Η αξία να χαρίζεις

Τα παιδικά βιβλία πάνε και έρχονται στο σπίτι μας και μεγαλώνουν τη μικρή μου με λέξεις. Όλα πολυδιαβάζονται και κάποια στιγμή έρχεται ο κορεσμός, περισσότερο από εμένα και όχι από τη Μαργαρίτα, πόσες φορές να αντέξω να τα διαβάσω ακόμη και αν εκείνη αντέχει και θέλει να τ' ακούει ξανά και ξανά. Τα περισσότερα τα μεταπουλώ κερδίζοντας χρήματα για την αγορά των επόμενων.

Μπορείτε να βρείτε τι διαθέτω αυτή τη στιγμή προς πώληση στον λογαριασμό μου στο αγαπημένο metabook. 

Κάποια όμως χαρίζω είτε σε χαριστικές ομάδες στο facebook που ανταλλάζουμε πράγματα ή σε φορείς του τόπου μου. 

Στα γενέθλια της Μαργαρίτας διαλέξαμε δύο από τα βιβλία της βιβλιοθήκης της για να δωρίσουμε στο σχολείο της, Το Περιβόλι της Γιαγιάς. Το ένα ήταν ένα βιβλίο second hand που είχα αγοράσει και είχαμε πολυδιαβάσει με τον τίτλο "Τα δύο δέντρα". Το βιβλίο εκδόθηκε στα ελληνικά το 2017 (20 χρόνια αργότερα από τη γαλλική έκδοση) και είναι μια ιστορία για την αξία της φιλίας και της ισότητας και περιέχει και ζητήματα οικολογίας. Γραμμένο από τη Γαλλίδα με πολωνική καταγωγή Elisabeth Brami έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές για την απλότητα του και το ισχυρό μήνυμα που δίνεται μέσα από τις σελίδες της.

Το βιβλίο ενέπνευσε τους εκπαιδευτικούς του σχολείο της Μαργαρίτας να στήσουν την καλοκαιρινή γιορτή για το τέλος του προνηπίου. Αρχικά όλα τα παιδιά του προνηπίου "διάβασαν" μια σελίδα και όλο η ιστορία ηχογραφήθηκε με τις φωνές του. Στη συνέχεια στήθηκε θεατρική παράσταση εμπνευσμένη από την ιστορία. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες φόρεσαν τα χειροποίητα κουστούμια τους και ζωντάνεψαν την ιστορία. Μια ομάδα παιδιών έκανε το μικρό δέντρο, μια άλλη το μεγάλο, μια άλλη τα πουλιά και μια ακόμη ήταν οι οικοδόμοι που με μεγάλα τούβλα έχτισαν τον τοίχο ανάμεσα στα δύο δέντρα. Πραγματικά δεν θα μπορούσα να σκεφτώ πιο καλή αξιοποίηση ενός βιβλίου που εγώ είχα βαρεθεί να διαβάζω. Παράλληλα, το βιβλίο θα συνεχίσει να συντροφεύει τα επόμενα παιδιά που θα έρχονται.

Βέβαια να τονίσω για άλλη μια φορά πόσο σημαντικό είναι κάθε σχολείο να έχει τη βιβλιοθήκη του στελεχωμένη από βιβλιοθηκονόμο. Δεν είναι δουλειά του εκπαιδευτικού να παρακολουθεί τις νέες εκδόσεις και να εμπλουτίζει τη βιβλιοθήκη ούτε είναι υποχρεωμένος να αγοράζει βιβλία με δικά του έξοδα. Σε κάθε εκπαιδευτικό θα έπρεπε να προσφέρεται αυτή η πληροφορία και να αποκτά πρόσβαση στο πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό της ελληνικής βιβλιοπαραγωγής από τη βιβλιοθήκη της σχολικής μονάδας του.