Ποίηση για την ποίηση V

Χώμα

Ο ποιητής είναι θαμών
όχι στο μέλος το ασάλευτο που έχει κακοφορμίσει
αλλά στο μπαρ όπου μια νύχτα αθέλητα έχει ιερουργήσει
όχι στους δεκαπεντασύλλαβους που χάσκουν
     σε ερειπιώνα
μα στη λαχαναγορά όπου σαπίζουν φρούτα
με ένα καφετί να προϊδεάζει χρώμα
όχι στο χάος του Κάλβου ανάμεσα άλφα και ωμέγα
μα στου ρεμπέτικου τ' ανέγγιχτο σερνάμενο και μέγα
όχι στου Έλιοτ την τεφροδόχο πλάνη
μα στου νεκροταφείου την ώρα εκείνη που πιάνει
      η πρώτη πάχνη
όχι στης Βεατρίκης κι άλλων τεράτων το κορφολόγημα
μα στο πατάρι μιας Μαγδαληνής καθυβρίζοντας
      τα επώνυμα
ούτε στου Γιαννόπουλου τη μονή γραμμή
      που επιλέχτηκε
μα στου σπασμένου του γυαλιού τη φιλόξενη κόψη
     που ονειρεύτηκε.

Ο ποιητής είναι θαμών
όχι στρουθίον μονάζον επί δώματος
μα πουλάκι που ανιστορεί
πως βγήκε από τον Άδη
κι είπε ένα τραγούδι
εν ονόματι του χώματος.

Γιαννάκη, Ειρήνη (2017). Η αλφαβήτα των πραγμάτων, Αθήνα: Μελάνι.

Υ.Γ. Να διαβάζουμε ποίηση γιατί πάντα κρύβουν μέσα τους λίγο από τη σκέψη μας. Να αγαπάμε τους ποιητές γιατί δίνουν άνισες μάχες με τις λέξεις δίχως χαλινάρια και σχεδόν πάντοτε νικούν ακόμη και τον εαυτό τους.