Στη μικρή μας πόλη συμβαίνουν θαύματα

Σε όλες τις πόλεις αυτής της χώρας, με εξαίρεση τις δύο μεγάλες, η ζωή κυλά αργά και ήρεμα. Σχεδόν μονότονα. Με δίχως άγχος, δίχως τρέξιμο, χωρίς να χάνεις χρόνο στις μετακινήσεις, χωρίς να στριμώχνεσαι και έχοντας χρόνο να απολαύσεις τους ήχους της φύσης και τη ζωή δίπλα σε αυτήν. Καμιά φορά, όμως, συμβαίνουν πράγματα που θα ζήλευα ακόμη κι αν ζούσα στην Αθήνα. Κι αυτά τα πράγματα σχεδόν πάντα οφείλονται σε μια χούφτα ανθρώπους με όρεξη. 

Στην Καλαμάτα συμβαίνουν διάφορα ενδιαφέροντα κατά καιρούς. Δεν θα μιλήσω ούτε για χορό, ούτε για μουσική και χορωδίες που κι αυτά έχουν το ενδιαφέρον τους. Θα μιλήσω για κουκλοθέατρο, καθώς ό,τι κάνω τώρα έχουν επίκεντρο την κόρη μου. Θα μιλήσω για το 5ο Διεθνές Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου Καλαμάτας που φέτος περισσότερο από άλλες φορές παρακολούθησα αφού υπήρχαν παραστάσεις για την ηλικία της κόρης μου, παραστάσεις για παιδιά 3 και άνω. Από τις 29 Σεπτεμβρίου έως τις 10 Οκτωβρίου η πόλη γέμισε υπέροχες παραστάσεις από ευφάνταστους κουκλοπαίχτες που είχαν στις βαλίτσες τους πανέμορφες και καλοσχεδιασμένες κούκλες που ζωντάνεψαν ιστορίες για όλα τα γούστα και όλες τις ηλικίες. Παράλληλα, υπήρξαν και διάφορα δρώμενα και εκπαιδευτικά προγράμματα.

Συνολικά συμμετείχαν 24 θίασοι και 56 καλλιτέχνες και έδωσαν 42 παραστάσεις τις οποίες παρακολούθησαν 3.000 θεατές και 1.347 μαθητές τις πρωινές παραστάσεις. Είχα την τύχη να παρακολουθήσω δύο παραστάσεις που με εξέπληξαν ευχάριστα και οι δύο. 

Η πρώτη ήταν του Χρήστου Αυστίδη με τον τίτλο "Παιχνίδια σε δενδρόσπιτα, μικρές νεράϊδες και συννεφοταξιδευτές". Πραγματικό κουλοθέατρο με έναν κουκλοπαίχτη σε πολυδιάστατο ρόλο να εναλλάσσει ήρωες, φωνές, να παίζει φυσαρμόνικα για μουσικό τοπίο να κάνει τα πάντα πολύ καλά. Όλα τα πιτσιρίκια την απόλαυσαν ιδιαίτερα και γέλασαν πολύ και μαζί με αυτά και το δικό μου. 

Η δεύτερη παράσταση ήταν πολύ ιδιαίτερη και ίσως όχι για πολύ μικρά παιδιά, μάλλον την απόλαυσα περισσότερο εγώ από τη μικρή μου. Ήταν από τον θίασο Karromato που μας ήρθε από την Τσεχία για να μας δείξει κάτι υπέροχες ξύλινες μαριονέτες που πρωταγωνίστησαν σε νούμερα τσίρκου, με τον τίτλο "The wooden circus".

Πραγματικά ένα απίστευτο φεστιβάλ για το μέγεθος της μικρής μας πόλης. Εύχομαι να συνεχίσει να γίνεται για πολλά χρόνια ακόμη και να μας φέρνει σε επαφή με αυτήν την όμορφη τέχνη.