Στη μικρή και πολύπαθη τοπική δημόσια βιβλιοθήκη εντόπισα ένα βιβλίο που ήθελα να διαβάσω στην κόρη μου καιρό τώρα. Όχι γιατί της αρέσει η μαγειρική και όλη μέρα παίζει με τα κουζινικά της, όχι γιατί έχω διαβάσει πάρα πολλές κριτικές για το εν λόγω βιβλίο, αλλά εξαιτίας της συγγραφέας του.
Σε όλες τις πόλεις αυτής της χώρας, με εξαίρεση τις δύο μεγάλες, η ζωή κυλά αργά και ήρεμα. Σχεδόν μονότονα. Με δίχως άγχος, δίχως τρέξιμο, χωρίς να χάνεις χρόνο στις μετακινήσεις, χωρίς να στριμώχνεσαι και έχοντας χρόνο να απολαύσεις τους ήχους της φύσης και τη ζωή δίπλα σε αυτήν. Καμιά φορά, όμως, συμβαίνουν πράγματα που θα ζήλευα ακόμη κι αν ζούσα στην Αθήνα. Κι αυτά τα πράγματα σχεδόν πάντα οφείλονται σε μια χούφτα ανθρώπους με όρεξη.
Ένας εκδοτικός οίκος που κατοικοεδρεύει σε γνώριμα μέρη δημιουργήθηκε για να πρωτοτυπήσει καθώς επιλέγει να συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες. Βέβαια σπουδαίοι καλλιτέχνες υπάρχουν πολλοί αλλά τόσο σπουδαίοι όσο τα μικρά παιδιά δεν υπάρχουν άλλοι και νομίζω ούτε άλλος εκδοτικός οίκος υπάρχει που να έχει τέτοιο εκπληκτικό εκδοτικό πλάνο και σχέδιο.
Είναι κάποια βιβλία που τοποθετούνται στο ράφι με τα παιδικά βιβλία αλλά δεν είναι παιδικά ή τουλάχιστον δεν είναι από αυτά τα παιδικά που έχουμε συνηθίσει. Μην ξεχνάμε βέβαια ότι όλα (ή σχεδόν όλα) τα βιβλία γράφονται από ενήλικες και όσο κι αν προσπαθούν να γίνουν παιδιά, μέσω της συγγραφής παιδικών βιβλίων, πάντα θα έχουν τη ματιά ενός ενήλικα.
