Το τσουνάμι των οικονομικών ειδήσεων ορθώνει συνέχεια κύμα, λέει ο ένας λέει ο άλλος μέσα και έξω, σαστισμάρα με υψηλή αναλογία συλλογικού πανικού (εν μέρει τεχνητού;), οι συγκεντρωμένοι ειρηνικά στις πλατείες που όλο αυγατίζουν, η Μπαρτσελόνα (Μπάρτσα) που διέλυσε την Μάντσεστερ και το εσωτερικό μπάσκετ, η έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο που έκλεισε χτες συν τα διάφορα προσωπικά ζητήματα η εβδομάδα που πέρασε. Πέρασε στο καπάκι και άλλη εβδομάδα με «μένουμε πλατεία» Συντάγματος εννοείται, και πρόσκληση για μαζική πανευρωπαϊκή συνάντηση την Κυριακή μα και μούτζες και ατέλειωτο σούρτα φέρτα με μπούρου μπούρου και μπλα μπλα στα κανάλια.
Ήταν και η πρόσκληση του ΙΜΤΙΕ, Ίδρυμα Μελέτης της Ιστορίας Εταιρειών, μπορεί να κάνω και κάτι λάθος, πάντως είναι μια ομάδα που δραστηριοποιείται στα πειραιώτικα πολιτιστικά και επιστημονικά, ταξινομεί, καταγράφει και μελετά αρχεία εταιρειών, διοργανώνει εκδηλώσεις, ομιλίες, συντονίζει δυνάμεις του πνεύματος. Η πρόσκληση ήταν για την Τετάρτη που μας πέρασε πάνε δυο εβδομάδες, σε συνεργασία με την Βιβλιοθήκη Μανώλης Φουντουλάκης. Ποτέ μου δεν είχα ακούσει βιβλιοθήκη με αυτό το όνομα. Το όνομα όμως, ηχούσε γνώριμο. Είναι σίγουρο ότι το ξέρω, ψάχνω στο κεφάλι μου και κάπως το βρίσκω. Συνδέεται με την νόσο του Χάνσεν, τους λεπρούς, την τηλεοπτική σειρά το Νησί που τα έφερε στο προσκήνιο. Ο Μανώλης Φουντουλάκης έχει δώσει συνέντευξη στην τηλεόραση, το πρόσωπό του δηλαδή ό,τι έχει αφήσει η ασθένεια που καταστρέφει την αρχιτεκτονική του, είναι εντυπωμένο. Μίλησε για την ιστορία της ζωής του, για τις σκέψεις που γεννήθηκαν από τις εμπειρίες του, πώς έκανε για να ζήσει με νόημα. Μίλησε για την γυναίκα του που του διάβαζε βιβλία εφημερίδες περιοδικά τα 25 χρόνια που ήταν τυφλός. Αυτή διάβαζε αυτός απορροφούσε. Το «λυχνάρι» του την αποκάλεσε. Είχε βρει σκοπό στην ζωή του, την καταπολέμηση του στίγματος των χανσενικών, αλλά και κάθε στίγματος, της έννοιας του στίγματος. Γενναίο παράδειγμα ο ίδιος. Πέρασε και από μια ιδιαίτερη σκηνή στο Νησί, συμβολική.
Ο Μανώλης Φουντουλάκης έκλεισε ένα χρόνο που έφυγε και πριν καλά περάσει πολύς καιρός στην μνήμη του, όπως πολύ θα του άρεσε, ξεκίνησε, φτιάχτηκε και του αφιερώθηκε μια βιβλιοθήκη. Αυτή είναι η Βιβλιοθήκη Μανώλη Φουντουλάκη. Είναι καινούργια. Είναι εμπνευσμένη από τον αγώνα και τον πόνο της αρρώστιας. Φιλοξενείται στο Δημοτικό Σχολείο Ελούντας στην Κρήτη, είναι δανειστική και έχει πιάσει τον παλμό του κοινού της, των παιδιών κυρίως. Η προσπάθεια έχει συλλογικό χαρακτήρα και τροφοδοτείται από τον ενθουσιασμό και την καλή διάθεση. Βιβλία καινούργια και μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση είναι ευπρόσδεκτα στην διεύθυνση: Δημοτικό Σχολείο Ελούντας, Βιβλιοθήκη Μανώλης Φουντουλάκη, Μαυρικιανό, 72053 Ελούντα, Κρήτη και για περισσότερα www.vivlithikimanolisfountoulakis.wordspress.com
Έπιασε βροχούλα τώρα δα και με πιάνει το χάζεμα από το παράθυρο. Εξάλλου δεν έχω να προσθέσω τίποτα, δεν χρειάζονται άλλες εξηγήσεις, λόγια παρότρυνσης ή επαινετικά. Αισθάνομαι ότι καταλαβαινόμαστε.
