Σκύλοι θεραπείας για παιδιά

Άκουσα σήμερα τον όρο "σκυλί θεραπείας" που τον ακολούθησαν οι λέξεις "αλλά δεν υπάρχουν εδώ κέντρα εκπαίδευσης" κι ένιωσα όλες τις λέξεις να μου τρυπάνε το μυαλό. Ήθελα να πω πολλά άλλα αρκέστηκα στο να γνέψω συγκαταβατικά στην άγνωστη που είχε σταματήσει για να χαϊδέψει τον υπέροχο ασπρόμαυρο μεγαλόσωμο σκύλο της η κόρη μου. 

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν, μα τι άλλο, ένα παιδικό βιβλίο ξένου συγγραφέα με εικονογράφηση βγαλμένη από άλλη εποχή. Που κι αυτή σαν να φτιάχτηκε για να μου δείξει πόσο μπροστά από εμάς είναι όλος ο υπόλοιπος πλανήτης. Αναφέρομαι στο βιβλίο "Πώς έγινα αστέρι στην ανάγνωση" της Αμερικανίδας Lisa Papp που κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2018. Το βιβλίο αναφέρεται σε ένα κορίτσι που δυσκολεύεται στην ανάγνωση. Φαίνεται να θέλει πολύ να διαβάσει δυνατά μπροστά σε όλους τους συμμαθητές της χωρίς να κομπιάσει, να σταματήσει, να μπερδέψει, αλλά στο πρώτο λάθος και στους πρώτους ψιθύρους των συμμαθητών, η γη χάνεται κάτω από τα πόδια της και οι λέξεις μεγαλώνουν και την τρώνε. Με πόσα συναισθήματα ταυτόχρονα έρχονται αντιμέτωποι αυτοί οι λιλιπούτειοι άνθρωποι, όλο προσπαθώ να το θυμίζω στον εαυτό μου για να μην ξεχνάω να βλέπω τον κόσμο μέσα από τα μάτια της κόρης μου, συνεχώς βέβαια το ξεχνώ.

Η μικρή ηρωίδα, λοιπόν, της ιστορίας δυσκολεύεται στην ανάγνωση και η μαμά της, δεν την πάει σε ειδικά κέντρα για να αξιολογηθεί μα ούτε σε παιδοψυχολόγους και ειδικούς παιδαγωγούς, όχι ότι έχω κάτι με όλα αυτά τα επαγγέλματα αλλά πριν πάμε εκεί υπάρχουν και άλλα μονοπάτια. Πού την πάει λοιπόν; Σε μια βιβλιοθήκη, ένα Σάββατο, μια βιβλιοθήκη ένα Σάββατο που είναι γεμάτη από σκυλάκια...

Σκυλάκια κάθε μεγέθους και κάθε χρώματος που κάθονται μέσα στη βιβλιοθήκη και περιμένουν, τι περιμένουν; Τους μικρούς αναγνώστες να τους διαβάσουν ένα βιβλίο...

Κι εγώ κάθομαι και διαβάζω αυτό το βιβλίο στην κόρη μου σαν να είναι ότι πιο συνηθισμένο στον κόσμο ή σαν να είναι ένα ακόμη βιβλίο μυθολογίας, παραμυθιού και φαντασίας.

Κι όμως είμαι σίγουρη ότι σε κάποια χώρα μακριά ή πολύ κοντά στη δική μας, μπορεί όντως κάθε Σάββατο σκυλάκια σε διάφορα μεγέθη και χρώματα να περιμένουν τους μικρούς αναγνώστες για να τους βοηθήσουν στο διάβασμα. 

Δια του λόγου το αληθές, τσέκαρε εδώ.

Είμαι σίγουρη ότι σε κάποια χώρα μακριά ή πολύ κοντά στη δική μας υπάρχει βιβλιοθήκη που λειτουργεί όμορφα και ανθρώπινα όπως και όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες και δομές.

Κι εκεί σίγουρα θα υπάρχουν εκπαιδευμένοι σκύλοι θεραπείας.

Αχ...