Το Μοντεσσοριανό σύστημα εκπαίδευσης δεν το γνώριζα μέχρι πριν ένα χρόνο. Καθώς προσπαθείς να μεγαλώσεις ένα παιδί, σίγουρα, όμως, θα πέσεις πάνω του και θα θελήσεις να μάθεις περισσότερα. Διότι όλα ακούγονται πολύ δελεαστικά. Ίσως τα τελευταία χρόνια να έχει γίνει πιο διάσημο από ό,τι παλαιότερα αν και η Ιταλίδα Μαρία Μοντεσσόρι έζησε και έδρασε στις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Το βιβλίο "Μοντεσσόρι, στο σπίτι με το μικρό παιδί: πως να μεγαλώσεις ανεξάρτητα και υπεύθυνα παιδιά" της Simone Davies κυκλοφόρησε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Μεταίχμιο την περίοδο που άρχισα να αναζητώ περισσότερες πληροφορίες γι' αυτό τον τρόπο σκέψης στο μεγάλωμα ενός παιδιού. Είναι ακόμη πιο δελεαστικό που εξειδικεύει στην ηλικιακή ομάδα 1 έως 3 ετών που είναι μια ιδιαίτερη ηλικία με ξεσπάσματα, παιχνίδια ορίων και έλλειψη συναισθηματικής διαχείρισης και αντίληψης.
Σίγουρα η ανάγνωση αυτού του βιβλίου σε βάζει στο πνεύμα του πολύ ιδιαίτερου αυτού εκπαιδευτικού συστήματος. Είναι μια καλή εισαγωγή, ωστόσο υπάρχουν πολλά βιβλία που βοηθούν να κατανοήσεις βαθύτερα τη φιλοσοφία της Μοντεσσόρι, ιδιαίτερα τα βιβλία της ίδιας, γιατί το να μεγαλώσεις ένα παιδί σύμφωνα με τη φιλοσοφία της χρειάζεται αρκετή μελέτη. Είναι ιδιαιτέρως απαραίτητη η γενικότερη αλλαγή στην αντίληψη και στη στάση ζωής, η οποία θεωρώ ότι απέχει αρκετά από τη νοοτροπία που εμείς οι ίδιοι έτυχε να μεγαλώσουμε. Συνεπώς, δεν ξυπνάς μια μέρα και λες θα κάνω το παιδί μου ανεξάρτητο και θα σέβομαι την προσωπικότητά του. Χρειάζεται πολύ μελέτη για να μπεις στο πνεύμα της κυρίας Μοντεσσόρι.
Αυτό το βιβλίο, όμως, είναι μια καλή εισαγωγή για να δεις αρχικά αν ταιριάζει στην προσωπικότητά σου και αν μπορείς να εφαρμόσεις όσα υποστήριζε η Μοντεσσόρι. Επίσης, είναι μια καλή γνωριμία η οποία σου επιτρέπει να σκεφτείς κάποιες δραστηριότητες που είναι πιο εύκολες (και πιο οικονομικές) να εφαρμόσεις.
Θα σταθώ στο κεφάλαιο, για την ακρίβεια στη μία σελίδα, που αφορά τα βιβλία, καθώς, όσα αναφέρονται μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση, ενώ παράλληλα είναι ένα παράδειγμα στο πόσο διαφορετικό είναι αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα από όσα έχουμε συνηθίσει, όσα υπάρχουν γύρω μας που έχουμε μεγαλώσει μαζί τους.
Αναφέρεται ότι για παιδιά κάτω των 6 ετών η κατανόηση του κόσμου βασίζεται σε αυτά που βλέπουν γύρω τους, γι' αυτό λατρεύουν τα βιβλία που μιλούν για πράγματα που γνωρίζουν από την καθημερινότητα τους π.χ. πως να ντύνεσαι, η ζωή στην πόλη, εποχές, χρώματα κ.λπ. Στη φιλοσοφία της Μοντεσσόρι, αναφέρεται, οτιδήποτε έχει σχέση με τη φαντασία πρέπει να εισάγεται μετά τα έξι, όταν το παιδί μπορεί να καταλάβει τη διαφορά μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.
Στην ουσία είναι προτιμότερο, σύμφωνα πάντα με αυτό το σύστημα εκπαίδευσης, να διαβάζουμε βιβλία στα παιδιά που έχουν ρεαλιστικές εικόνες, όχι δηλαδή ήρωες με ζώα που μιλούν και κάνουν πράγματα ανθρώπινα. Είναι περισσότερο αποδεκτά βιβλία με αληθινές φωτογραφίες ζώων που τα δείχνουν στο πραγματικό τους περιβάλλον. Ακόμη και αν έχουμε στη βιβλιοθήκη μας παιδικά βιβλία με ήρωες ζώα θα πρέπει να υπενθυμίζουμε ότι στην πραγματικότητα τα ζώα δεν οδηγούν αυτοκίνητο, δεν μαγειρεύουν κ.λπ.
Τώρα αφού διαβάσατε αυτό, δείτε στα ράφια σας πόσα βιβλία έχετε με ήρωες ζωάκια ή πόσες παιδικές ταινίες και σειρές έχουν ήρωες ζωάκια και σκεφτείτε το.
Προσωπικά ξεκίνησα να αναζητώ βιβλία με ήρωες ανθρώπους και παιδιά αλλά σε καμία περίπτωση δεν σταματώ την ανάγνωση με ήρωες ζωάκια που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι και πολύ αγαπημένοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
για κουβέντα...