Ήταν και η πρόσκληση του ΙΜΤΙΕ, Ίδρυμα Μελέτης της Ιστορίας Εταιρειών, μπορεί να κάνω και κάτι λάθος, πάντως είναι μια ομάδα που δραστηριοποιείται στα πειραιώτικα πολιτιστικά και επιστημονικά, ταξινομεί, καταγράφει και μελετά αρχεία εταιρειών, διοργανώνει εκδηλώσεις, ομιλίες, συντονίζει δυνάμεις του πνεύματος. Η πρόσκληση ήταν για την Τετάρτη που μας πέρασε πάνε δυο εβδομάδες, σε συνεργασία με την Βιβλιοθήκη Μανώλης Φουντουλάκης. Ποτέ μου δεν είχα ακούσει βιβλιοθήκη με αυτό το όνομα. Το όνομα όμως, ηχούσε γνώριμο. Είναι σίγουρο ότι το ξέρω, ψάχνω στο κεφάλι μου και κάπως το βρίσκω. Συνδέεται με την νόσο του Χάνσεν, τους λεπρούς, την τηλεοπτική σειρά το Νησί που τα έφερε στο προσκήνιο. Ο Μανώλης Φουντουλάκης έχει δώσει συνέντευξη στην τηλεόραση, το πρόσωπό του δηλαδή ό,τι έχει αφήσει η ασθένεια που καταστρέφει την αρχιτεκτονική του, είναι εντυπωμένο. Μίλησε για την ιστορία της ζωής του, για τις σκέψεις που γεννήθηκαν από τις εμπειρίες του, πώς έκανε για να ζήσει με νόημα. Μίλησε για την γυναίκα του που του διάβαζε βιβλία εφημερίδες περιοδικά τα 25 χρόνια που ήταν τυφλός. Αυτή διάβαζε αυτός απορροφούσε. Το «λυχνάρι» του την αποκάλεσε. Είχε βρει σκοπό στην ζωή του, την καταπολέμηση του στίγματος των χανσενικών, αλλά και κάθε στίγματος, της έννοιας του στίγματος. Γενναίο παράδειγμα ο ίδιος. Πέρασε και από μια ιδιαίτερη σκηνή στο Νησί, συμβολική.
Ο Μανώλης Φουντουλάκης έκλεισε ένα χρόνο που έφυγε και πριν καλά περάσει πολύς καιρός στην μνήμη του, όπως πολύ θα του άρεσε, ξεκίνησε, φτιάχτηκε και του αφιερώθηκε μια βιβλιοθήκη. Αυτή είναι η Βιβλιοθήκη Μανώλη Φουντουλάκη. Είναι καινούργια. Είναι εμπνευσμένη από τον αγώνα και τον πόνο της αρρώστιας. Φιλοξενείται στο Δημοτικό Σχολείο Ελούντας στην Κρήτη, είναι δανειστική και έχει πιάσει τον παλμό του κοινού της, των παιδιών κυρίως. Η προσπάθεια έχει συλλογικό χαρακτήρα και τροφοδοτείται από τον ενθουσιασμό και την καλή διάθεση. Βιβλία καινούργια και μεταχειρισμένα σε καλή κατάσταση είναι ευπρόσδεκτα στην διεύθυνση: Δημοτικό Σχολείο Ελούντας, Βιβλιοθήκη Μανώλης Φουντουλάκη, Μαυρικιανό, 72053 Ελούντα, Κρήτη και για περισσότερα www.vivlithikimanolisfountoulakis.wordspress.com
Έπιασε βροχούλα τώρα δα και με πιάνει το χάζεμα από το παράθυρο. Εξάλλου δεν έχω να προσθέσω τίποτα, δεν χρειάζονται άλλες εξηγήσεις, λόγια παρότρυνσης ή επαινετικά. Αισθάνομαι ότι καταλαβαινόμαστε.
Μπράβο βολτίτσες...είσθε καλά ενημερωμένοι...είχα την τύχη να γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο και να συνομιλήσω μαζι του....η βιβλιοθήκη εγκαινιάστηκε και λειτουργεί δυστυχώς μετά τον θάνατό του....στις 28-5-2011 ήταν το ετήσιο μνημόσυνό του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜινωΐτισσα υγεία και χαρά! Αφού τον γνώρισες και του μίλησες από κοντά είσαι κερδισμένη. Δεν είχα καταλάβει ότι ήταν στις προθέσεις του Μανώλη Φουντουλάκη ενόσω ήταν στην ζωή, νόμιζα ότι έγινε μετά τον θάνατό του, αλλά τώρα δα σκέφτομαι ότι θα ήταν πολύ δύσκολο να συγκροτηθεί και να λειτουργήσει τόσο άμεσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να αποτελέσει όσαση και πηγή έμπνευσης για μικρούς και μεγάλους!
Αγαπητή Εlli ,λυπάμαι πολύ που άθελά μου σου πέρασα το μήνυμα ότι ήταν στις προθέσεις του αείμνηστου Μ.Φ.ενόσω ήταν στη ζωή,η δημιουργία βιβλιοθήκης...ήταν πολύ ταπεινός άνθρωπος και ιδιαίτερα κοινωνικός...είχε πολλά βιβλία σχετικά με τη λέπρα και τα δάνειζε με μεγάλη ευκολία...όταν συμπαθούσε τον δανειστή,μετά πό κουβέντα μαζί του,του χάριζε με περισσότερη ευκολία τα βιβλία του....αυτό ήταν το κώλυμά μου και δε δανείστηκα βιβλία...η ιδέα της βιβλιοθήκης δημιουργήθηκε σαφώς μετά το θάνατό του.Η προσφορά του ήταν πολύτιμη στη συγγραφέα και στους συντελεστές του βιβλίου-τηλεοπτικής σειράς το 'Νησί'.που δυστυχώς δεν πρόλαβε να δεί ...η τοπική κοινωνία τον τίμησε και τον τιμά με πολύ συγκίνηση...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά κάποιο τρόπο χαίρομαι που μπερδεύτηκα γιατί έτσι έβγαλες, άκουσα και ένιωσα περισσότερα για τον ΜΦ από πρώτο χέρι. Οι συνέργιες που έφτιαξαν και φτιάχνουν την βιβλιοθήκη είναι συγκινητικές και τόσο μα τόσο ανθρώπινες! Και η ανταπόκριση δίνει νόημα και ενώνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια Μινωΐτισσα!