνώμη για όλες αυτές τις ερωτήσεις)

librarian είπε...

Νόρα, στο εξωτερικό είναι πάντα καλύτερα τα πράγματα αλλά κι εκεί θέλει προσπάθεια καθώς πολλοί συνάδελφοι αναζητούν. Καλή επιτυχία σε ό,τι κάνεις.