Το ιδανικό βιβλιοπωλείο

Kακό πράγμα η προδημοσίευση. Βλέπεις ένα εξώφυλλο με όμορφα χρώματα και στη μέση στοίβες με βιβλία, διαβάζεις και την περίληψη και σπεύδεις στο κοντινότερο βιβλιοπωλείο για να ακούσεις ότι πρόκειται για άλλη μία προδημοσίευση, για ένα βιβλίο δηλαδή που δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμη. Κι αν βρίσκεσαι σε ένα επαρχιακό βιβλιοπωλείο ενός νησιού, η αναμονή θα είναι μεγαλύτερη. Νομίζω ότι η αναμονή θα ήταν ίδια ακόμη κι αν βρισκόμουν στο πιο όμορφο βιβλιοπωλείο του κόσμου με ειδίκευση στην καλή και μόνο ποιοτική λογοτεχνία.

Το ιδανικό βιβλιοπωλείο για τους λάτρεις της λογοτεχνίας. Απαλλαγμένο από τα «ασήμαντα βιβλία, βιβλία κούφια, βιβλία φτιαγμένα για ν’ αρέσουν, πρόχειρα βιβλία, γραμμένα στο γόνατο», τα κακογραμμένα ρομάντζα που γεμίζουν τις λίστες με τα ευπώληπτα και τα οποία συναντάς παντού: σε μεγάλα και μικρά βιβλιοπωλεία, σε σούπερ μάρκετ, σε περίπτερα, σε ψιλικατζίδικα… παντού και έχεις βαρεθεί να βλέπεις τα ίδια και τα ίδια ονόματα που γράφουν ένα βιβλίο που ξέρουν από πριν ότι απλά θα πουλήσει. Το ιδανικό βιβλιοπωλείο θα περιλαμβάνει μόνο «βιβλία γραμμένα για μας που αμφισβητούμε τα πάντα, που κλαίμε με το τίποτα, που τιναζόμαστε στο παραμικρό θόρυβο πίσω μας. Βιβλία που να έχουν στοιχίσει πολύ στο συγγραφέα τους. Όμορφα βιβλία που να βυθίζονται στην ομορφιά του πραγματικού και να μας κρατούν εκεί. Βιβλία που να γεμίσουν πάλι τα πνευμόνια μας με αέρα». Μια επιτροπή «σοφών» θα επιλέξει τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί ανά τους αιώνες και έχουν μεταφραστεί στη γλώσσα σου και θα τα συγκεντρώσει σε ένα χώρο που ικανοποιεί τα γούστα και του πιο απαιτητικού βιβλιόφιλου.
Αλλά αλήθεια ένας βιβλιόφιλος διαβάζει μόνο ποιοτική λογοτεχνία; Και ποιος είναι αυτός που θα κρίνει τη λογοτεχνική αξία και θα ξεχωρίσει τη βιβλιοπαραγωγή σε καλά και κακά βιβλία; Και έπειτα είναι και το άλλο «Ένα έργο που χαιρετίστηκε από τους σύγχρονούς του, εμφανίζεται ασήμαντο εκατό χρόνια μετά, καμιά φορά και μετά από τριάντα χρόνια. Και αντιθέτως, ένα άλλο που κρίθηκε δυσάρεστο ή αδιάφορο, λούζεται στα εγκώμια». Οπότε μήπως το ιδανικό βιβλιοπωλείο είναι κάτι διαφορετικό για τον καθένα μας, όπως άλλωστε και το γούστο που είναι κάτι υποκειμενικό;
Ένα βιβλιοπωλείο όμως δεν είναι αναγκασμένο να παρέχει όλα τα βιβλία που εκδίδονται ή έχουν εκδοθεί, καλείται να επιλέξει και το δικαίωμα της επιλογής είναι των ιδιοκτητών και του προσωπικού τους γούστο. Το πρόβλημα είναι όταν αυτό το βιβλιοπωλείο ονομάζεται "Το καλό μυθιστόρημα" και δηλώνει παντού ότι θα διαθέτει μόνο τα καλύτερα λογοτεχνικά βιβλία. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όταν τελικά θα κερδίσει ένα μέρος του αναγνωστικού κοινού και μάλιστα αξιόλογο.
Μια μικρή ομάδα συγγραφέων που δεν περιλαμβάνεται στα ράφια, κυριευμένοι από φθόνο, θα βαλθούν να καταστρέψουν όποιον αμφισβητεί την καλλιτεχνική τους αξία. Λογικό (εν μέρει). Παράλογο και οδυνηρό το χτύπημα από τους δικούς σου ανθρώπους που δεν αντέχουν την επιτυχία των ιδεών των άλλων.

Ένα ακόμη βιβλιοβιβλίο, μιας που καιρό είχαμε, με τίτλο "Στο καλό μυθιστόρημα", γραμμένο από τη Γαλλίδα Λωράνς Κοσέ που ως κριτικός λογοτεχνίας γνωρίζει καλύτερα από τον αριβισμό και τις συκοφαντίες που υπάρχουν και στο χώρο του βιβλίου.

Βιβλίο που απήλαυσα και δε λυπήθηκα ούτε τα χρήματα ούτε το χρόνο που ξόδεψα, μιας που και τα δύο γίνονται όσο περνάει ο καιρός λιγότερα.