Τι μου έμεινε από αυτές τις εκλογές

Είναι όμορφο να επισκέπτεσαι σχολεία, πόσο μάλλον να δουλεύεις σε αυτά. Ειδικά τα καινούρια σχολεία, τα φρεσκοβαμμένα, τα φρεσκοχρωματισμένα με σχέδια και ιδέες. Να κυκλοφορείς μέσα τους, να βλέπεις τάξεις, θρανία και παράθυρα ακόμα κι όταν αντί για μαθητές και εκπαιδευτικούς βλέπεις ψηφοφόρους. Εκεί έξω από μια αίθουσα, στον πίνακα ανακοινώσεων, η λέσχη ανάγνωσης του σχολείου σε ένα ροζ μεγάλο χαρτί προσκαλούσε τους μαθητές με αυτές τις λέξεις:

"Διαβάζω βιβλία για να κατακτήσω το χρόνο. Διαβάζοντας, το παρελθόν μου φαίνεται οικείο, το μέλλον φιλικό και προσιτό. Καταρρίπτω όρια και φραγμούς, σύνορα και προθεσμίες, απαγορεύσεις και φόβους. Η φαντασία διαστέλλεται, ο κόσμος γίνεται άπειρος ή μικρός, ανάλογα με το κέφι μου. Όλα σήμερα ελέγχονται και προκαθορίζονται. Το διάβασμα όμως μου επιτρέπει την ελευθερία. Διαβάζω άρα είμαι ελεύθερος.
Αγοράζω βιβλία για να κάνω δικό μου τον κόσμο. Τον κόσμο των ιδεών, των μύθων, της επιστήμης, του ονείρου. Μέσα από τις τυπωμένες σελίδες νιώθω να ορίζω καλύτερα τον χώρο, την οικουμένη, ολόκληρο το σύμπαν. Αγοράζοντας βιβλία, πλουτίζω σε εμπειρίες και ευαισθησία, γίνομαι συμμέτοχος στο παγκόσμιο αγαθό της γνώσης.
Χαρίζω βιβλία στο όνομα της αγάπης. Με μια ποιητική συλλογή εγκαινιάζω έναν έρωτα, με ένα μυθιστόρημα σφραγίζω μια φιλία χρόνων. Κάνοντας δώρο ένα βιβλίο που έχω αγαπήσει, δίνω στον άλλον να καταλάβει τα ιδιαίτερα αισθήματα που τρέφω γι' αυτόν.
Δανείζω και δανείζομαι βιβλία γιατί έτσι αποκτούν πνοή ζωής. Αλλάζουν χέρια, δραπετεύουν από τα ράφια, παλιώνουν χρήσιμα οι σελίδες τους, κυοφορούν γνώσεις και απόλαυση. Τα βιβλία δεν έχουν δικό τους σπίτι και κατοικία. Οι βιβλιοθήκες, ιδιωτικές και δημόσιες, είναι μονάχα η στάση που κάνουν για να ξεκουραστούν στο άχρονο ταξίδι της επίγειας ζωής τους.
Γράφω βιβλία για να ζήσω. Γράφω γιατί έχω την αυταπάτη πως είμαι ένας μικρός θεός: παίρνω αφορμή από το τίποτα και ανασταίνω ζωές, πιάνω στα χέρια μου μολύβι και στήνω ένα χάρτινο σύμπαν αληθινό."

Μακάρι όλα τα σχολεία αυτής της χώρας να γέμιζαν με ορεξάτους εκπαιδευτικούς και όλα τα κενά να καλύπτονταν με νέους ανθρώπους.
Όσοι έχετε την τύχη να δουλεύετε μην ξεχνάτε, οι μαθητές σας έχουν ανάγκη.